کرونا و «علم باوری»!

۳۱ حمل (فروردین) ۱۳۹۹

چرا علم/ساینس نمی تواند با سرعت جلو کرونا را بگیرد (فورا واکسینی کشف کند و یا راه تداوی/علاج فوری آن را پیدا کند)؟

چه درس های از گسترش کرونا و قرنتین شدن مردمان و مسدود شدن کعبه و مسجد و کلیسا و کنیسا و تبدیل شدن جمنازیوم ها و هوتل ها و پارک ها به شفاخانه ها می توان گرفت؟

+ + +

تعدادی بدین باور اند که کرونا همچنان که عرصه تاخت و تاز و بلند پروازی های ادیان/روحانیون و فلاسفه را زیر سوال برده است، اعتماد به «علم/ساینس» و «علم باوری» را نیز مورد پرسش قرار داده است!

تعدادی بر این باور اند که اگر «علم/ساینس» ادعای پاسخ گفتن و دریافت راه حل بر همه چیز را می کند، پس چرا در مقابل این ویروس کوچک حیران و سرگردان و بی پاسخ مانده است؟

چرا علم/ساینس پس از ۱۰۰ روز هنوز نتوانسته است واکسینی کشف کند و یا راه علاج/تداوی آن را پیدا کند؟ پس نمی توان بر علم/ساینس هم باور کرد و علم/ساینس را هم باید زیر سوال برد (هم چنانکه روحانیون و فلاسفه زیر سوال رفته اند)!

+ + +

قرار معلوم این دوستان تفاوت در بین «علم/ساینس» و «ادیان/فلاسفه» را نمی دانند و یا همان توقعاتی را که از ادیان/فلاسفه دارند، عین توقعات را از علم/ساینس نیز دارند. آنها متوجه نیستند که مطابق «ادعای روحانیون و دکانداران دین» فقط «ادیان» ادعای «کامل بودن و پاسخ آماده در تمام عرصه های زندگی» را دارند که حالا مورد پرسش و چالش قرار گرفته و با هر کشف جدید علمی، مورد پرسش و چالش بیشتر قرار می گیرد!

علم/ساینس هرگز چنین ادعا نکرده و نمی کند که همه اسرار طبیعت یا کاینات و یا امراض و همه بلایا و آفات را کشف کرده و یا در یک وقت/زمان معین قادر به کشف و یا راه حل آنها می باشد. این دوستان نمی دانند که (مطابق دانشمندان علوم طبی) «زمان لازم» برای کشف یک واکسین، آزمایش لابراتواری و کلینیکی تا تولید انبوه آن حدود یکنیم سال است!!!

اما معنای اعتماد به علم/ساینس و «علم باوری» این است که اگر قرار باشد هر گونه راه حلی پیدا شود، پیدا کننده آن «علم/ساینس» خواهد بود (نه کلیسا، کنیسا، مسجد و معبد و یا روحانیون و فلاسفه)!

چون هیچ «علمی/ساینسی» به مفهوم یک «بسته کامل، پایان یافته و دارای پاسخ آماده» در هیچ بخش و هیچ عرصه ای از کاینات و زندگی وجود ندارد… علم/ساینس یعنی «موضوعاتی که در تجربه/آزمایشگاه به اثبات رسیده و آن هم با یک احتمال یا فیصدی معین». چون «ساینس تیوری احتمالات است» و در دنیای ساینس مفهومی بنام «صد فیصد» وجود ندارد.
به عباره دیگر، تمام دیزاین ها، طراحی ها، محاسبات، اندازه گیری ها، تشخیص ها، تداوی ها و راه حل های علمی/ساینسی دربرگیرنده یک اشتباه/خطا (Error) چند فیصد معین است!!!

این دوستان باید متوجه باشند که موضوعات قابل بحث در عرصه «علم/ساینس» شامل سه بخش می شود:

اول - ساحاتی که تحقیق و پژوهش های علمی/ساینسی در آنها تکمیل و نتایج آن در مجلات معتبر علمی چاپ و نشر شده است (تمام کتاب های علمی/ساینسی و دستاورد های کنونی علم و فناوری در عرصه های گوناگون، محصول همین ساحه است).

دوم - ساحاتی که تحقیق و پژوهش در آن ها جریان دارد، اما هنوز نتایج ملموس و نهایی از آنها بدست نیامده است (هم اکنون شاید به تعداد دهها یا صد ها هزار تحقیق و پژوهش در لابراتوار ها و آزمایشگاه های جهان در بخش های گوناگون در جریان باشد؛ به شمول پژوهش ها روی کرونا - کوید ۱۹).

سوم - ساحاتی که هنوز مورد پژوهش قرار نگرفته اند و ما با گذشت هر روز، هر ماه و هر سال می خواهیم گام های جدیدی در جهت تحقیق و پژوهش در این عرصه ها برداریم و اسرار آنها را کشف کنیم (تعداد عناوین در این ساحات «بی شمار و بی پایان» اند… چون تمام کاینات و هستی را در بر می گیرد که کشف اسرار و رموز آن نیز «بی شمار و بی پایان» است؛ مصداق عملی، همان گفته منسوب به ابن سینای بزرگ است که: «تا بدانجا رسید دانش من / که بدانم همی که نادانم». یعنی با کشف هر رازی دهها راز جدیدی پیدا می شود که باید از نو کشف شوند).

بنابرآن وقتی در باره موضوعات و پدیده های مختلف علمی/ساینسی بحث می کنیم، باید بدانیم که در کدام یک از سه عرصه زیر قرار داریم:

اول - موضوعی است که قبلا مورد پژوهش و تحقیق قرار گرفته است (در باره آن معلومات کافی داریم و می توانیم به اساس اسناد و مدارک در باره آن به بحث و گفتگوی علمی بپردازیم)،

دوم – موضوعی است که زیر پژوهش قرار دارد (در باره آن چیز های اندکی می دانیم و به وقت نیاز داریم تا پژوهش ها تکمیل شود؛ مانند کرونا - کوید ۱۹) و یا

سوم – موضوعی است که هنوز مورد تحقیق و پژوهش قرار نگرفته است (یعنی در باره آن هیچ چیزی نمی دانیم و در نهایت فقط می توانیم بعضی «نظریه ها» بر اساس روش های علمی و در مشابهت با سایر پدیده های همگون با آن بدهیم و بس)!

+ + +

کرونا هم اکنون به مردمان کره زمین فهماند و به جهانیان نشان داد که دروازه های بحث روحانیون و فلاسفه بسته شده و یگانه عرصه ای که با کرونا حرف دارد، پژوهش دارد، مبارزه می کند و در جستجوی پیدا نمودن واکسین و راه علاج/تداوی آن است، «علم/ساینس» است و بس (نه دعا و توبه و استغفار وغیره).

بنا برآن دنیای کرونا (و احتمالا دنیای پس از آن که شاید حدود یک سال دیگر را در برگیرد) اعتماد مردم به علم/ساینس را افزایش داده و «علم باوری» را گسترش خواهد داد. چون دنیای کرونا عملا به اثبات رسانید که یگانه تکیه گاه مطمئین و قابل اعتماد در مبارزه با کرونا فقط «علم/ساینس» می تواند باشد و بس (نه هیچ منبع دیگری).

آنچه تعدادی از «علم/ساینس» و عدم دریافت سریع واکسین/تداوی برای کرونا شکایت دارند، نشان دهنده برداشت نادرست آنها از «علم/ساینس» و توقع «معجزه» از علم/ساینس است (در حالیکه فقط در «ادیان» می توان به «معجزه» باور داشت، نه در «علم/ساینس». چون دنیای «علم/ساینس» دنیای کشف علت و معلول و شناخت قوانین و راز های آن از طریق تجربه/آزمایش است.
چنانچه هم اکنون می دانیم که کرونا چیست، از کجا سرچشمه گرفته، چگونه عمل می کند، راههای جلوگیری از گسترش آن کدام ها اند، چگونه با آن مبارزه کنیم و چگونه می توانیم آن را از طریق تولید «واکسین» آن ریشه کن کنیم؛ نه اینکه به دنبال تومار، تعویذ، زیارت، جادو وغیره پیش ملا، مولوی، شیخ، پیر، روحانی و سایر دکانداران دین برویم)!

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.