انزواى سياسى ارگ در مقياس داخلى و خارجى!
۲۶ سرطان (تیر) ۱۳۹۷
ابراز نظر ها و تحركات ديپلماتيك اخير در داخل و خارج كشور، حول محور قضاياى افغانستان نشان از انزواى سياسى و به حاشيه رفتن حكومت وحدت ملى بويژه جناح ارگ دارد.
در مقياس داخلى، افزايش فاصله ميان ارگ و سپيدار كه در اجلاس بروكسل بيشتر نمايان گشت، اختلاف سران جمعيت و حكومت، اوج گرفتن تنش ميان غنى و ائتلاف انقره مخصوصاً دوستم، موضع مشترك احزاب سياسى عليه يكه تازى تيم تداوم نشانگر كاهش روزافزون مشروعيت داخلى ارگ است.
در سطح بين المللى، عدم استقبال مناسب از غنى در نشست ناتو، بحضور نپذيرفتن غنى توسط ترامپ، و اعلان آماده گى امريكا براى مذاكرات مستقيم و بى قيد و شرط با طالبان، گرم شدن روابط ميان واشنگتن و اسلام آباد بر محور اوضاع افغانستان، واضح مى سازد كه تيم ارگ نه آن چنان كه وانمود مى كنند، ديگر گزينه مورد حمايت و اعتماد غرب نيست.
در اين اواخر علائمى از نااميدى و بى باورى مقامات امريكايى نسبت به ارگ نشينان به نظر مى رسد. حكومت وحدت ملى نه تنها مسبب اوج گرفتن تعصبات قومى، لجام گسيختگى هاى سياسى و تماميت خواهى قومى در داخل است بلكه هيچ موفقيتى در تنش زدايى در روابطش با همسايگان نداشته و همواره كوشيده تا صرفاً به همتباران تروريستش امتياز دهد. حالا كه مقدمات شكلگيرى مثلث غنى، حكمتيار و طالبان و آماده گى ها براى قبضه كردن قدرت از مجراى يك انتخابات تقلبى در دست اجراء است. امريكا ابتكار عمل را بدست گرفته، سعى دارد اوضاع را در مسير منافع خود شكل دهد.
نیویورک تایمز روز یکشنبه گزارش داده بود که دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به دیپلمات های ارشد آمریکایی گفته است در پی مذاکره مستقیم با طالبان باشند. براساس این گزارش در چند هفته گذشته مقام‌های بلندرتبه آمریکایی چندین بار به افغانستان و پاکستان سفر کردند تا زمینه گفت‌وگوهای مستقیم ایالات متحده آمریکا با گروه طالبان را فراهم کنند.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا هفته پیش به کابل سفر کرد و آلیس ویلز، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور جنوب آسیا و آسیای میانه نیز چندین روز مشغول گفت‌وگو با مقام‌ها در افغانستان و پاکستان بود. وزیر امور خارجه آمریکا چند روز پیش در بیانیه‌ای گفت که هیچ پیش‌شرطی برای مذاکرات مطرح نیست و همه چیز از جمله بحث حضور نیروهای آمریکایی و ناتو در افغانستان می‌تواند جز مذاکرات با طالبان باشد.
امريكايى ها براى اجرايى ساختن اين برنامه نه تنها بررسى راه هاى بيرون رفت از معضل افغانستان را در نشست ناتو مطرح نمودند بلكه مجوز دينى مزورانه تحريم جنگ را در نشست عربستان سعودى، نيز ضميمه ى آن نمودند تا براى طالبانى كه مخفيانه چراغ سبز آماده گى شانرا براى مذاكره با امريكا اعلان نموده اند، توجيه ظاهراً شرعى بخشند.
تقارن نشست بروكسل با اجلاس عربستان، اقدامات همآهنگ و بهم پيوسته سياسى، نظامى و دينى ايست كه از واشنگتن رهبرى و هدايت ميشود. و نمايانگر عدم اعتماد و باور اربابان غربى ارگ بر كفايت و قابليت حلقه محدود قومگرايى است كه پيوسته بحران آفريده اند. عكس العمل اين سرخورده گى را در قدرتنمايى هايى كاذب و ابراز نظر هاى ضد و نقيص غنى در مناسبت هاى مختلف اخير ميتوان مشاهده نمود.
دورنماى اين تحولات بوضوح نشان مى دهد كه تيم تداوم و در رأس شخص غنى، گزينه ى مورد اعتماد و تائيد غرب و در رآس امريكا در انتخابات سال آينده نخواهد بود.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عارف منصوری