جهل و خردستیزی واژه های مترادف تروریسم اند!
۸ میزان (مهر) ۱۴۰۰
سازمانهای جهانی به اصلاح پذیری طالبان به دیده شک، تردید و آگنده ازنگرانی می نگرند، سازمان ملل دلیل این شک ها و تردیدها را، ایجاد دولت جدید بدون توجه به اشتراک سایر اقوام، ممانعت زنان از حق کار درحیات سیاسی، اجتماعی واقتصادی، محروم ساختن دختران از حق تحصیل، تفتیش عقاید و منازل، ضرب وشطم خبرنگاران، کوچانیدن اجباری مردم از مناطق آبایی شان، مغایر اعلامیه حقوق بشر که "همه گان درهمه زمان ومکان از این آزادی ها برخوردارند" محکوم می نماید . سازمانهای جهانی ترس دارند که رفتار طالبان افراطگرایی را فربه تر و باعث تشویق تروریسم خواهد گردید. رفتار دولت طالبان با لفظ و روح اعلامیه حقوق بشر که درآن آزادی، برابری، برادری، مبارزه با انواع تبعیض، آزادی های سیاسی وازآن جمله آزادی اندیشه، دین، وجدان، بیان، حقوق فرهنگی و بهداشتی تضمین گردیده است و تمام کشورهای عضو را مکلف به رعایت آن میگرداند پایمال می گردد. سازمانهای جهانی هوشدار می دهند که ادامه این وضع در داخل وخارج افغانستان بی اعتمادی را درمیان کشور های منطقه افزایش بخشیده است و همسایگان آنرا تهدید به امنیت منطقه، منافع ملی خود و مانع استقرار صلح عادلانه وپایدار میدانند.
به رسمیت شناختن دولت جدید طالبان برای سازمانهای جهانی در واقع نوع بی احترامی به اعلامیه حقوق بشر و میثاق های بین المللي است ، دولتی می تواند درکنار خانواده های سازمان ملل از احترام، اعتبار ،حقوق مساوی و متقابل برخوردار گردد که متعهد به رعایت اعلامیه سی ماده ای حقوق بشر گردد که این اعلامیه شالوده فکر بیشتر ازیازده هزار حقوقدانان، دانشمندان و نخبگان فکری جهان می باشد. مسلم است که افعانستان چون کشور آزاد و مستقل حق دارد درروابط جهانی ازمنافع ملی خود مطابق به ارزشهای فرهنگی وتاریخی خود پیروی نماید و هیچ قانونی در افغانستان نمی تواند مخالف احکام دین مقدس اسلام باشد، اما رفتار دولت جدید درعمل برای تمام کشورهای عضو ازآن جمله کشورهای اسلامی که پیروان احکام دین مبین اسلام اند سازگاری ندارد. مردم افعانستان که درد، رنج و عذاب بی عدالتی های رژیم چپاولگر سابق را تا هنوزبه جان واستخوان خود حس می نمایند قصد سرنگونی قهر آمیز دولت جدید را ندارند مردم افغانستان با صدای وجدان که قوی ترازاسلحه است و با شمشیر قانون از حقوق وآزادی خود دفاع می نمایند.مردم بعد از بر داشتن یوغ بردگی دولت های دست نشانده آرزو ندارند تا یوغ خردستیزی را به گردن نهند. مردم می خواهند تاطالبان با امضای قراداد اجتماعی که خوداری از خردستیزی، ناروایی ها، جلوگیری از ضرر و صدمه به دیگران است اعتماد مردم را کسب نمایند تا از اعتبار و حیثیت بین المللی برخوردار گردند و این اعتماد را زمانی بدست می آورند که برگزیده مردم باشند و این برگزیدگی با روح و وجدان جمعی همآهنگی داشته باشد.
حدود و ثغور آزادیهای اجتماعی ازطریق وضع قوانین و نه با زور وفرمان تعیین میگردد. حکومت زور فاقد آینده است و طالبان با استفاده از این روش بدست خود حکم انزوای خودرا امضا می نمایند. قران قانون اساسی مسلمانان ومردم افعانستان است، قران پیروان خود را به خردگرایی ومبارزه برعلیه جهل و نادانی دعوت می نماید. بد ترین شرک در اسلام استبداد و اختناق های مذهبی است، وظیفه اصلی و ذاتی پیامبران الهی به عنوان حاملان وحی هدایت است و نه فرمانروایی. پیامبران در زمان خود بر قلب های مردم عصر خود حکومت می کردند و رسالت خودرا برمبنای ایجاد وحشت واختناق به مردم تحمیل نمی نمودند. ازدیدگاه اسلام، مسؤلین حکومت اسلامی باید ظرفیت و استعداد تحمل انتقادات وشناخت افراد را وتوانایی آنان را در تفویض اختیارات در خور لیاقت آنان داشته باشد. حکومت وسیله اعمال قدرت جامعه است و قوانین ترجمان و وجدان جمعی هستند. دولت ساخته اجتماع است واجتماع نهاد عالی تر ازدولت است.
مردم منبع و چشمه حکومت است واگر این چشمه خشک گردد قدرت فرسوده وگندیده می گردد. قدرت کشور ها تنها برمنابع وگنجینه های طبیعی آنها نیست. مردم مهم ترین قدرت و اعتبار دولتها در جهان است. قدرت زمانی ارتقای کیفی می يابد که افراد جامعه تحصیل یافته وبا خرد تربیت گردند. جهل وبی خردی واژه های مترادف تروریسم اند. به فرمودۀ مولانا رنج جهالت قهر خداست و احمقان دزدان دین اند، هیچ دولت ولو به حمایت بزرگترین قدرت های جهان بدون اعتماد و رضایت مردم نه می تواند پایدار واز حیثیت بین المللی برخوردار گردد. طالبان برجغرافیای افعانستان سلطنت دارند اما روح و وروان افغانستان از ناروایی ها، تبعیض و خردستیزی طالبان می نالد و صدای عدالت خواهی زنان و جوانان حاکمیت جغرافیایی آنان را در صحنه بین المللي نامشروع گردانیده است. لازم به یادآوری است که قدرتهای بزرگ به خاطر منافع خود رژیم های دیکتاتور را حمایت نموده اند و در نتیجه توسط خود آنها سرنگون و بد نام گردیده اند اما حکومتهای که پایه مردمی دارند از حیثیت واعتبار جهانی برخوردار می گردند و در صحنه بین المللي مانند بازیگر موثر ازمنافع خود دفاع می نماید.
دکتور علی احمد کریمی تحلیلگر مسایل بین الملی- امریکا
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
دکتور علی احمد کریمی