تنوع قومی در افغانستان تهدید نیست!
۲۶ جوزا (خُرداد) ۱۳۹۸
بار ها خاطر نشان دوستان و خوانندگان گرامی گردانیده ام که افغانستان تنها کشوری در جهان است که اقوام تجزیه طلب ندارد و تنوع اقوام در کشور ما نه تنها در ذات خود تهدید نیست بلکه به خاطر آزادی و دفاع ازتمامیت ارضی خود بزرگترین امپراطوریهای جهان را که قصد تکه تکه ساختن افغانستان را داشتند نیز مایوس و ناامید گردانیده است ودر طول تاریخ اقوام مختلف به رشد فکری و شکوفایی کشور ما نیز کمک نموده است. تمام اقوام افغانستان با زبانها و مذاهب مختلف سرنوشت و مسولیت مشترک دارند.
هدف ازاین نوشته ارزیابی، قضاوت ویا انتقاد از روشهای نادرست، خشونت آمیز و توهین آمیز تعداد انگشتشماری از تحصیل کرده های سیاسی وقومگرا نیست بلکه هدف درباره درست ترین راه حل و راهکار واقع بینانه برای تامین خواسته های به حق تمام اقوام افغانستان است که درمیان فعالین سیاسی وفرهنگی کشور ادامه دارد. در شرایط کنونی در جغرافیای سیاسی کشور ما تبعیض و سیاست های یک بام ودوهوا،به حقوق اقلیت های کوچک باتوجه به ادامه چهل سال جنگ و حضور سربازان بیگانه و دسیسه جویی های کشور های منطقه، گرایش های افراطی درمیان اقوام مختلف می تواند فاجعه آفرین باشد. اقوام سرزمین ما ازلحاظ تاریخی و ازبدو پیدایش آن برپایه رواداری و احترام به حقوق اقلیت های قومی،زبانی و مذهبی اداره گردیده است و شواهد تاریخی گواه این حقیقت می باشد. حالا در قرن ۲۱ که بشارت دهنده آزادی وحقوق بشر در جهان است،نسبت به خواسته حقوقی و مشروع اقوام مختلف نمی توان بی اعتنا بود.
تنوع قومی در افغانستان چون واقعیت عینی، حقوقی را می طلبند که مشروع وطبیعی اند،اگر برای تامین عدالت و برابری حقوق شهروندان توجه نگردد تهدید وخطر در درازمدت به امنیت ملی خواهد بود. احترام به حقوق مشروع اقلیت های قومی از مبانی و موازین حقوق بشر است یعنی این خواسته های بر حق، ربطی بر اکثریت واقلیت ندارد،امری که واقعا هیچ موضوع یا سنخیت و ارتباطی با واقعیت مناسبات تاریخی و کهن اقوام افغانستان ندارد. ما اگر یک دولت دموکراتیک بر اساس اراده مردم داشته باشیم که نسبت به عواقب و اثرات ناشی از تنوع قومی توجه لازم به عمل آورد یافتن راه حل های دموکراتیک ومسالمت آمیز و انسانی کار چندان دشواری نیست. تمام آزادی خواهان پابند به تساوی طلبی های بشردوستانه در داخل و جوامع بین الملی از آن پشتیبانی می نمایند.
ما در شرایط فوقالعاده دشوار قرار داریم ،هیچ کشوری در جهان نمی تواند به مسیر تمدن گام بگذارد تا برای تامین عدالت و برابری حقوقی شهروندان خود شرایط لازم را ایجاد نه نماید و برای تحقق تامین عدالت و برابری حقوق، تمام نمایندگان و نخبه های فکری اقوام مختلف افغانستان بدون استفاده از قهر و خشونت و بستن پنجره های گفتگو درجهت یافتن راه حل واقع بینانه،صادقانه،مذاکره نمایند.گفتگو نه تنها یک روش منطقی وسیاسی دموکراتیک ومسالمت جویانه بلکه رفتار عقلانی و بهترین شیوه اداره اختلافات است،به عبارت دیگر گفتگو میان بازیگران سیاسی خود یک ارزش است. اما بدون باز گذاشتن پنجره ها و تبادل اندیشه های مختلف راه کشف افق های تازه تر در عرصه فکر و عمل مسدود میشود.بدون باز گذاشتن پنجره های باز که همان گفتگوهای منطقی است عمر اختلافات قومی طولانی و مانع حرکت بسوی تمدن و جامعه باز میگردد.خود خواهی،برتری جویی،نژادگرایی وتعصب در حوزه فعالیت های سیاسی و اجتماعی باین معنا است که به جز یک پنجره همه پنجره هارا بروی زندگی،جهان و جامعه می بندیم و با این طرز تفکر خودرا در انزوای مطلق قرار خواهیم داد و وسیله ای برای قدرتهای سلطه جو و تجزیه طلب خواهد گردید و روزگار ما بدتر از سوریه،عراق ولبیا خواهد گردید.ما نیروهای سیاسی مخالف وقومگرا داریم،به افکار و اندیشه های منطقی،تاریخی و عقلی نیروهای مخالف باید احترام گذاشت واز راه گفتگو اختلافات را حل نمود چشم پوشی از خواسته های عادلانه مخالفین راه های حل مسالمت آمیز را مسدود میگرداند و شرایط را برای انقلاب وروش های خشونت آمیز و قهرآمیز بازمیگرداندکه در آن صورت قومگرایان باید سرزنش گردند ونه مخالفین،اما نژادگرایی که با اعلامیه حقوق بشر وکرامتهای و ارزشهای انسانی مغایرت دارد جرم بین المللی است و هرفرد علاقمند به کرامت های انسانی وپابند به عدالت و برابری حقوقی انرا محکوم می نماید.
حکومتهای افغانستان که اکثرا دست نشانده ویا دیکتاتور بوده اند قدر اقوام شریف و ساکن افغانستان را نه دانسته اندو متاسفانه تا هنوز درک نه نموده اند که تنوع اقوام به رشد فکری و شکوفایی اقتصادی و شهرت تاریخی افغانستان که ریشه درتاریخ تمدن دنیا دارد کمک می نماید.تخم تمدن زمانی در کشور مابذر میگردد که تمام اقوام افغانستان صرفنظر از تمام تعلقات مذهبی،زبانی،فکری وسیاسی بر اساس رواداری و احترام به خواسته های تساوی طلبانه که در آن قوم سلطه گر و برتر و قوم زیر سلطه و درجه دو وجود نداشته باشد پنجره های گفتگو را باز بگذارند چون تنها در جامعه باز تخم تمدن جوانه می زند.
دکتور علی احمد کریمی- امریکا
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
دکتور علی احمد کریمی