همگرایی سعادت در پی دارد
۹ حوت (اسفند) ۱۳۹۵
بنیادهای که اساس و سنگبنا شان بر مبنای وحدت وهمدلی و همدیگرفهمی گذاشته شود مدام مستحکم و پابرجا اند و به هر بادی سقف شان فرو نمیریزد و در مقابل سخت ترین طوفان ها از خویش مقاومت وپایداری نشان می دهند و اصالت شان را حفظ می کنند. چون چنین بنیادِ بر خیر مشترک اساس گذاشته شده است و مورد قبول همه گان است. از این رو نیاز امروزی ما نیز همین است که با ایده جدید و با همدیگرفهمی و پذیرش یک دیگر معمار بنیادهای باشیم که در آن وحدت و اتفاق نظر همه ای مردم افغانستان مد نظر گرفته شود و امور شان بر اساس خرد ، آگاهی و دانایی اداره شود چون با اتکا به خرد و آگاهی می شود امور را بهتر سامان داد و به سهولت به غایت اصلی رسید. به قول اکویناس "انسان با نیروی عقل امور این جهان را سامان می دهد". ما با بهره گیری بهینه از نیروی عقل و درک درست از اوضاع و احوال جهان می توانیم کشتی شکسته این سرزمین را به ساحل نجات برسانیم و کانون گرم و آبادانی برای همه شهروندان این کشور ایجاد نماییم.
این کار جز با همدلی و همگرایی ممکن نیست. چون تنها در همدلی و همگرایی است که ما می توانیم در راستای خیر مشترک مان کار کنیم و جامعه ی خویش را از این همه نا هنجاری، فقر و تهی دستی به سوی قله ای آبادانی، سعادت و بهروزی رهنمون شویم .
در بخش دیگر این وجیبه دولت است که با گام های سنجیده به دور از تکروی و تکگرایی و افزون طلبی و با اعتماد به همه مردم و کلیه اقشار این مملکت نظام این سرزمین را سامانمند کند و بر زخم های باز مرهم گذاشته و نفاق و چند دستگی و نابرابری را که عامل واماندگی و عقب ماندگی این ملک شده است، از میان بر دارد. چون تاریخ گذشته ما بیانگر این امر است که تک گرایی و افزون طلبی بد بختی و تیره روزی به مردم به ارمغان آورده و مردم را درمانده وبی چاره ساخته است، از این جهت دولت وظیفه دارد به جای واگرایی به همگرایی تاکید کند و عملاً در این راستا گام بر دارد. به قول ژان دوپاری "حفاظت از خیر مشترک از وظایف شهریار است". توقع مردم هم از نظام و سیاستگذاران کشور همین است که بر بنیاد خیر مشترک سیاست کنند و کدورت و کج خلقی های گذشته را کنار گذارند چون در آن سعادت و سر فرازی وجود ندارد.
دید و نگاه تباری در حکومت های مدرن و مردمی جایی ندارد و سیاست کردن و حکومت کردن در یک جامعه مردم سالار نیز باید مردمی باشد. یعنی سیاست تباری و قومی نباید دنبال شود و هژمونی قومی دوباره زنده نشود و تنها و تنها یک تبار ویک قوم خویش را مالک و صاحب این ملک نداند. چون دید تباری و نگرش های افزون طلبی برای بقا و آینده این سرزمین نهایت خطرناک و زیانبار است. تنها با عقلانیت سیاسی و بها دادن و شریک نمودن نیروی های متخصص، دانش آموخته و میهن پرست در رده های بلند حکومتی است که ما به هدف می رسیم و بر دشمنان این خاک و سرزمین در میدان های نبرد و عرصه های سیاسی پیروز می شویم..
در هرگام باید همگرایی و وحدت ملی را در نظر داشته باشیم .
عبید جاهد .. دانش آموخته اقتصاد
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
esmat ullah | 28.02.2017 - 09:23 | ||
خیلی یک پند زیبا جاهد عزیز |