حقایقی که سال ها پاکستان آنرا بی بنیاد می پنداشت
۲۶ دلو (بهمن) ۱۳۹۳
تردیدی وجود ندارد که گذشت زمان به اثبات رسانده که عنصرزمان درسیاست گذاری نهایت نقش کلیدی را بازی می کند. بدون شک، یک سلسله از تحولات درتعاملات سیاسی افغانستان و پاکستان بازتاب دهنده نقش کلیدی عنصرزمان می باشد. درست 14 سال قبل از امروز با روی کارآمدن دولت موقت همه مردم فکرمی کردند، که دیگر روزهای سیاه و خونین به پایان رسیده و افغانستان وارد فیزجدید یعنی فصل صلح،بازسازی، آموزش و ترقی و توسعه فرارسیده است، غافل از اینکه کشورعزیزما وارد مرحله جدید از بحرانات می شود، که به حمایت دستگاه استخبارات پاکستان هرروزمردم شریف ما را قربانی می گرفت و افغانستان را ازهر رهگذر آسیپ پذیر می ساخت. سرانجام آقای پرویز مشرف رییس جمهور پیشین پاکستان به صراحت اذعان کرد که حکومت پاکستان در راس دستگاه استخباراتی نظامی پاکستان ازسال 2001 به بعد گروه های هراس افگن را جهت بی ثبات ساختن افغانستان حمایت کرده است. آقای مشرف حمایت حکومت خود را از گروه های هراس افگن این گونه فشرده می کند. ما اوضاع افغانستان را به دقت زیر نظرداشتیم و بوضوع قابل ملموس بود که آقای رییس جمهور کرزی روابط نهایت تنگاتنگ با دولت هند داشت وعلاقه فراوان داشت تا نقش هند در قضایای افغانستان پررنگ تر باشد و نسبت به پاکستان هند را به مراتب ترجیع می داد و در تمام عرصه ها دولت هند دراولویت قرار داشت. بنابرین سیاست حکومت کرزی ما را واداشت تا ازهیچ نوع اعمال تخریب کارانه و تنش آلود نسبت به افغانستان مضایقه و دریغ نکنیم و افغانستان را از جهات مختلف ضعیف سازیم و اعتبارش را نسبت به مردم و جامعه بین الملل بکاهیم. طبیعتآ ازدیدگاه قوانین بعضی کشورها حتی قواعد حقوق بین الملل اعتراف به عملکرد تبهکارانه و تخریب کارانه دال به ارتکاب جرم محسوب می شود. در واقع جهان به منظور اضمحلال این پدیده شوم ازسال های متمادی دریک صف متحد وهمگام شده اند تا بتوانند مخفیگاه ها ولانه های این پدیده هولناک را شناسایی ودرنطفه خنثی کنند، زیرا که این پدیده دشمن تمام ملل جهان است. ولی رویهمرفته دستگاه استخباراتی پاکستان این پدیده خشن را در خانه خود پرورش داده و بجانب افغانستان ماموریت می دهد. ببینید که قضیه افغانستان در پاکستان نسبت به تمام جهان دراولویت کارهای سیاسی آنها قرار دارد. با توجه به برنامه های راهبری پاکستان می توان گفت که در سیاست دشمن و دوست دایمی وجود ندارد، مگراینکه منافع ملی کشور. در حقیقت اظهارات اخیر پرویز مشرف بیانگرآن است که استادی دررابطه به پاکستان ابراز نظر کرده بود. پاکستان کشوریست که درسوم جون 1947 از بدنه هندوستان جدا شده و بحیث یک کشوردیگردرصحنه سیاست بین الملل عرض اندام نموده است، و پشتونستان،بلوچستان،سند،بنگال، پنجاب مشمول این جغرافیا می باشد. پاکستان از آغاز تاسیسش تا امروز به کلچر هندو، به سیاست انگلیس و به نام اسلام می باشد. که یکی از همسایه های شش گانه افغانستان می باشد که با وجود طولانی ترین مرز با افغانستان و با داشتن مشترکات زیادی درعرصه های چون دین،زبان،فرهنگ و مذهب ولی از شناخت واقعی آن عاجز بوده ایم. افغانستان از همان آغاز در روابط دیپلوماتیک خود با پاکستان روابط خاصی داشته گاهی این روابط دوستی به خود گرفته و بعضآ هم شکل دشمنی را بخود احتوا کرده است که ریشه های عدم اعتماد به دوره های هند بریتانیا برمی گردد که پاکستان تا آن زمان از جسم پهناورهند جدا نشده بود.
پرویز مشرف با اظهارا ت اخیر خود در پی چیست؟
محتمل است مشرف در صدد هشداری به حکومت وحدت ملی باشد تا از تطبیق سیاست های حکومت پیشین اجتناب ورزد.
احتمالآ هشداری باشد به جامعه جهانی تا یکبار دیگر از آن سود ببرند.
ممکن اظهارات مشرف بخاطر تقویت پایگاه اجتماعی وی برای آینده باشد.
آیا اذعان مشرف به نفع کشور است؟
جامعه جهانی علیه تروریسم بگونه مدلل و مستند به جایگاه امن هراس افگنان ملتف شدند. یک دست آورد خواهد بود.
چین هم پیمان منطقوی پاکستان با توجه به اظهارات اخیر مشرف یک مقدارفعال ترعمل خواهد نمود.
اظهارات اخیر مشرف به عنوان یک سند معتبر که حکومات افغانستان را از دست داشتن درین پدیده شوم مبرا می سازد.
آیا پاکستان برای افغانستان ارجحیت دارد یا هند؟
دولت افغانستان باید تعادل را در روابط دیپلوماتیک خود رعایت کند. ما با هند از گذشته های دور روابط سنتی و تاریخی داریم و هند همواره کشورومردم ما را درعرصه های مختلف کمک کرده، پروژهای زیرساخت های ما را کمک کرده و کمک هند برای کشورما ازمرزمیلیون ها دالرفراتررفته این کشورافغانستان را از رهگذر فرهنگی،اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، آموزش و پرورش، صحت و غیره... کمک بزرگ نموده است. بنآ حضورهند را در کشورنباید دست کم گرفت و به آن باید اهمیت خاص قایل شد.
طوری که دربالا تذکررفت پاکستان کشوریست که از جهات مختلف باافغانستان روابط دارد و به آن نیزاهمیت قایل شد. پاکستان کشوریست اتومی، دارای جمعیت انبوه، اقتصاد نسبتآ خوب، جغرافیای نسبتآ بزرگ، بنابرین برماست که خطوط سیاسی خود را نسبت به این کشوربگونه کتبی طوری تدوین وبه منصه اجرا قرار دهیم، که به موجب آن هند را از کنار خود دور و نآراض نسازیم و به نحوه به آن توجه شود که به هند تعهد داده شود که روابط ما با پاکستان هیچگاه به روابط هند صدمه و زیان نمی رساند و درین مقطع زمانی که پاکستان دست همکاری را با افغانستان داده به آن پاسخ مثبت داده شود .
نکته که قابل مکث است این که افغانستان در روابط دیپلوماتیک خود یک شعبه ویژه به امورسیاسی پاکستان ایجاد کند، که بگونه مستمرسیاست پاکستان را نسبت به افغانستان به بررسی گیرد ودرروابط خود بگونه محتاطانه عمل کند، و پهلوهای سود و زیان را تفکیک کند. درین اداره ازچهره های چیز فهم سیاسی ومجرب که درامورروابط دیپلوماتیک تجارت دارند کار گرفته شود. همینگونه از وضعیت پیش آمده استفاده اعظمی را به نفع کشور ببرند.
دیدگاه مردم از وضعیت پیش آمده پاکستان چیست؟
مردم مسلمان و با ایمان افغانستان همواره به این باور بوده اند که مردم ما از گذشته های دور با همه ملت ها و دولت ها خواهان روابط نیک، حسن همجواری بوده و خطوط اساسی سیاست خارجی کشور را برمبنای حکم ماده هشتم قانون اساسی حفظ استقلال،منافع ملی و تمامیت ارضی و عدم مداخله، حسن همجواری احترام متقابل و تساوی حقوق تنظیم نموده ولی هیچگونه وابستگی را نپذیرفته ونمی پذیرند. بدین ترتیب طوری که از قراین بوضوع دیده می شود، پاکستان درحال حاضردست همکاری جهت قلع و قمع هراس افگنان به جانب افغانستان دراز نموده مردم نجیب این وطن طرفدار مبارزه صادقانه اند، وازتکراربازی های سیاسی ودوپهلوی نگران اند که مبادا یکباردیکر افغانستان ومردم آنرا به چالش کشند وازایشان قربانی گیرند. درواقع مردم افغانستان با مردم پاکستان هیچگونه مشکل ندارند ومردم پاکستان را برادران مسلمان خود می پندارند. وازاراده کنونی دولت پاکستان که همانا مبارزه علیه تروریسم عنوان شده به شدت حمایت می کنند به شرط که این تعهدات درمسیرصادقانه آن تحقق پیدا کند. دریغا که حکومات ما همواره دستخوش سیاست های چند پهلو و خصمانه حکومات پاکستان شده است.
منابع: سایت های انترنتی و رسانه ها
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
دل آقا صوفی زاده