قحط الرجال در ریاست پارلمان
۲۷ ثور (اردیبهشت) ۱۳۹۸
از پیامبر عزیز اسلام روایت شده است که در آخر الزمان، خداوند علم را قبض نمى نماید. بلکه علما را قبض مى نماید. فلهذا جاهلان در رأس کار مى آیند که هم گمراه اند و هم گمراه کننده.
سرانجام حکومت پوشالى وحدت ملى، بعد از ماه ها زد و بند و معامله گرى، مضحکه ى را بنام انتخابات مجلس راه اندازى نمود و جمعى را که بدون استثنائات به هیچوجه لیاقت و شایستگى نماینده گى مردم را ندارند، در کرسى هاى پارلمان نصب کرد.
دیروز از میان ٢۴٩ تن نماینده، چهار تن خود را به ریاست مجلس کاندید نمودند که بعد از رأى گیرى، میر رحمان رحمانى ٧۵ رأى، کمال ناصر اصولى ۶٩ رأى، میرویس یاسینى ۵٩ رأى و عمر مجددى ٧ رأى را کسب نمودند که هیچیک موفق به اخذ پنجاه جمع یک فیصد رأى اعضاى پارلمان نشد.
قرار است بروز شنبه دور دوم انتخابات، میان میر رحمان رحمانى و کمال ناصر اصولى یعنى دو کاندید پیشتاز دور اول برگزار شود. گفته میشود، رحمانى نماینده پروان است. مدرک تحصیلى در امور نظامى از روسیه دارد و تجار پیشه است. اصولى نماینده خوست است. او نیز مدرک تحصیلى در رشته حقوق از روسیه دارد و تجارت مى کند.
با در نظر داشت پیشینه تحصیلى و تجربه سیاسى و کارى، هیچیک از این دو لیاقت احراز ریاست پارلمان را ندارند. آنچه از رئیس پارلمان یک کشور انتظار مى رود، در وجود هیچکدام از اینها سراغ نمیشود. رحمانى چهره چندان مطرحى در صحنه سیاسى کشور نبوده و داراى شخصیت ناشناخته و گمنام و غیر مجربى است. اما اصولى شهرت بسزایى در نفرت از اقوام غیر پشتون دارد و ابراز نظر هاى تعصب آلود و زننده ى از وى در رسانه ها و شبکه هاى اجتماعى موجود است.
باور من اینست که در دور دوم نیز هیچیک از این دو، رأى برنده شدن را کسب نخواهند کرد و کار به انتخاب مجدد خواهد کشید که باز هم هر دو شانس کاندید شدن را دارند.
اما تأکید مى نمایم که انتخاب همچو اشخاص، اهانت به شعور ملتى است که ادعاى تاریخ پنجهزار ساله و قدامت فرهنگى و تمدنى دارد و چهار دهه است که براى زنده ماندن در جغرافیاى جهان، تلاش و مبارزه دارد.
مطمئنم روندى که بنام پارلمان راه افتاده و مهره هایى دلخواهى که به نماینده گى از مردم از سوى ارگ گزینش شده، به نقطه ى خواهد انجامید که یک پشتون ریاست آنرا خواهد احراز نمود.
پیام من به برادران پشتونم اینست که اگر ادعاى زعامت و برترى را در این کشور دارید. و اگر خود را برادر بزرگ مى نامید. نخبه گان علمى، سیاسى و فرهنگى تان را وارد صحنه نمائید. شخصیت هاى خوشنام و با پیشینه نیک را اگر در میان تان دارید؟ بمیدان آورید تا نه باعث حقارت شما و نه مایه شرمسارى غیر پشتونها باشد.
ریاست پارلمان در هر کشورى و از زوایاى مختلفى، مقام برازنده و شامخى است که شخصیت هاى آگاه، مدیر، مدبر، دلسوز و پاک نفس را زیبنده است نه اراذل و اوباش و جرثومه هاى فاسد، متعصب، قومگرا و عقده مند را.
در اخیر حقیقت تلخ اینست: مردمى که نسبت به شخصیت هاى علمى، سیاسى و فرهنگى خود پشت پا زده، بیسوادان، تجار بچه گان و جواسیس را منحیث نماینده گان شان در پارلمان برمى گزینند، لایق و مستحق آن اند که جاهلان و جواسیس بر آنها حکمروایى کنند که هم گمراه اند و هم گمراه کننده.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عارف منصوری