تفاوت میان الکهل و خَمر
۹ حوت (اسفند) ۱۳۹۳
هفتۀ دوم ماه فبروری سال جاری میلادی(2015) من به دعوت دانشگاه موناش کشور آسترالیا در شهر ملبورن در یک کنفرانس بینالمللی شرکت کردم که روی موضوعات گوناگون مهاجرت و تأثیرات آن بالای مردم مهاجر دائر گردیده بود
روزجمعه مورخ سیزدهم فبروری به یاری برادر زادۀ عزیزم فرهاد جان یونس که جوان با استعداد و زحمت کش است و در همان شهر زندگی دارد، به مسجد افغانان واقع منطقۀ «دی دنان» برای نماز جمعه رفتیم
یک جوان رشید بین سنین 25 الی 32 یا زیاد تر و یا کمتر از آن ، خطبه می گفت. به دو مطلب مهم اشاره کرد ؛یکی استفادۀ فیسبوک که از نمازگزران خواست تا کودکان خود را از استفادۀ آن مانع شوند زیرا اکثراً ضیاع وقت است و مطالب شیطانی و غیر اسلامی در آن توسط مردم گنجانیده میشود و دوم در مورد حرام بودن الکهل صحبت نمود که نظر به نص قرآن مجید ضرر آن زیاد تر از سود آن است.
درین جای شک و تردید نیست که سر و کار داشتن با فیسبوک میتواند در صورتی که استفادۀ مثبت صورت نگیرد ضیاع وقت باشد. چیزیکه من علاوه میکنم که این به سطح فرهنگی اشخاص مربوط میشود که از فیسبوک چگونه استفاده میکنند. از مسجد که خارج شدیم ، فرهاد جان یونس به گونۀ سؤال در خلال تبصره خاطر نشان کرد که عِطر ها و «کلونیا» ای که ما مردان استفاده میکنیم باید نظر به گفتۀ خطیب محترم ، حرام باشد زیرا یک فیصدی الکهل دارد
مشکل خطیب محترم این بود که تفاوت میان «الکهل» و «خَمر» را بیان نکرد و دقت نکردن به این موضوعات مردم را به تشویش میاندازد
الکهل و خَمر هر دو کلمات عربی است به تفاوت اینکه خَمر کلمۀ قرآنی است و الکهل کلمۀ قرآنی نیست. الکهل منحیث یک مادۀ ضد عفونی یا «انتی سِپتیک» توسط یک حکیم و کیمیا دان مسلمان به نام محمد ابن زکریا رازی مشهور به شیخ رازی (متوفی 925 میلادی) در بغداد کشف شد. (شفاخانه هم از تشبثات مسلمانان است که برای بار اول در کشور تونس مسلمانان آنرا افتتاح کردند و پیشتر از آن در دنیا شفاخانه وجود نداشت تا بیماران در یک تعمیر معالجه شوند.) این مادۀ کیمیاوی تأثیر بزرگ در رشتۀ طب گذاشت و تا امروز به حیث مادۀ ضد میکروبی در سر تاسر جهان استفاده میشود. هیچ پیچکاری ترزیق نمیشود تا جلد پوست اول با الکهل پاک نشود. الکهل قابل نوشیدن نیست. و اگر کسی الکهل را بنوشد همه نظم بدنی خود را شدید صدمه میزند و تنها برای استفادۀ بیرونی بدن می باشد.
خَمر که از تخمر میوهجات مانند انگور ،سبزیجات مانند کچالو و حبوبات مانند برنج بدست میاید ، قابل نوشیدن است و اما نوشیدن آن برای مسلمانان در سورۀ بقره آیه 219 هشدار داده شده است که گناه آن بر سود آن چربی میکند. از همین لحاظ نوشیدن خَمر برای مسلمانان حرام است زیرا تأثیرات منفی بالای مغز دارد و همچنان آب وجود انسان را کم میکند که باعث مریضی های گوناگون میگردد. مطلب مهم این است که در زبانهای غیر عربی یک کلمه به نام خَمر ندارند و چون الکهل هم از عمل تقطیر به وجود میآید آنرا مشروبات الکهلی می نامند. نتیجه اینکه یک فیصدی کم که در «کلونیا» و عِطر ها وجود دارد برای حفاظت و حمایه پوست بدن از میکروب است و استفادۀ آن حرام نیست. همچنان در شریعت اسلام هر آن چیزیکه باعث اختلال مغزی شود و انسان را معتاد کند حرام است زیرا دین یک موضوع فکری و عقلانی و مغزی است و نمیتوان دین را شناخت و یا عملی کرد وقتی که مغز به شکل اساسی فعال نباشد. نقطۀ آخری را که درین نوشتار باید تذکر دهیم موضوع ادویه جات الکهلی است که آیا برای ما نوشیدن آن حرام است و یا حلال مانند شربت های که برای علاج سینه و سرماخوردگی ساخته شده است. جواب این سؤال این است در صورتی که ادویۀ غیر الکهلی پیدا نشود ، گرفتن این ادویۀ الکهلی حلال است زیرا جان نگه کردن فرض است و دوم در صورتی که ادویۀ غیر الکهلی علاج نکند ، و ادویۀ الکهلی علاج کند درین صورت هم منحیث ادویه و برای علاج کردن ،گرفتن ادویۀ الکهلی حلال است و همیشه یک مسلمان باید در صدد این باشد تا چگونه میتواند صحت و سلامتی درست داشته باشد تا بتواند عبادت کند زیرا بدون سلامتی ما قادر به عبادت نخواهیم بود
از فرهاد جان عزیزم که درین سؤال و جواب علمی تا رسیدن به خانه بعد از نماز جمعه سهم گرفت تشکر میکنم.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته