بازگشت به بازی بزرگ

۲۲ میزان (مهر) ۱۳۹۴

روسیه برای کسب نقش مرکز جهانی قدرت درسوریه امتحان میدهد.

روسیه دور از مرز های خویش در قلمروی بیگانه به پشتیبانی از کشور دوست (نه برادر) سوریه با ارسال اسلحه و ضربات هوایی شامل جنگ شد..

این اقدام به کدام پیمانه ضرورت است وپیامد ان چه خطراتی ببار می آورد؟

باید بدون ریا و بی پرده یادآور شد که روسیه را مجبور ساختند تا میله هارا از غلاف بیرون سازد.غرب با ایجاد اختلافات جداگانه منطقه یی ،تهاجم وترویج دموکراسی جبری به صورت پلان شده وپی در پی منطقه خاور نزدیک را بی ثبات می سازد.ایالات متحده امریکا وعربستان سعودی   با نوازش ازباند غیر انسانی « دولت اسلامی»  صرف اظهار میدارند که با تروریسم در مبارزه اند.رژیم  بشار اسد اکنون درآستانه سقوط است که پس از آن «دولت اسلامی» راه بحری ومیدان گسترده عملیات سوق الجیشی با نفت سرشار ،شاهراه های ترانزیتی با ملیون ها  نفوس را بدست می آورد ونه تنها بنام ،بلکه  به دولت واقعی تروریستی تبدیل می شود.آیا این ماجراجویان با مرز های بدست آورده  قناعت می کنند؟ مسلما که نه خیر. دراینجا باید  اکیدا یادآور شد که فاصله از پایگاه « دولت اسلامی» در عراق تا مرز روسیه در قفقاز شمالی کمتر از پترزبورگ تا مسکو(۶۰۰ کیلومتر) است. تشنجات اجتماعی در کشور های آسیای میانه اوج میگیرد،جوانان منطقه که تازه به جامعه طبقاتی عبور کرده اند، به دارایی ، پول واندیشه خلافت « دولت اسلامی» تمایل دارند.به تعقیب آن ویرانی ،بی نظمی ایجاد گردیده وسیل آواره گان ومهاجران به مرز های جنوبی روسیه سرازیر خواهندشد. بصورت عموم سوال درآن نیست که روسیه در جنگ شامل شود یا خیر،بلکه مساله برسر آن است که روسیه این جنگ را درکدام منطقه چه وقت باید آغاز کند.

واضح است که در اتخاذ این تصمیم بررسی جهات جیوپولیتیک آن از اهمیت بس بزرگی برخوردار است که نباید ازآن مفتضیح شد.در اینجا روسیه پیروزی دیپلوماسی بزرگی راکمایی کرد: اگر « دولت اسلامی» شر مطلق است،پس چرا در برابر کشوری که درمبارزه علیه آن نیرو صرف می کند ،مجازات تعیین گردد؟

روسیه توانست مرکز ثقل مناسبات جهانی خویش را در موضوع اوکراین تغییر دهد.به گونه مثال، رییس جمهور اوکراین پیوتر پراشینکو در مقر سازمان ملل متحد دردهلیز ها سرگردان می گشت تا لحظه یی با رییس جمهور ایالات متحده امریکا  برک اوباما ملاقی شود.اما دیر شده بود.

اوکراینی های عزیز  وقت آن است که موقعیت و اهمیت خود را درسیاست جهانی بصورت واقعی ارزیابی ودرک کنند.

افزون برآن اشتراک در جنگ در سوریه این امکان را میسر می سازد تا بنای اساسی اتحاد کشور غربی را که در اطراف روسیه ایجاد گردیده است ،از مبدا با اتکا بر مبنای فلسفه جهان بینی در قواعد بازی های برابر ارزیابی کرد.ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه فدراتیف در سال ۲۰۰۷ درسخنرانی خود در شهر مونشن پیشنهاد کردکه در مناسبات بین کشور ها اتحادیه وپیمان ها باید از میان برداشته شود.  کودتای اوکراین وفشار غرب روسیه را وادار ساخت تا میان کشور های که با سیاست پیشتازی ایالات متحده امریکا موافق نیستند، متحدان و همپیمانان جستجو کند.روسیه حتی با  روی آوری به سوی خاور باز هم بارها تاکید داشته است که منظور آن ایجاد پیمان با چین  نیست ،بلکه با آن کشور منافع مشترک دارد.بنابرآن  باالاخره  روسیه پیمان فعال نظامی - سیاسی را تشکیل داد.اگر اکنون دراین پیمان صرف ایران ،عراق،سوریه و چین با عضویت مشروط شامل اند،اما درآینده  به گونه الترناتیف غرب این اتحادیه قادراست صفوف خودرا از کشور های که به نحوی از انحا با وقایع خاور نزدیک پیوند دارند( مانند هندوستان، پاکستان،کشور های اروپایی وافریقایی) تکمیل کند.مگر برای این منظور باید نخست از همه بر « دولت اسلامی» فایق آمد واز خطرات حتمی ناشی ازآن جلوگیری کرد...

در صورت پیروزی عملیات در خاور نزدیک روسیه  اعتبار دولتی را کمایی خواهد کرد که در آینده بتوانددر حل اختلافات منطقه یی به حیث حکم داخل صحنه گردد.درآن صورت روسیه میتواند نقش یکی از قطب های کلیدی جهان چند قطبی را بازی کند.عملیات روسیه در سوریه اکنون به گونه آزمایشی است که موقعیت آنرا به حیث ابرقدرتعیین میکند.این ابرقدرت در راس عملیات از همین اکنون شمه ساختار آینده خاور نزدیک را که از هم گسیخته است، مطرح می سازد.روسیه باید به حیث مبتکر پیمان جدید یلتای برای منطقه اقدام نموده ،دربدل صرف نیرو منافع خود را اعم از سیاسی و اقتصادی تامین کند.

منبع: مجله اکسپیرت(آگاه) ،۵-۱۱ اکتوبر۲۰۱۵  شماره ۴۱(۹۶۰)

Экперт,5-11 октября 2015 N41 (960).

رحمت الله روند .                                     

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.