همگرایی سعادت در پی دارد

۹ حوت (اسفند) ۱۳۹۵

بنیادهای  که اساس و سنگ‏بنا شان بر  مبنای وحدت وهمدلی و همدیگرفهمی گذاشته شود مدام مستحکم و پابرجا اند و به هر بادی سقف شان فرو نمیریزد و در مقابل سخت ترین طوفان ها از خویش مقاومت وپایداری نشان می دهند و اصالت شان را حفظ می کنند. چون چنین بنیادِ بر خیر مشترک اساس گذاشته شده است و مورد قبول همه گان است. از این رو  نیاز امروزی ما نیز همین است که با ایده جدید و با همدیگرفهمی و پذیرش یک دیگر معمار بنیادهای باشیم که در آن وحدت و اتفاق نظر همه ای مردم افغانستان مد نظر گرفته شود  و امور شان بر اساس خرد ، آگاهی و دانایی اداره شود چون با اتکا به خرد و آگاهی می شود امور را بهتر سامان داد و به سهولت به  غایت اصلی رسید. به قول اکویناس "انسان با نیروی عقل امور این جهان را سامان می دهد".  ما با بهره گیری بهینه  از نیروی عقل و درک درست از اوضاع و احوال جهان می توانیم  کشتی شکسته این سرزمین را به ساحل نجات برسانیم و کانون گرم و آبادانی  برای همه شهروندان  این کشور ایجاد نماییم.

این کار جز با همدلی و همگرایی ممکن نیست. چون تنها در همدلی و همگرایی است که ما می توانیم در راستای  خیر مشترک مان  کار کنیم  و جامعه ی خویش را از این همه نا هنجاری، فقر و تهی  دستی به سوی  قله ای آبادانی، سعادت و بهروزی  رهنمون شویم .

در بخش دیگر این  وجیبه دولت است که  با گام های سنجیده  به دور از تک‏روی و تک‏گرایی و افزون طلبی و با اعتماد به همه مردم  و کلیه اقشار این مملکت  نظام این سرزمین را سامانمند کند و بر زخم های  باز مرهم گذاشته و نفاق و چند دستگی و نابرابری را که عامل  واماندگی و عقب ماندگی این ملک شده است، از میان بر دارد. چون تاریخ گذشته ما  بیانگر این امر است که تک گرایی و افزون طلبی بد بختی  و تیره روزی  به مردم  به ارمغان آورده   و مردم را درمانده وبی چاره ساخته است،  از این جهت دولت وظیفه دارد به جای واگرایی به همگرایی تاکید کند و عملاً در این راستا گام بر دارد. به قول  ژان دوپاری "حفاظت از خیر مشترک از وظایف  شهریار است".  توقع مردم هم از  نظام و سیاستگذاران کشور همین است که بر بنیاد خیر مشترک سیاست کنند و کدورت و کج خلقی های گذشته را  کنار گذارند  چون در آن  سعادت  و سر فرازی  وجود ندارد.

دید و نگاه تباری در حکومت های مدرن و مردمی  جایی ندارد و سیاست کردن و حکومت کردن در یک جامعه مردم سالار نیز باید مردمی باشد. یعنی سیاست تباری و قومی نباید  دنبال شود و هژمونی قومی دوباره زنده نشود و تنها و تنها یک تبار ویک قوم خویش را مالک و صاحب این ملک نداند. چون دید تباری و نگرش های افزون طلبی  برای  بقا و آینده این سرزمین نهایت خطرناک و زیانبار است. تنها با عقلانیت سیاسی و بها دادن و شریک نمودن نیروی های متخصص، دانش آموخته و میهن پرست  در رده های  بلند حکومتی  است  که ما  به هدف می رسیم و بر دشمنان این خاک و سرزمین در میدان های نبرد و عرصه های  سیاسی  پیروز می شویم..

در هرگام باید همگرایی و وحدت ملی را در نظر داشته باشیم .

عبید جاهد .. دانش آموخته  اقتصاد







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته

esmat ullah28.02.2017 - 09:23

 خیلی یک پند زیبا جاهد عزیز
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



عبید جاهد