درنگی بر تعامل و توافقات سیاسی اخیر در کشور

۸ حمل (فروردین) ۱۳۹۷

به نام خداوند جان و خرد

درنگی بر تعامل و توافقات سیاسی اخیر در کشور

تعامل و توافق سیاسی از بدیهیات سیاست و از ضروریات یک نظام دموکراتیک به شمار می‎رود، زیرا اگر چنین فرایندی مورد تأیید قرار نگیرد، نهایت امر، جنگ و تقابل سیاسی دامنگیر آن جامعه خواهد شد که هزینه‎های سنگین مادی و انسانی آن، چند برابر سودی است که سیاستمداران، توقع آن را خواهند داشت.

     اما جامعۀ افغانستان به دلیل عقب ماندگی تاریخی و بافت ناهمگون اجتماعی، در یک وضعیت استثنایی و غیرقابل پیشبینی قرار دارد. زیرا در این جامعه که تضاد و نزاع سیاسی از مشخصه‎های مهم آن به شمار می‎رود، بیشترینه بازی‎های سیاسی، حول منافع گروهی و یا شخصی چرخیده، آنچه در این تعاملات و توافقات سیاسی همیشه غایب است، منافع عموم مردم است.

     بنابراین کش و قوس‎های اخیر که میان ارگ و حکومت محلی بلخ شکل گرفته است، نیز در همین چارچوب، قابل بررسی و تحلیل است. حاکمان کنونی یا تکنوکرات‎های قوم‎گرا اند یا افراد و گروه‎های وابسته به تنظیم‎های بنیاد‎گرا که هردو طرف معادله قدرت، فاقد آجندای ملی و رهایی‎بخش بوده، مهمترین وجۀ مشترک هردو طرف معادله، توافق برسر غارت دارایی‎های عامه و تداوم حاکمیت نامشروعی است که می‎خواهند به هر گونۀ ممکن ادامه پیدا کند.

     اما تداوم قدرت با توجه به ساختار قومی کشور به چالش جدی روبرو بوده، حاکمیت تلاش می‎ورزد تا با شخصیت‎سازی و ایجاد جو عاطفی برای مردم، حول شخصیت‎های به اصطلاح تأثیر‎گذار که حثیت بانک رأی را دارا می‎باشند، برای انتخابات احتمالی آمادگی بگیرد که دقیقا جنجال‎های سه ماهۀ اخیر در واقع بخشی از ترفند مورد قبول دوطرف بود، که برنامه‎ریزی و اجراء گردید تا با قهرمان‎سازی و بسیج توده‎، پیروزی در انتخابات را برای خویش حتمی بسازند.

     ما باور داریم، چنین شگردهای نه تنها که کارساز نیست، حتا بحران سیاسی و سوء تفاهم ملی را بیشتر می‎سازد. باید از  این ذهنیت که قدرت همیشه در دست یک گروۀ اتنیکی و دیگران به عنوان شهروندان درجه چندم مأمور اجرایی برنامه‎های قوم حاکم باشند، عبور نماییم تا مسیر عدالت و برابری ملی هموارتر شود که مفهوم شهروند برابر در جامعه‎ ما مصداق واقعی پیدا کند.

     عدالت خواهی و ایستادن در مقابل زیاده‎خواهان، جرئت سیاسی و مدنی می‎خواهد و نمی‎توان با تفنن و ریاکاری سیاسی، خاک بر چشم مردم پاشید. جامعۀ ما نیازمند برابری شهروندی و گذار به سوی دموکراسی و یک جامعۀ عاری از تبعیض است که چنین جامعه‎ای را نمی‎توان با باندبازی و خواستن همه چیز برای یک قوم یا گروه خاص، تأسیس و ایجاد کرد.

 بیا تا جهان را به بد نسپریم

هیأت اجراییه حزب آزادگان افعانستان

۶/۱/۱۳۹۷







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته

عبدالقدیر17.04.2018 - 03:28

  تفاوت بزرگ است بین سیاست گذاران وسیاست بازان، اولی مقطعی عمل نموده از عرض تاریخ عبور مینمایددومی داعیه داران اندو در امتدادویا طول تاریخ قرار دارند البته آخری ماندگار تر است

شاهنشاه08.04.2018 - 04:55

  آقای نوروززاده، طرح و شیوۀ بسیار عالی، ولی این کار به تمرین نیز نیاز دارد، در عین زمان حکومت عمداً قیود وضع کرده است، تا "افغانستانی" گفته نشود. حتی امروز دوستان غیر پشتون، واژۀ "دانشگاه" را در مقابل "پوهنتون" به کار نمیبرند. جان برادر، در میان تاجکان ما پراگندگی خیلی زیاد وجود دارد، حتی بعضی از این دوستان ما خود سخنگوی سیاست پشتونیزم شده اند، و به استفاده از واژۀ افغان خیلی افتخار هم میکنند. بنااً تا منافع شان در خطر نافتد، از "افغان" گفتن دست نمیکشند. ولی باید آرام آرام از هویت بستن خود به "افغان" کناره گیری کنیم و بگوییم که "افغان" محض همان "پشتون" است، و خلاص.

نوروززاده05.04.2018 - 07:24

  تاجک ها واقوام هم صف ایشان مردم ساده ، صاف دل و خوش باور هستیم . ما خود واژه های افغان افغانی را در عوض اینکه افغانستانی بگوییم در گفتار و نوشتار رواج دادیم که در نتیجه کار به جایی کشید که میخواهند نژاد افغان ( پشتون ) را بر ما تحمیل کنند . بیایید ازین بعد هر آن چه افغان و افغانی است افغانستانی بگوییم . مانند نان افغانستانی ، پیداوار افغانستانی ، اسناد اففانستانی ، تاریخ افغانستانی . ما افغانستانی هستیم و غیره مثال ها ازین نمط.

محبوب الله ذره02.04.2018 - 15:48

  مردم در حقیقت از محتوا پشتیبانی کردند یعنی عدالت ، رفع تحمیل هویت اجباری ، انتخابات بی دغل و شفاف و ده ها خواست دمکراتیک نه از شخص . اما در بحبوحه شخص ازان به شهرت رسید و بعدآ ثابت شد که کاذب بوده . مردم از بیچارگی و مجبوریت مانند سیل بردگان به هر بوته دست می اندازند تا یک راه نجات حاصل شود . اما افسوس که این اقدام بلند مردم به تقرر چهار کارمند عادی و معمول که بی ارزش است از رفقای معلم صاحب عطا منجر شد . یاس سراپای مارا گرفته هم به معامله گر نفرت میفرستیم و هم خود را ملامت میدانیم که چطور آب را نا سنجیده موزه هارا بیرون اوردیم

م.حکیم الهام30.03.2018 - 04:29

  خاصتآ در افغانستان سیاست حقه بازی و مردم فریبی است که یک بار دیگر در معامله گری عطاء نور والی سابق بلخ به اثبات رسید .
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



حزب آزادگان