عقبگرد سياسى يا سقط جنين! چال سياسى يا چالش درونى تيم صلح و اعتدال؟
۱۸ اسد (مرداد) ۱۳۹۸
با نزديك شدن ايام پُر تب و تاب انتخابات، تيم صلح و اعتدال، بعد از مذاكرات فشرده و محرمانه چند ماهه، با تركيب نامتجانس سياسى، قومى، مذهبى و حتىٰ با پيشينه خصمانه، با محوريت مُهره مرموز و مشكوكى چون حنيف اتمر شكل گرفت و داشت ظاهراً تيم هاى دولت ساز و ثبات و همگرايى را به چالش مى كشيد.
اما اولين نشانه هاى ناپختگى و عدم انسجام آن، از تأخير در كمپاين هاى انتخاباتى ظاهر شد. تا اينكه بحث ها روى جايگاه نامشخص والى جنجالى و بى تاب بلخ رسانه ى شد. كه اعلاميه اخير آنها، سرنوشت و مسير مبهم تيم شانرا تا حدى روشن ساخت.
سئوال اينست كه آيا تيم نامتجانس صلح و اعتدال، سقط جنين نموده و يا هم بنابر معلوليت ناشى از ولادت زودرس، ناتوان از ادامه حيات است؟ يا با آگاهى و اشراف از چند و چون مذاكرات امريكا با طالبان و پيآمدها و عواقب آن كه احتمالاً انتخابات را منتفى خواهد ساخت. بنابر لزومديد، دستور و هدايت پدر معنوى تيم و رهبر مافياى سياسى، حامد خان كرزى از رفتن در مسير بن بست انتخابات، منصرف شده و براى اوضاع ايكه در آينده نزديك، در حال شكلگيرى است، آماده گى مى گيرند.
اگر گزينه اول درست باشد. از آغاز هم شايعاتى سر زبان ها بود كه جنگ فرضى و دشمنى تصنعى غنى و اتمر، اساساً بخاطر تقسيم رأى اقوام غير پشتون و بر مبناى تضعيف مخالفان سياسى ارگ استوار بود. و بر مبناى همين مانور سياسى بود، كه اتمر در يك اقدام مشكوك و غير مترقبه، خود را از مشاوريت امنيت ملى كنار كشيده، سر مُهره هاى سوخته اما چشم پُركن سياسى را شيره ماليد. شيفته گان قدرت را سر جوى برده، تشنه لب برگرداند و با سرودن لالايى خواب آورِ، نَمُر كه جَوِ لغمان مى رسد، فريب داد.
حالا كه جمع كثيرى از خرده رهبران جهادى را سركار گذاشته و پُل هاى عقبى شانرا شكسته، خودش پا را عقب كشيده، با بهانه جويى هاى نامؤجه، مى خواهد همه را چون دستهِ گلهاى رنگارنگ، تقديم تيم دولت ساز نمايد. احتمال هم دارد، اين خرده رهبران ساده لوح، معامله گر و شكست خورده، از سر عقده و انتقام گيرى، دوباره با سرى افگنده اما با ديده درايى، به خاستگاه هاى اجتماعى شان بر گردند كه چانس طلايى سربازگيرى براى داكتر عبدالله و احمدولى مسعود و چه بسا كه به غنى احمدزى نيز مساعد شده.
و اما اگر گزينه دوم، در كار باشد. به احتمال قوى، تيم اتمر به نماينده گى از غنى، جايگاه خالى ارگ را در گفتگو با طالبان كه حاضر نيستند با حكومت بنشينند، در مذاكرات بعدى پُر خواهد نمود. بدين ترتيب هم ابتكار عمل را در گفتگو با طالبان و هم گوى سبقت را در بازار احتمالى انتخابات، تؤامان بدست گرفته اند. كه اگر احتمالاً روى تركيب سياسى ظاهراً بيطرفِ غير دولتى در رهبرى حكومت مؤقت با طالبان در آينده، تفاهم و توافقى صورت گيرد، مطمئناً اتمر و تيمش، خود را بعنوان گزينه بهتر و مناسب تر از ديگران، در آن چارچوب، قالبندى خواهند نمود. كما اينكه همه ى مُهره هاى دُرشت آن، بعنوان پيش زمينه، از قبل در مسكو به تروريستان طالب، بيعت و اقتداء نموده اند.
حقيقت هرچه باشد، واقعيت را زمان برملا خواهد نمود و صحت و سقم اين پيش بينى ها را انكشاف اوضاع، مشخص خواهد ساخت.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عارف منصوری