خشک کوه

۹ اسد (مرداد) ۱۳۹۹

در ولایت لوگر واقع پل الم کوهی بود به بزرگی کوه  آسمایی ولایت کابل هرگاه در زمستان ها برف میبارید همه کوه های هم جوار سفیید میبود و روشنی اندازی میکرد؛ مگر این کوه بعد دو سه روز همه برف ها را آب میکرد ومانند تابستان بی برف میبود. بدین لحاظ مردم منظقه آنرا خشک کوه میگفتند.                

دوست قصه کرد هنگام که مصروف تحصیل دردانشگاه کابل جان بودیم سیر علمی بالای این کوه داشتیم که استاد ما تشریح کرد که این کوه «کاملا از لیسیوم مواد پرارزشتری ازطلا است که درجهت گرفتن تولید حرارت ازآن بکار میرود» البته این دیدار کم ازکم پنجاه سال قبل بود که کاملا پیشرفت علم مثل امروزنبود وهم یکی ازاعضای فامیلم که در آن نواحی زنده گی داشتند برایم قصه کرد که درراه لوگریک منطقهء را امریکایی ها ممنوع الورود قرارداده اند شب ها روشنی اندازهای بسیاربزرگ مانند روشنی اندازهای میدان های فوتبال نصب کرده اند شب و روزجرسقیل ها و تراکتور کار میکنند ما نمی دانیم که چیست و چه میکنند؟                                                                  

سنگ های این کوه درموترهای لاری بار میشود و رأسا  به میدان هوایی نظامی بگرام میرود البته دردروازهء‌ ورودی میدان دریورهای وطنی ما دیگر حق ندارند که داخل میدان شوند؛ دریوران امریکایی بالای جلو موتررفته و به مقصد جاه میروند.  حضرت خداوند درکلام پاک خود از کوه درمواردی مختلف و بنام میخ زمین یاد کرده که این جا فقط یک مثال ازسوره غاشیه آیت ۱۸ می آورم. « وبسوی کوه ها نمی بینید که چگونه (برجایشان ) نصب شده اند» مترجم ومفسر ( پروفیسورعبدالستارسیرت ) به همان اندازهء بلندی کوه ها را که در روی زمین مبینیم؛ اما پایه های هرکوه یاعمقش  حد اقل دو تا چهاربرابر در زیر زمین است حالا  که ازآن خشک کوه نشان نمانده به کندن زیر زمین شروع کرده اند حکومت های فاسد کرزی واحمدزی سیل بین بودند وهستند  این بندهء‌ هیچ مدان باور دارم که امریکایی ها کمک های دالری خودرا تنها از دزدی این کوه جبران کرده اند.

مرحوم داکتر حقشناس درکتاب تحولات سیاسی جهاد افغانستان ج  چهارم ص ۵۱۹ چنین یاد آوری کرده اند. « روشن و مسلم هست که با سلطه و نفوذ استعمار دریک کشور؛ حاکمیت آن دست خوش نابودی میشود و استعمارگران نه تنها نفت وگاز؛ بلکه همه منابع طبیعی ارزش های معنوی و اخلاقی چنین سرزمین را به یغما میبرند همین اکنون که این افکار پریشان از سواد به بیاض کشیده میشود؛ امریکایی ها منطقه ایرا به مساحت ۲۵ تا ۳۰ کیلومتربین غزنه ولوگر؛ ساحهء ممنوعه اعلان کرده اند و به هیچ کس اجازهء ‌تردد درآن نواحی نمی دهند. ناظرین آگاه و افراد محلی براین باورند که ساحهء‌ مذکورپر از(( یورانیوم ))  و امریکایی ها همه را توسط هلیکوپتر به بگرام واز آنجا به کشور خود انتقال میدهند. بهمین ترتیب و شبیه این عمل دربسا نقاط افغانستان جریان دارد و استعمار گران هست و بود مارا به یغما می برند.                                  

لیسوم مواد است که ازخود حرارت تو لید میکند ودرمقابل تابش آفتاب حرارت آن چند برابر میشود و از آن درساخت زته لایت راکت ها هوا پیما ها تلویزون  تیلفون جیبی موارد طبی ساخت بتری ها و ..... کمپنی های صنعتی  از ان کار میگیرند                                                                                  

هنگام حکومت شاه محمود خان 1947 به بعد امریکایی ها در ولایت وادی هلمند پروژهء را روی دست گرفتند که به ادعای شان تنها حاصلات گندم آن ما را خودکفا میکند وهم بند آب ارغنداب که تولید برق آن نه تنها چندین ولایت را برق میدهد بلکه برق هم میتواند صادرشود .                                                

نویسنده که درسالهای66.196  ازطرف مدیریت عمومی سمعی وبصری وزارت زراعت آنجا خدمتی بودم جویای این ماجرا شدم مأمورین کارگرمنطقه گفتند وقتی با توصیهء‌ امریکایی ها آنجا گندم کاشتنیم بی حاصل بود درجواب گفتند زمین شوره زار است.                                                                            

 امریکایی که به قول خودشان مهتاب را تسخیر کردند چرا قبلا خاک آنجارامعاینه نکردند قرار اظهارمأموری آنجا یورانیوم بود که درموتر های لاری بارو از راه سرحدات آبی ایران به امریکا میرفت واز توربین برقی آن فقط ۸ کلیوات برق برای مصرف دفتر بند برق حاصل میشد و بس توربین های کلان آن همه زنگ خورده بود.

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.