امروز هفتم اکتوبر است، فراموش ننماییم
١٥ میزان (مهر) ١٣٩٠
بیاد روز های گذشته
بیاد تاریخی که درافغانستان باردگر به شکل دیگر تکرار گردید و امید که بار دیگر تکرار نگردد
بیاد هزاران هزار انسان به خاک وخون خفته
بیاد هزاران هزار سپاهی گمنام
بیاد هزاران هزار انسان که زیر شکنجه ها جان دادند یابا رنج ها از پولیگون پلچرخی رهائی یافتند
بیاد هزاران خانه، باغ وراغ، پل وپلچک، مکتب ومدرسه، مسجد و خانقاه، دشت ودمن،کوه و کوهساری که به توپ وگلوله و راکت و بمباران هوائی وزمینی بسته شدند
بیاد هزاران هزار انسانیکه کفن پوشیدند و بنام مجاهد در راه استقلال افغانستان جان شان را فدا ساختند
بیاد عزیزان که دلاورانه بخاطر تحقق استقلال افغانستان و تامین دیموکراسی و آزادی وعدالت اجتماعی تا پای جان رزمیدند
به پاس هزاران هزار بیوه در افغانستان
به پاس هزاران هزار کودک یتیم ویسیر در افغانستان
به پاس هزاران هزار زخمی و مین خورده در افغانستان
به پاس همه آنهائیکه می رزمند و تا هنوز تسلیم انواع ظلم وستم واستبداد نشده اند
بپاس اشک های مادرانی که بخاطر شهادت فرزندان شان از گونه های خویش ریختند
بپاس اشک های خانم هائی که بخاطر شوهران شان و کودکان ایکه بخاطر پدران ومادران وعزیزان شان ریختند
بپاس ملیونها انسانی که در کشورهای گوناگون از کران تا کران کره زمین آواره و سرگردان شدند و بنام مهاجر تا امروز سر گردان وبیخانمان اند
بپاس درفش آزادی و زنده گی با آرمان آزاده گی»
در هفتم اکتوبر سال ۲۰۰۱ میلادی ایالات متحده امریکا با ضربات پیګیر جنګنده های بی ۵۲ رژیم وامارت اسلامی طالبان را درافغانستان سقوط داد و جبهه وسیع ضد تروریسم در سطح بین المللی ایجاد ګردید . ایالات متحده امریکا و ناتو ومتحدین شان از سال ۲۰۰۱ میلادی به اینسو در افغانستان از نګاه نظامی – سیاسی – اقتصادی و فرهنګی ملیونها ملیون دالرو ایرو و پوند استرلینګ را بازهم پیوسته به ګذشته به مصرف رسانیده اند وافغانستان را عملن زیرسیطره خود دارند ومردم افغانستان باردیګر در قرن بیست ویکم آتش وخون را دربازی بزرګ نوین با ګوشت وپوست ومغز استخوان خود تجربه مینماید اما فرزندان مردم افغانستان هرګز از پای نخواهد نشست و سر تسلیم به هیچ نیرویی استبدادی واستعماری خم نخواهند کرد و پیوسته برای تحقق استقلال – آزادی – دیموکراسی – برابری – ثبات دیموکراتیک و صلح عادلانه و شرافتمندانه خواهند رزمید .
ایالات متحده امریکا و متحدین بین المللی اش در ده سالی که ګذشت – برخلاف تبلیغاتی که رسانه های طرفدارش و خبرنګاران جنګ براه انداخته اند ومی اندازند – در افغانستان بالای مردم ګل ومل نپاشیده اند بلکه بزور ګلوله های توپ ها وتانک ها و بم افکن ها واشعه لایزرخواسته اند تا سیطره شان را حفظ نموده و ګسترش دهند .
رژیم سیاسی امارت اسلامی را ساقط کردند و رژیم جمهوری اسلامی افغانستان را با کجدار ومریز روی پای نګهداشته و طالبان کماکان به مثابه شمشیر داموکلس برفرق مردم افغانستان آویخته است .
اګر مردم افغانستان را برای لحظه ای به آشیل یونانونی تشبیه نمایم – پاشنه آشیل مردم افغانستان کماکان تفرقه واستخوان شکنی های رنګارنګ خانمانسوزی است که در صفوف مردم پیوسته به شکل عمودی وافقی ګسترش داده میشود.
من از میان ده هامقاله میخواهم در اینجا ازدو مقاله ایکه از همین قلم دررسانه های نوشتاری کابل منتشر شده و در ګفتمان و رسانه های دیګر انعکاس یافته بود – چند بخشی را در اینجا اقتباس نموده و برای همه مردم افغانستان یکبار دیګر بیان میدارم که :
نه ایالات متحده امریکا و ناتو ومتحدین شان برای منافع مردم افغانستان در سرزمین بخاک وخون کشیده شده افغانستان میجنګند و نه دایه های مهربانتر از مادر در دولت های کشور های همسایه افغانستان برای ما دلسوز اند ونه طالبان و حزب اسلامی ګلبدین در افغانستان برای منافع مردم افغانستان جهاد میکنند– بلکه این خود مردم افغانستان خواهد بود که سرنوشت خود را تعیین خواهد کرد و درفش استقلال وآزادی و آزاد ه ګی افغانستان را بر فراز کوه پایه های سربفلک کشیده افغانستان به اهتزار خواهد آورد .
در اینجا فراز های از آنچه را من در مقاله های- کابل را بغداد نسازید و- سفر اوبا در بګرام نوشته بودم – و سالها پیش منتشر شده اند –باز باهم میخوانیم .
از اکتوبر 2001 تا اکنون هزار ها انسان در جامعه ما به خاک وخون برابرشدند و هر بار کشتار فردی و جمعی و شکنجه های سازماندهی شده زیر شعار " مبارزه بر ضد تروریسم " توجیه میگردید و میگردد. تا حال بسیاری از نشرات افغانی همچنان گفتمان جنایات را بطور پیوسته افشا نموده واز روشنگری خسته نشده اند.
" الاشه شکن ها "ی امریکائی فکر نکنند که مردم افغانستان به جنایات آنها به دیده اغماض مینگرند. سنگ در برابر تفنگ تجربه امروز کابل و دیروز و پریروز فلسطین است.
امیدوارم که ژورنالیستهای باشرف افغانستان دربرابراین جنایت خموشی اختیار نکنند و اذهان مردم ا افغانستا ن را هرچه بیشتر روشن تر سازند و خواستار محکمه فوری جنایت کاران گردند تا جنایت کاران بنابرموازین بین المللی به سزای اعمال شان برسند.
" این عساکر امریکائی فکر میکنند که افغانستان یک محل وجای تفریح برای تمرین تفنگ ها و ماشیندار های شان است. از اینرو بالای جوانان ما گلوله باری مینمایند "
" این جنایت کاران امریکائی با گلوله وماشیندار به روی بچه های افغان فیر کردند و انها را مانند گوسفند ها کشتند ، حالانکه بچه های افغان با پارچه ها ی سنگ به طرف آنها پرتاب مینمودند "
خرد و عقل بر من حکم میکند تا به همه رهبران سیاسی و نظامی پنتاگون وناتو و قوای ایساف هوشدار بدهم تا کابل را بغداد نسازند و باید با تمام قوت و نیروی سیاسی و عقلائی نه نظامی و یانکی بازی و کوبای بازی از بغداد سازی کابل جلوگیری به عمل آورند و آتش برافروخته شده کابل به سایر شهر ها سرایت نکند. چه در آن صورت تمام منطقه را آتش خواهد گرفت و همه رقبای نظامی و سیاسی ناتو و ایالات متحده امریکا با انگیزه قراردادن جنایات پی در پی عساکر امریکائی زمینه جنگ برضد جنگ صلیبی را بیشتر از پیشتر مساعد تر خواهند ساخت و آن وقت پای یکهزار و دوصد ملیون انسان مسلمان خواهی نخواهی در تمام گوشه وکنار دنیا در کارزاری کشیده خواهد شد که هواهان " جنگ تمدن هاو یا کلش د کلچر" آن را خواهان اند
بد خواهان مردم افغانستان و آنهائیکه در کمین نشسته اند بازهم افغانستان را میدان جنگ های نیابتی خواهند ساخت و اینبار بازهم افغانستان قربانی جنگ های نیابتی خواهد گردیدو چند سال بعد در گوشه ای از گوشه های دنیا بازهم در پشت در های بسته معامله هائی صورت خواهد گرفت و زمینه های پاچا گردشی را در کابل مساعد خواهند ساخت و حاکمیت سراپا قرون وسطائی در افغانستا ن و آسیای میانه تا ده ها سال مستقر خواهد شد. (کابل را بغداد نسازید.)
کابل تاحال بارها به خاک وخون کشیده شده و در ودیوار کابل از خون فرزندان کابلستان گلگون شده است و از کران تاکران وادی کابل توغ ها وبیرق های شهدای کابل هوشدار میدهند که احتیاط :
اینجا افغانستان و کابلستان است. گور بسیاری از جنایت کارا ن در این سرزمین هم بنام قبر گوره ها یاد میشود و افغانستان تا حال گورستان تجاوزگران بوده است.
خرد وعقل وفراست بمن حکم میکند تا شرط جوان مردان کابل را رسما اعلان نمایم و با صراحت بنویسم که گرچه سنگ صبوریم اما کاسه صبرجوانان کابل سرازیر شد و باید عاقلانه اندیشید و فرجام کار را دید و ازخود پرسید که با بغداد شدن کابل کی برنده خواهد بود؟ (کابل را بغداد نسازید.)
بارک اوباما دربګرام فغانستان گفت :
1-" اگر برای یک لحظه فکر کنم که منافع حیاتی امریکا بر آورده نشده و ما در اینجا در افغانستان در خطر نیستیم ، من فورا دستور بازگشت همه ی شمارا به وطن خواهم داد ...." همانجا 8 صبح
2-" من از شما میخواهم که بدانید، من از هر امریکایی که درافغانستان خدمت میکند نظامی وغیر نظامی میخواهم که بداند .... خدمات شما مطلقا ضروری است ، مطلقا برای امنیت وایمنی امریکا حیاتی است ..."
3- "ما نباید فراموش کنیم که چرا اینجا هستیم.
ما در یازده سپتامبر به طور وحشیانه مورد حمله قرار گرفتیم . هزاران تن از زنان ومردان ما کشته شدند. اینجا منطقه ایست که عاملان آن جنایت ، القاعده هنوز پایگاه هایی برای رهبرانش دارند...." (همانجا 8 صبح)
4- " توطیه علیه سرمین ما، علیه متحدین ما ، توطیه علیه مردم افغانستان و پاکستان در همین لحظه که ما باهم در اینجا صحبت میکنیم ، جریان دارد ..." ( همانجا 0 8 صبح )
5-" اگر این منطقه به عقب برگردد ، اگر طالبان دوباره به این کشور بر گردند و القاعده با معافیت در این کشور اقدام به عملیات کند ، آ نگاه زندگی تعداد بیشتری از امریکایی ها در خطر خواهد بود و مردم افغانستان فرصت شان را برای پیشرفت و ترقی از دست خواهند داد و جهان نیز بطور قابل ملاحظه ای امنیت کمتری خواهد داشت ." (8 صبح )
6-" تا زمانی که من فرمانده کل قوا هستم ، اجازه نخواهم داد، چنین اتفاق بیافتد... من مطمین هستم که تمام شما میخواهید که کار را در اینجا در افغانستان تمام کنید. من مطمین هستم ( کف زدن )
7-"به همین خاطر است که ما بازنگری دقیقی را انجام دادیم و استراتیژی جدیدی طرح کردیم و منابع بیشتری را در ماه دسامبر متعهد شدیم . از همین جهت ما دوستان، متحدین و شرکای مان را تحت فشار گذاشتیم تا خود آنها نیز منابع بیشتر ، تعهدات مالی بیشتر و نیروهای آموزشی بیشتر را تعهد کنند."
8-"ماموریت اصلی ما روشن است ما میخواهیم القاعده ومتحدین افراطی آنها را مختل ساخته ، از هم پاشانده و نابود شان کنیم. این ماموریت ما است .."
9-"ما قصد داریم که القاعده را از داشتن یک پایگاه امن محروم سازیم. "
10-"ما میخواهیم که حرکت طالبان را به عقب زنیم. "
11"استراتژی ما شامل تلاش نظامی مبارزه با طالبان میشود.... ما نمی توانیم ریشه های تروریست هارا خشکانده ، امنیت وفرصت هارا گسترش دهیم مگر اینکه ما در دو سوی مرز به موفقیت دست یابیم. بیشتر شما این را می فهمید ----"
21-"در اینجا هر فرد شما بخش جدایی ناپذیر نیروهای خدمتی امریکا هستید که طی دو قرن خود را فدا کردند. شما از هموطنان تان در برابر خطر محافظت میکنید . شما در کنار تمامی متحدین و دوستان جدید خدمت میکنید .شماامید وفرصت را برای مردمی می آورید که درد ورنج را متقبل شده اند."
22-"زمانی که شما تلویزیون تماشا میکنید ،اوضاع سیاسی شاید کمی بهم ریخته به نظر برسد ، مردم سر وصدا و داد وبیدار راه بیاندازد و دموکرات این و جمهوری خواهان آن چیزی دیگری را بگویند . "
23-من از شما میخواهم که بفهمید :
وقتی پای حمایت از شما به میان می آ ید ما همه یکی هستیم ....شما به همه امریکایی ها نشان دادید ...بر اساس تعهد به خدمت در کنار یک دیگر خون ریختن در کنار هم و موفقیت با یک دیگر به عنوان یک مردم ، امریکایی ها . "
24-"هیچ اشتباه نکنید ،
این جنگ برای ما اهمیت دارد ، برای متحد ین ما و مردم افغانستان اهمیت دارد ..."
در کابل دیده میشود که " اسپ های ترویان " ای جوانب در گیر در ارگ جمهوری حامد کرزی و بخش های از افغانستان جا بجا شده و این جا بجا یی تا هنوز ادامه دارد.
سر وصدا های از درون ارگ به نفع مخالفین ایالات متحده امریکا بلند تر شده میرود و بازی بزرگ نوین وارد خمی دیگر از کوچه میگردد.
مخالفین آمریکا در کارزار افغانستان دست و پنجه نرم میکنند و در ساحه دیپلوماتیک ونظامی وسیاسی تدارک همه جانبه میبینند و به نیابت ایشان نیروهایی در حال ادامه فعالیت هایشا ن میباشند و نشانه های از شکل گیری موافقت ها و مخالفت ها در درون وبیرون دولت به مشاهده میرسد.
گروه ها وجنا هایی که خود را ملی - دیموکرات مینا مید ند در حاشیه حوادث پرسه میزنند ونتایج عملکردهای خود را تا هنوز نمیخواهند نتیجه گیری نموده و برای آینده ای روشن و یک افغانستان
مستقل ، آزاد ، اباد و دیموکراتیک و پیشرفته نمیتوانند بیشتر از سطح شعار ها بیاندیشند.
تراژیدی در پیش رو است . خموشی گناه است و باید به مثابه افراد ملی – دیموکرات از منافع ملی افغانستان سخن گفت . منافع ملی – دموکراتیک مردم افغانستان را در کوتاه مدت و دراز مدت یک بار دیگر مورد ّباز نگری قرار داد و از حرکت های واکنشی و فرسایشی فاصله گرفت.
اگر بارک اوبا مابا صراحت از منافع امریکا و متحدنش نتنها سخن میگوید بلکه در تما م کارزار ها برای تحقق آن تلاش مینماید ، از خود میپرسم که از منافع مردم هر دم شهید افغانستان که سخن میگوید ؟
کی ها حاضر اند از نوک بینی خود دور تر ها را دیده و عزم خود را جزم کنند و در گرو ربل و دالر و اویرو دینار و کلدار نباشند ؟
رویکرد ها :
یک - کابل را بغداد نسازید، رستاخیر ملی وکفتمان
دو - ګفتمان
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
باقی سمندر