ورزش در افغانستان نباید اسیر فاشیسم قومی شود
۲۲ حمل (فروردین) ۱۳۹۵
موفقیت و دستاورد های ورزشکاران افغانستان در سالهای اخیر، در مقایسه با وضعیت و تهدیدات امنیتی، فشار های اقتصادی و روانی در کشور بیشتر از حد انتظار بوده است. درخشیدن و رشد قابل ملاحظه ورزشکاران افغانستانی در رشته های مختلف ورزشی، جایگاه ورزش افغانستان را در رده کشور های پیشتاز منطقه و جهان قرار داده است.
ملی پوشان تیم های کرکت، فوتبال و ورزشکاران رشته های رزمی ( تکواند، مبارزه آزاد) و سایر رشته های ورزشی کشور توانسته اند، پیروزی های چشمگیری در سطح منطقه و جهان داشته باشند. توجه و استقبال از ورزش افغانستان در شبکه های دیداری، شنیداری و اجتماعی و شور و هیجان در حمایت از ورزشکاران حس خوبی را در میان هموطنان ما در داخل و خارج از کشور ایجاد کرده است.
ورزش و فرهنگ آن با پیشینه ی خوبی که در افغانستان دارد، همواره مورد استقبال و حمایت مردم ما قرار داشته است؛ اما بی توجهی حاکمان کشور در فراهم آوردن زمینه های آن، جنگ و محدودیت های اقتصادی و... از چالشهای بوده که تعمیم ورزش را در جامعه به کندی مواجه کرده و از همگانی شدن آن جلوگیری کرده است.
ورزش بزکشی، سنت دیرینه ی میان ترکتباران کشور بوده که آرام آرام در میان تاجکها، هزاره ها و سایر اقوام کشور عمومیت و جذابیت پیدا کرده و در پیوند دادن و بوجود آوردن احساسات مشترک اقوام و تبار های کشور نقش مهمی داشته است. همینگونه ورزش کُشتی در افغانستان از جمله ورزشهای جالب و دیدنی و پُر دستاوردی برای افغانستان بوده که طرفدارن بی شماری را در میان اقوام مختلف کشور داشته است.
همانگونه که در بُعد سیاسی، تقسیم منابع قدرت و ثروت یکی از مولفه های مهم ملت ـ دولت است، از منظر اجتماعی ورزش و حفظ سنت های پسندیده و همه شمول، روند ملت شدن و نزدیکی پاره فرهنگ های مختلف یک کشور را کمک می کند و تحکیم می بخشد. ورزش و ورزشکاران نماد و الگو های مشترکی هستند که در تأمین روابط و پیوند دادن اقوام مختلف یک کشور سهم بارزی دارند. امروز، ورزش معرف هویت ملی کشور هاست و در شناساندن فرهنگ و تأمین روابط فرهنگی میان آنها بسیار مؤثر محسوب می شود. .
هم چنان، رابطه نزدیک و تنگاتنگ ورزش با دنیای سیاست و اقتصاد در جهان امروز، سبب آن شده تا کشورها با هزینه کردن و سرمایه گذاری روی ورزش های گوناگون، جایگاه و اعتبار ملی شان را میان جوامع ملی و بین المللی تثبیت نمایند.
از این رو، نگاه قومی به ورزش و اسیر ساختن آن در دایره تنگ دیدگاه های قوم محور، روند پویایی و پیشرفت آن را کُند کرده و از اعتبارش می کاهد. شناور ساختن فرهنگ ورزش و همگانی ساختن آن در جامعه وظیفه هر شهروند و مسؤلان ریاست المپیک کشور است، تا نگذارند ورزش و ورزشکاران در اسارت تنگ دیدگاه های قومی چند فاشیست اسیر شوند که ریشه در استخبارات بیگانه دارند و ماموریت شان ایجاد تفرقه و نفاق میان اقوام کشور است.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
غلام اکبر نوابی