می دانید، دیروز چه گذشت و امروز چه شد؟
۱۵ عقرب (آبان) ۱۳۹۶
« من این را نوشتم...گر ما نمانیم، وقایع
تاریخی [ولو کوچک و اندک] برای
نسل پسین بماند»
می دانید، دیروز چه گذشت و امروز چه شد؟
دیروز (چهارشنبه) 2017/11/01 م، به جناب محبوب الله «کوشانی» در کشور آلمان (محل زیست کنونی شان) زنگ زدم ، در ارتباط با سفر اخیرشان به افغانستان صحبت ها و تبصره ها داشتیم، موارد کم نبود...
در نقطۀی برایشان گفتم: محترم کوشانی، به یادتان هست - پلینوم ماه اسد 1369خ سازمان (س. ا. ز. ا.) به شما هدایت داد، تا از پست معاونیت صدارت - جمهوری داکتر نجیب الله (مطابق عقد پروتکل حزب و سازمان پست مذکور در اختیار شما قرار گرفته بود) رسماً استعفا دهید. درست، از پست یاد شده کنار رفتید، مگر، از چنین گام سازمان و شما، جز ما (سازمانی ها که به ما اطلاع رسانی شده بود) و اندک از هوشیاران جامعۀ ما- متباقی کسی ندانست و نفهمید قضیه چیست! باید مردم جامعه ما می دانست و از این مسئله و خیلی مسائل دیگر با تأشف از طریق رسانه ها اطلاع رسانی نگردید، چرا؟! ایشان - برایم گفتند، کارکرد رسانه ها به خودشان مربوط است، چه را و چگونه اطلاع رسانی میکنند. اما «جریده میهن» ارگان نشراتی سازمان (س. ا. ز. ا.)، همین موضوع مشخص را به نشر سپرد. برایشان گفتم، به یاد ندارم و چنین نیست (اینجانب کمی سختگیرام، بدون استدلال وارد واسناد، تن به هر حرف و کلام نمی دهم. در حال که می دانم این شیوه، شیوۀی پسندیده است، مگر، برخی را خوش نمی آید، میگویند، این شیوه، بازیست با کلمات...) صحبت مان ادامه یافت و با خدا حافظی تلفن گذاشتیم.
چند دقیقۀ بعد تلفن ز نگ زد، برداشتم، جناب کوشانی است. برایم گفتند، آدرس: « جریده میهن، شماره 18 و 19 (هردو در یک شماره) صفحه 15، زیرعنوانی (خبرهای خارجی و داخلی)، یاراگراف اول، شروع از سطر اول» تشکر کرده خداحافظی نمودیم. به آرشیف کلکسیون جریده میهن در « تارنمای خراسان زمین» مراجعه کردم، متن زیر را یافتم:
« به اساس فیصله پلینوم وسیع کمیته مرکزی سازمان انقلابی زحمتکشان افغانستان استعفای محترم محبوب الله کوشانی رئیس سازمان انقلابی زحمتکشان افغانستان به منظور وارسی منظم از امور سیاسی و سازمانی از پست معاونیت صدارت عظمی به مقام ذیصلاح سپرده شد.»
همزمان، با سپردن ورق استعفا، جناب کوشانی دیگر به وظیفه حکومتی نه پرداخت و به وظیفه نرفت. راستی جستجوی خبری موصوف، در شماره های ذکرشدۀی میهن باعث گردید، چیزهای را به خصوص درگزارش بیروی سیاسی سازمان (س. ا. ز. ا.) به پلینوم مطالعه کنم، اینکه گویا قبلاً هیچ نخوانده باشم...
با دریافت مطلب، به جناب کوشانی زنگ زدم، تشکر کردم. چون، در همین مورد (پافشاری زیاد کرده بودم) معذرت خواستم.
بلی، هر کی، مرا چنین رهنمایی به کمبودی های فکری، نوشتاری، گفتاری وعملی ام نماید، تشکر خواهم کرد و اگر نزدیک باشد و مرد، بر پیشانیش بوسه خواهم زد، چون مرا تکمیل (تداوی) میکند (باور دارم، هیچکس بدون کمبود نیست) اما، از دهان برخی چیزی می پرد و از قلمی بعصی چیزی تراوش میکند، شنیده اند، آزادی بیان است (ولی ندانسته اند«علی آباد شهر است یا نه»)، این شیوه، کاریست عبث، البته بدون درس اندوزی، بادی است به هوا، نوشتۀیست روی یخ - زیر آفتاب عالم تاب. حرف های در این باب دارم، باشد به آینده.
کوشش کنیم:
«از تجربه [مثبت] واشتباهات دیگران درس بیاموزیم!
چون زندگی آنقدر طولانی نیست تا همه آنها را خودمان
تجربه کنیم».
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
قیام الدین قیام