چرا مردم افغانستان انتخابات را تحریم نمودند؟

۸ میزان (مهر) ۱۳۹۸

در کشورهای جهان دیدگاه های متفاوت درمورد سیاست انتخابات مانند رای دادن، رای ندادن، تحریم و وتوی انتخابات وجود دارد. گناه کسانیکه که انتخابات را بی ارزش می انگارند با کسانیکه بازیگران انتخابات جعلی ومسخره اند یک سان است. مردم درمیان بد وبد تر، بد را انتخاب می نمایند و یا زمانیکه به نامزدان مطرح و دروغگو ناامید و بی اعتماد میگردند  به رسم اعتراض و نفرت  به نامزدی رای می دهند که مانند خود آن ها درد دارند ولی از ارتباطات ، قدرت و ثروت بر خوددار نیستند وبه حاشیه رانده شده اند.

افغانستان در میان کشور های دنیا خصوصیات خاص خودرا دارد، این خصوصیات خاص متاسفانه مارا نه تنها از دنیای متمدن منزوی گردانیده است بلکه  تجارب  و  دستاورد های علمی، منطقی، فلسفی وسیاسی جهان مترقی را خطر می پنداریم و همین خصوصیات خاص مانع گذر به مسیر تمدن گردیده است. تکرارفجایع سال های آخر مردم مارا بیدار گردانیده است که در تصمیم گیری های خود مسئولانه رفتار نمایند تا قربانی حرص و آز سیاستمداران معامله گر نگردند.

مهم ترین برازندگی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۹ در آن است که مردم با حضور کمرنگ خود عملا نشان دادند که به ۱۶ نامزد ریاست جمهوری و بویژه به نامزدان مطرح  اعتماد ندارند ودر واقع از حق وتو استفاده نمودند ودیگر آرزو ندارند که اقلیت دزد وچپاولگر بر اکثریت فرمانروایی نمایند. مردم آگاه گردیده اند در کشوری که مشارکت های سیاسی واقعی وجود ندارد انتخابات هربار بیشتر ازپیش به پلیدی می گراید و مایل نیستند به بردگی خود رای بدهند واین وتو بدان معنی است هرنامزدی که برنده شود برگزیده اراده اکثریت مردم افغانستان نه خواهد بود. تنها دولتی که برگزیده اراده اکثریت باشد ومردم حق وتو را در تصامیم ضد مردمی داشته باشد می تواند مشروع و پسندیده باشد. به گفته بزرگان انتخابات مکان شعبده بازی دیوان سالاری نیست. این وتو فصل جدید درتاریخ انتخابات افغانستان است وما درآینده نزدیک شاهد تحولات و چرخش قاطع خواهیم بود.

دراین انتخابات همه نامزدان باختند. حتی اگر نامزدی با توسل به جعل و نیرنگ و با کسب یک میلیون رای بیشتر برنده اعلام گردد، باز هم در کشوری که بیشتر از ۳۴ میلیون جمعیت دارد و ۹ میلیون حق رای داشتند مشروعیت و مقبولیت نه خواهد داشت. در آنصورت بیم آن میرود که  برنده و بازنده بدون مردم بعد از اعلام نتایج آرا  مانند کرم های درون شیشه  همدیگر را خواهند خورد  و مهم تراز همه باعث تشدید بیشتر بحرانها در کشور خواهند گردید.

عدم حضور گسترده مردم در انتخابات بزرگترین درس عبرت برای سیاستمداران افغانستان و حامیان خارجی آنان است که با بی اعتنایی به خواسته های عادلانه مردم و با بی توجهی به منافع عمومی انتخابات را که عالی ترین مظهر اراده مردم است و از ارکان عمده دموکراسی و اقتدار یک ملت محسوب میگردد، به نمایش مبتذل شعبده بازان و دیوان سالاران تبدیل نموده اند و مردم را به آن بی اعتماد گردانیده اند. از تجربۀ انتخابات های قبلی میدانیم که انتخابات نامشروع می تواند عواقب خطرناک وغیر قابل کنترول در پی داشته باشد، و کسانیکه بازیگران انتخابات جعلی بوده اند مسئول عواقب آن  خواهند بود.

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.