در حاشیۀ رویداد فاریاب

۱۷ اسد (مرداد) ۱۳۹۷

چندی پیش، کوماندوهای ویژۀ حکومت غنی به فاریاب رفته و با استفاده از رفتار حیله گرانه وخشونت آمیز، قیصاری را که بازوی نیرومند رشید دوستم ومخالف تروریست ها بود، دست وپای بستند وهمراهان محافظان اش را شکنجه نموده، کشتند.

آن عمل دو واکنش را با خود داشت:

1- اشرف غنی با صراحت و هیجان زده گی، از آن عمل چنان دفاع نمود که گویا کسانی را به چنگ آورده است که دشمن او استند، نه طالب و داعش! غنی آنها را افراد مسلح غیر مسؤول نامید.

این واکنش او دربستر تنفر انگیزی های چندین ساله، مدافعین خود را نیز داشت. تعدادی به ویژه تا آنجا که در رسانه های مجازی نگریستیم، همراه با دادن فحش ودشنام به قیصاری و محافظان مقتول، از دستورغنی ومواضع او جانبداری نمودند. چنین واکنش وموضعگیری، این نتیجۀ معلوم را نیز با خود داشت که رفتار غیر انسانی "کوماندوها" علیه افراد دست وپای بسته را یا با چشم پوشی واغماض بنگرند ویا اینکه در معرض ستایش بگذارند.

2- واکنش دومی در برگیرندۀ مواضع آنانی بود که سیاست های تروریست دوستی حکومتی ها را تقبیح ومحکوم می نمایند. ازاین منظرعمل قیصاری را در رهبری نیروهای ضد تروریستی، سزاوار جانبداری می یافتند. نتیجه این بود که حکومتی ها به ویژه گروه اشرف غنی- اتمر، با فرستادن وتقویۀ تروریست ها در شمال کشور، زمینه های بی امنیتی و کشتار مردم را فراهم نموده اند. از آنجایی که قیصاری در عمل برخلاف چنان آرزو و اقدامات عملی بود، طرف خشم وسرکوب خونین وعاجل قرار گرفت.

نارضایتی برخاسته از همین برداشت گسترده، در سطح محل، مظاهرات روبه تزاید ضد حکومتی و احتمال گسترش آن در تمام شمال کشور را بار آورد.

ادامۀ مظاهرات، کوبیدن نام ونشان اشرف غنی، ابراز مخالفت با زندانی نمودن قیصاری، مطالبۀ بازگشت رشید دوستم را نیز به سایر مطالبات پیوند داد.

غنی معاون دوم خویش را به سوی دوستم فرستاد که بر گردد به افغانستان. دوستم برگشت ودر نخستین پیام، مظاهرات را به خاموشی دعوت نمود.

اکنون چشم ها در راه اند که معمالات مروج و شناخته شدۀ نا شفاف، آمیخته با سلاح، تهدید، رشوه و شرین زبانی ها که رویکرد کنونی حکومتگران را بازهم به نمایش نهاده است، چه دسته گلی به آب خواهد داد. زیرا سیاست غلط در برابر تروریستها، تقویۀ آنها در شمال، اِعمال سیاست آمیخته با تبعیض، دست در دامن فساد داشتن با رفتار های مافیایی و . . . هیچ تغییری ندیده وامیدی هم برای تغییر انها از طرف گروه هایی که با رفتار جاهلانه و رفتار وخشونت های مافیایی اخته شده اند، وجود ندارد.

به دیگران بفرستید

دیدگاه ها در بارۀ این نوشته