تفاوت و تناسب ميان غني و هتلر
۱۶ میزان (مهر) ۱۳۹۷
تفاوت ها و تناسب ها ميان، آدولف هتلر و اشرف غني احمد زي.
گاهي آدمي از شوق مي نویسد و گاهی ناچار است بنویسد. این چند سطر پریشان از جنس دوم است !
چندی برای رئیس صاحب جمهور ننوشته بودم. آخر ماهم از خود زنده گی داریم که باید برایش برسیم، خلق نشده ایم برای نوشتن وصف و ثناخوانی رئیس صاحب جمهور...
اما انگار نه انگار ( باید ! ) جناب رئیس جهمور نقل میدان اندیشه ی من باشد. خودش مرا مجبور می سازد برایش بنویسیم. به جان خودش ! حتی شب به خوابم می آید و می گوید: قلبم میشکند برای کشته شدن طالبان...!
دهانم به منطق متفکرش یک وجب باز می ماند، از ناراحتی فریاد میزنم:
"بابا" صد بار برایت گقته ام که وجود مبارک ضعیف و کوکنار وطنی قوی ... مگر بازهم در هنگام دود کردن افراط کردی؟
مگر میشود برای مرگ قاتلین مردم بینوا و بی گناه متاثر شد...!
اما "بابا" مثل همیشه با صدایی ابریشمی در حالیکه که انگشت شهادت اش را به سوی من شمشیر وار نشانه گرفته است، سخن مرا قطع کرده فریاد میزند: خاموش!! در این اندیشه و سخن من کوکنار وطنی هیچ تقصیری ندارد، عقلت کجاست؟! مگر نشینده ای که گفته اند: جگر، جگر است و دیگر دیگر!
از انصاف بی رحمانه ی "بابا" چنان به خشم می آیم که از هیجان سخنی را که سزاوارش باشد، پیدا نمی کنم تا با آن انتحارش کنم و به این حال از خواب بیدار می شوم.
هنوز داشتم از خشم می لرزیدم پیشانیم عرق کرده بود. به ساعت موبایلم نگاه کردم، قریب های ساعت ۳ صبح را نشان میداد. گیلاس آب را که در کنار بسترم بود، گرفتم، کمی آب نوشیدم و دوباره سرم را روی بالشت گذاشتم تا بخوابم.
اما خیال رئیس صاحب جمهور مانند مگس شورنخود فروشی ها وزوز کنان دور سرم می چرخید. خودم را سرزنش می کردم و می گفتم مگر مرض داری که ساعت سه شب به غنی می اندیشی...
اما چاره نداشتم. "بابا" شده بود درد سر نیمه ی شب من که مغزم را نیش میزد. مژه هایم را به سختی روی هم گذاشتم تا اگر شود خوابم ببرد، اما روح "بابا" در وجود آدولف هتلر با لباس نظامی به درون سرم رژه میرفت. کی میداند شاید در حقیقت این روح ادولف هتلر است که همه وقت در جسم "بابا" داخل شده است و حکومت می کند.
مردم بیخود می گویند که در جان اشرف غنی جن درامده است . در حققیت این همه هرج و مرج و عدم تسلط در گفتار و کردار بابا از حکمت روح هتلر است. این فریاد های هتلر است که از حنجره "بابا" البته با کمی ظرافت ! بیرون می شود. این مسئله که وجود "بابای ملت"، مرا به یاد آدولف هتلر ( مغز متفکر اول؟ ) فرامی خواند، تنها سبب طول و عرض و ضخامت اندام مبارک شان نیست، بلکه یک مشت دیگر تناسب های وجود دارد که با هزار کوشش نمی توان آنرا نادیده گرفت .
می خواهم با استفاده از فرصت یکی دو نکته را در اینجا بیاورم :
تناسب ها :
۱ـ آدولف هتلر رهبر حزب ناسیونالیست آلمان باورمند یک جهان کمال مطلوب به اندیشه خودش بود. در دنیایی وی تنها نسل آلمانی با قد بلند چشمان آبی، مو طلایی و گونه های بلند جای داشت، وی نتنها عامل قتل بیشتر از ۶ ملیون مردمان یهود مذهب در سراسر اروپا شد. بلکه یک عده انسان های غیر یهود مذهب را که در چارچوب جهان ایده آل وی نمی گجید مانند معیوبین، همجنس گرا ها، کمونیست ها عقب مانده های ذهنی بیماران روانی ... زندانی می کرد، سپس یک تعداد این زندانیان به کار های شاقه گماشته می شدند و از عده ای دیگر برای آزمایشات طبی استفاده صورت می گرفت. در نهایت اکثر این زندانیان به گونهٔ مصیبتبار توسط ارتش تابع وی کشته میشدند.
در پیوند به افکار و شخصیت اشرف غنی احمدزی به ورق گردانی کتاب های تاریخ نیاز نداریم. وی خود، گاه آگاهانه و گاهی هم نا آگاهانه مفکوره ای شرمسار و آلوده با تعصب خویش را اظهار میدارد. اشرف غنی همان کوزه ای است که شیخ بهائی از او در غزلش نام برده است
حال متکلم از کلامش پیداست
از کوزه همان برون تراود که د ر اوست
جان کری وزیر خارجه ی سابق امریکا در کتاب جدیدش به نام ( هر روز موهبتی است ) در پیوند به شخصیت رئیس جمهور احمدزی می نویسد.
»اشرف غنی یک پشتون ناسیونالیست طرفدار غرب بود که از زبانش اصطلاحات تکنوکراتیک میبارید. در حالی که در تعامل با سیاستمداران محلی مشکل داشت.
او افکار عالی داشت اما سیاستمدار کم تجربه بود که در برخی از موارد مایل به افراط میشد. او همچنان شدیداً منحصر به خودش بود (Micro Management)و به «مدیریت ذره بینی «
تمایل داشت که همیشه به نفعش تمام نمی شد. «
۲ـ آدولف هتلر در زمان اخیر قدرت اش، هنگامی که دانسته بود، دیگر جنگ دوم جهانی
را باخته است، بیشتر از پیش به قتل دسته جمعی انسانهای بی گناه پرداخت. یکی از نمونه های تلخ این این کشتارهای دسته جمعی، انتقال ۱۶۹ مسافرکه بیشتر آنرا کودکان و زنان تشکیل میدادند، به تاریخ ۱۴ فیبوری سال ۱۹۴۵ از خط ۲۴ استیشن ریل شهر لایبزیک بود، این مسافرین در یکی از زندانها و کشتارگاه های هتلر در شهر تریزیین که در کشور چک قرار دارد، انتقال یافته و بعد بی رحمانه به قتل رسانیده شدند.
قتل مردم بی گناه به ویژه خونریزی، روز افزون هموطنان ملیت هزاره ی ما در این اواخر که زمان سیاه حکومت بی کفایت وحدت ملی روبه اختتام است، تناسب مستقیم و دردآور با کشتار اوخرجنگ دوم جهانی دارد.
تفاوت ها :
آدولف هتلر سیاستمدار با اتوریته و سخنور خوب بود. او با خطابه هایش هزاران تن را به هیجان آورده و از اندیشه ی خویش باورمند میساخت.
ـ هیچ یک از خصوصیات نام گرفته در قسمت رئیس جمهور احمدزی صدق نمی کند.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته