دربارۀ گفتگوی احمد مسعود با بی بی سی
۲۶ سرطان (تیر) ۱۴۰۱
احمد در این گفتگو به عنوان یک «رهبر» با صداقت، قاطعیت و اعتماد‌به‌نفس کامل ظاهر شد و مانند پدرش (مسعود بزرگ) صحبت کرد.
او در نقش یک «رهبر سیاسی کریزماتیک» پاسخ‌های روشنی به پرسش‌های خبرنگار بی بی سی داد (نه لاف زد و نه گزاف گفت، نه تبلیغ کرد و نه شعار ضد امپریالیستی داد، نه کسی را تهدید کرد و نه کشوری را اخطار داد). او اهداف و برنامه‌های خود را اعلام کرد و پیام‌های واضحی به «مردم کشور«، به «قوم‌گرایان/تجزیه‌طلبان»، به «کشورهای منطقه/جهان»، به «سایر شخصیت‌ها/جبهات» و به «طالبان» داشت. در آخر از دلایل سقوط/فروپاشی نظام، تصمیم خود در آن‌روز و آینده کشور (و امیدواری‌ها) سخن گفت:
اهداف و برنامه
عبور از زمستان سخت مقاومت (دستاوردها در عرصه نظامی و سیاسی)؛ ایستادگی با نیروی اراده و ایمان مردم خود (بدون حمایت خارجی)، ایجاد پایگاههای نظامی و تقویه آنها (تشکیلات نظامی بیش از سه هزار نفری و حفظ پایگاهها، نه گسترش جغرافیه در شرایط کنونی)؛ تشکیلات سیاسی ساختارمند و ایجاد کمیته ها با رهبری جمعی!
دلایل دلسردی دنیا (در موضوع افغانستان)
موضوع اوکراین، تجربه ۲۰ سال جنگ در افغانستان و باورمندی به راه حل سیاسی و مسالمت آمیز (عدم حمایت خارجی‌ها باعث انزوای ما نه، بلکه حق مردم ما برای آزادی، عدالت اجتماعی و ایستادن به پای خود است) (اگر کسی حمایت کرد سپاسگزار خواهیم بود، درغیرآن، حق آنهاست که چه تصمیم می گیرند؛ دنیا حق دارد راه خود را برود: فشار بر طالبان برای دولت فراگیر/همه‌شمول، به رسمیت نشناختن آنها و…)، این تصمیم آنهاست!
پیام به مردم کشور
مردم ما حق دارد به خاطر زندگی بهتر، آزادی و عدالت اجتماعی و ایجاد یک نظام عادلانه و مردم‌سالار مبارزه و مقاومت نماید (حمایت نسل جوان و بانوان مایه امیدواری ماست) تا یک نظام سیاسی مشروع و عادلانه در کشور بوجود آید…
مردم سخت ناراض اند، در اوضاع نابسامانی بسر می برند (به ویژه نسل جوان و بانوان) و خواهان تغییر اند… این تصمیم مردم ما و حق آنهاست (که برای آزادی و عدالت در کشور خود بجنگند و منتظر آن نباشند که خارجی‌ها برای شان آزادی و عدالت بیاورند)!
پیام به قوم‌گرایان و تجزیه‌طلبان
احمد بیرق رژیم گذشته را کنار خود گذاشته بود و حتی از سیاست‌های قومی طالبان ذکری نکرد… او در حالیکه جنایات طالبان را افشا کرد، نشان داد که موضعگیری کاملا ملی، فراقومی و افغانستان‌شمول دارد؛ به رهایی و آزادی تمام کشور می اندیشد و خود را (به‌عنوان «رهبر») در دایره‌های تنگ قومی، زبانی، مذهبی و محلی محدود نمی‌کند (و مانند شماری از «روشنفکران» لافوک/مردم‌فریب به تبلیغات میان‌تهی برای تولید هیجان نمی‌پردازد)!
پیام به کشورهای منطقه و جهان
از خرابی امنیت منطقه و تقویه گروههای افراطی در کشور ابراز نگرانی کرد و به جهانیان هشدار داد (او گفت که جهانیان پیام پدرم را نادیده گرفتند و نتیجه‌اش را با چشم سر دیدند… حال اختیار با آنهاست… کشور به پایگاه تروریستان بین‌المللی تبدیل شده است… نیاز به «توجه جدی» دارد، ورنه پیامدهای آن دامنگیر خود آنها نیز خواهد شد)...
این موضعگیری نشان دهنده باورمندی احمد به مردم خود و استقلال و عدم وابستگی او است (مکتب فکری مسعود بزرگ)!
پیام به شخصیت‌ها و جبهات دیگر
او حمایت و پشتیبانی خود را از اشکال مبارزات سیاسی و نظامی و از هر کسی که برای آزادی و عدالت اجتماعی در کشور می رزمد و برای ایجاد یک نظام مشروع و پاسخگو تلاش می کند، اعلام کرد… او گفت که تلاش برای اتحاد تمام رهبران، شخصیت‌ها و جبهات در سراسر کشور ادامه دارد (او انحصارگرایی، فردگرایی، قوم‌گرایی و محل‌گرایی را رد کرد و گفت: نیاز ما اتحاد است، نه اختلاف (دروازه ما بر روی همگان باز است)! و حتی این شعر مولانا را سرود که:
«باز آ باز آ هر انچه هستی باز آ» - شاید این زیباترین و بخشنده‌ترین پیام احمد برای کسانی باشد که دیروز سخت اشتباه کردند و مرتکب خطاهای نابخشودنی شدند و حالا زمان آن فرا رسیده است که بیایند، در صف مقاومت ایستاده شوند و با حمایت‌های همه‌جانبه از جبهه مقاومت، خطاها و اشتباهات گذشته خود را جبران کنند!
پیام به طالبان
احمد گفت که ما طرفدار جنگ نبوده و خواهان حل مسالمت آمیز بحران کشور هستیم: توقف جنگ، مذاکره (حکمیت علما)، ایجاد یک دولت موقت، تدوین قانون اساسی جدید و رفتن بسوی یک حکومت انتخابی/مشروع (دیدار با متقی در ایران - دعوت او به وزیر شدن و… یعنی «تسلیمی کامل» یا همان چیزی که طالبان اول از پدرش خواسته بودند)!
دلایل سقوط/فروپاشی نظام
سیستم/نظام ناکاره و غنی/رئیس جمهور همه‌کاره، تصامیم نادرست، توطیه‌ها (افراد نفوذی و خیانت در سطوح بالایی/کلان)، مذاکرات دوحه و خروج بدون قید/شرط خارجی‌ها
روز سقوط (۱۵ اگست ۲۱)
من سه گزینه داشتم: خروج از کشور، یکجا شدن با طالبان یا رفتن کنار مردم (من گزینه سوم یعنی رفتن به پنجشیر و ایجاد مقاومت دوم را ترجیح دادم)!
آینده (دورنما)
فعلا اوضاع تیره است، مردم ناامید اند، فرار می کنند، کشور به پایگاه گروههای افراطی و جنگجویان خارجی تبدیل شده است، طالبان به هیچ معیار/قانون/ارزشی، جز حاکمیت خودشان و تسلیمی دیگران باور ندارند… لذا تصویر آینده تاریک است...
اما من مثبت‌نگر هستم، می خواهم برای مردم و کشورم امیدواری خلق کنم... برای جلب ظرفیت‌ها کار می کنم و نسل جوان و بانوان مایه امیدواری من اند!
نتیجه گیری
این گفتگو نشان داد که احمد به پختگی کاملی رسیده است، همه چیز را زیر نظر دارد؛ در صدد ایجاد یک جبهه وسیع و بزرگ در سطح کشور است؛ شعارهای میان‌تهی نمی‌دهد، لاف نمی‌زند و گزاف نمی‌گوید، انحصارگر و کیش شخصیت‌خواه نیست، خود را ناف زمین و زمان نمی‌داند، «دشمن سازی» نمی‌کند، در «خیالات شاعرانه» غرق نیست؛ مسئولیت پذیر است، دروازه های مبارزه/مقاومت را بر روی همگان باز گذاشته است و «راه پدر» را دنبال می کند!
احمد در شرایط کنونی یگانه امید تمام مردم ما و حتی جهانیان است!
عمرش دراز و راهش روشن و پُرراهرو بادا…
------------------------------------------------------
* گفتگوی اختصاصی بی بی سی فارسی با احمد مسعود، رهبر جبهه مقاومت ملی (۱۲ جولای ۲۲).
https://www.facebook.com/bbcpersian/videos/763418805100364/
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
| یک دوست | 27.07.2022 - 14:37 | ||
شعر یاد شده از مولانا نه، بلکه از ابوسعید ابوالخیر است. | |||
دکـتـور لـعـل زاد