نیویورک تایمز: دو میلیون و ۸۰۰ هزار رأی تقلبی است
۴ سنبله (شهریور) ۱۳۹٣
نیویورک تایمز در تازه‌ترین گزارش خود در رابطه با انتخابات افغانستان به نقل از منابع آگاه نوشت: در انتخابات افغانستان حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار رأی تقلبی وجود داشته و هیچ یک از کاندیداها نمی‌توانند ادعای پاکی طرفداران‌شان را بکنند.
اعضای یک تیم انتخاباتی که رهبری آن را منورشاه به عهده داشت، در روز دور دوم انتخابات مورد تهدید قرار گرفتند. وی گفت که این تهدید از جانب طالبان نبود، بلکه از جانب کسانی بود که باید مسوول حفظ نظم و قانون می‌بودند. این افراد متشکل از مقام‌های دولتی، نیروهای امنیتی و طرفداران اشرف‌غنی احمدزی بودند.
اعضای تیم منورشاه که برای عبدالله عبدالله در ولایت خوست کار می‌کردند، با تحمل ضرب و شتم از استفاده از تجهیزات تصویربرداری و تلفن‌های همراه‌شان منع گردیدند. در روز انتخابات آن‌ها تقلب را با چشمان خود می‌دیدند، اما قادر نبودند تا آن را مستندسازی کنند. منورشاه گفت که در یک مرکز رأی‌گیری، تنها ۵۰۰ نفر رأی‌دهنده و کارمندان کمیسیون انتخابات حضور داشتند، اما آرای زیادی، در حدود ۱۰۵۳۱ رأی در این مرکز ریخته شد.
این مورد و موارد مشابه دیگر، باعث شد که عبدالله عبدالله، نامزد رقیب خود یعنی اشرف‌غنی، رییس‌جمهور کرزی و کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان را متهم به طرح توطیه‌یی برای دست‌کاری در آرا، کشاندن کشور به بحران و ایجاد تهدید برای کشیده شدن کشور به خشونت‌های جناحی کند. پس از سال‌ها کمک کشورهای غربی، دولت افغانستان به طور ناگهانی در خطر سقوط قرار گرفته است، درست زمانی که نیروهای امریکایی در حال ترک آن کشور هستند.
بن‌بست سیاسی در افغانستان در حدی شدید شد که برخی از مقام‌های بلندرتبه دولت افغانستان طرح ایجاد حکومت موقت را در نظر گرفتند: حرکتی هم‌پای یک کودتا، اما این مقامات اصرار داشتند که این کار برای جلوگیری از بروز خشونت‌ها، ضروری است.
اشرف‌غنی و کرزی اتهامات عبدالله را رد کردند اما مصاحبه با مقام‌های افغانستان و بین‌المللی بسیاری از ادعاهای جدی عبدالله را تأیید می‌کنند. این مصاحبه‌ها برای ما جزئیات جدیدی از تلاش‌های وسیع برای حمایت از اشرف‌غنی ارایه می‌کند که این گروه توسط مقام‌های کمیسیون انتخابات و ارگ و هماهنگی برای پرکردن صندوق‌های رأی به واسطه یکی از مشاوران کرزی را در برمی‌گیرد. بسیاری از این مقام‌ها این جزئیات را به این شرط به ما دادند که نام‌شان در گزارش ذکر نگردد زیرا این موضوع باعث ناراحتی مقام‌های بلندپایه دولت افغانستان می‌گردد.
بر اساس تخمین‌ها و گزارش‌های مستقل بین‌المللی، تقلب‌های گسترده که شاید شامل بیش از ۲ میلیون رأی شود، مانع پیشرفت تلاش‌ها برای دست‌یابی به یک انتقال دموکراتیک شده است. کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان گفته است که هشت میلیون رأی به صندوق ریخته شده است. جان کری وزیر امور خارجه امریکا، دو بار پادرمیانی کرد تا دو طرف برای تشکیل دولت وحدت ملی و بازرسی دوباره‌ی آرا به توافق برسند. اما این روند مکرراً به دلیل اختلاف‌ها متوقف شده است.
علی‌رغم امیدواری‌های که میلیون‌ها شهروند افغانستان را برای ریختن آرای‌شان به پای صندوق‌های رأی‌کشاند تا رییس‌جمهور خود را انتخاب کنند، تقلب وسیع همه را متقاعد کرده که اگر این فرایند به نتیجه صلح‌آمیز هم منتهی شود، کمتر به آن به دیدۀ یک انتخابات نگاه خواهد شد. در روزهای اخیر، مقام‌ها آشکارا ابراز نگرانی کرده‌اند که حفظ صلح شاید دشوار باشد.
نشانه‌های هشدار‌دهنده از انتخابات سال ۲۰۰۹ میان کرزی و عبدالله تا کنون وجود دارد. در آن انتخابات ۱٫۳ میلیون رأی تقلبی بیرون کشیده شد. کرزی با ابراز خشم عمیق از دخالت غربی‌ها در آن انتخابات، تغییراتی را در کمیسیون انتخابات و قانون انتخابات وارد کرد: حذف نمایندگان بین‌المللی از کمیسیون شکایات انتخاباتی، تعیین بازرس جدید و بی‌اعتبار اعلام کردن روش‌های آماری که پیش از آن، برای شناسایی تقلب به کار می‌رفتند.
با نزدیک شدن به زمان انتخابات، کرزی از ابراز بیانیه‌های عمومی علیه کاندیدای مشخصی خودداری کرد و به جای آن تأکید کرد که خارج از این روند قرار دارد. کرزی بی‌طرفی خود را به این شکل حفظ کرد.
در اوایل، کرزی مسوول عملیاتی را در کمیسیون مستقل انتخابات گماشت، کسی را که برادرزاده خود می‌خواند. این برادرزاده خواندن کرزی یک نوع اظهار علاقه شخصی نسبت به او بود تا یک رابطه واقعی خانواده‌گی. این مقام «ضیاء‌الحق امرخیل» بود، جوان پر انرژی که مدت ۲ سال در بخش عملیاتی کمیسیون مستقل انتخابات کار کرده و با کارشیوه‌های موجود در سیستم آشنا بود.
او به زودی به عنوان رییس دبیرخانه کمیسیون مستقل انتخابات منصوب شد و مسوول عملیاتی امور انتخاباتی گردید. یک نفر که در کمیسیون انتخابات کار می‌کند گفت: امرخیل به طور مرتب با دستیاران ارشد رییس‌جمهور کرزی در ارگ دیدار می‌کرد ولی در عین حال مقام‌های کمیسیون تصور می‌کردند باید استقلال خود را حفظ کنند.
در آغاز اختلافات انتخاباتی، مسوولین تیم عبدالله صداهای ضبط شده‌یی را منتشر کردند که در آن امرخیل، بعضی مقام‌های کمیسیون انتخابات و کارمندان تیم غنی را به پر کردن صندوق‌های رأی هدایت می‌کند. شماری از مقام‌های خارجی و داخلی، متعلق بودن آن صدا به امرخیل را تأیید می‌کنند و می‌گویند که نوار صوتی مذکور از شنود مستقیم تلفن‌های امرخیل است.
امرخیل با وجود تأکید بر جعلی بودن نوار صوتی، از وظیفه خود استعفا داد. عبدالله و دستیاران وی از توضیح این‌که چگونه این نوار صوتی را به دست آوردند سر باز زدند.
تیم انتخاباتی عبدالله همچنین کارگردان پر انرژی را در جناح خود داشت، فضل احمد معنوی رییس پیشین کمیسیون انتخابات و قاضی دادگاه عالی. او اکنون مشاور ارشد عبدالله است. همانند امرخیل، معنوی نیز متهم است که در هر دو دور انتخابات برای انجام تقلب هماهنگی کرده است.
معنوی به عنوان بازرس کمیسیون انتخابات جایگاه ویژه‌یی در تصمیم‌گیری درباره انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۰۹ داشت و پس از آن برای مدت ۲ سال در رأس کمیسیون انتخابات، انتخابات پارلمانی را که با اتهام فساد همراه بود، نظارت کرد. پس از این که اختلافات موجود آشکار شد، او در خط اول جبهه عبدالله در مواجهه با کمیسیون انتخابات قرار گرفت.
معنوی گفت: این بار متفاوت از سال ۲۰۰۹ بود، در آن زمان جنگ‌جویان اصلی مرتکب تقلب شدند، این بار کمیسیون مستقل انتخابات بود که این کار را انجام داد. این بار صندوق‌های رأی در درون دفاتر ولایتی کمیسیون انتخابات پر شدند.
اتهامات معنوی از طرف مقام‌های پیشین و فعلی حکومت در کابل و ولایات با جزئیات، طنین‌انداز شد. برخی از این مقام‌ها از منتقدان کرزی و غنی می‌باشند، اما برخی دیگر شاهد تقلب بوده‌اند و یا حتی در تقلب دست داشته‌اند.
آن مقام‌ها گفتند که تقلب توسط شماری از دستیاران ریاست‌جمهوری هدایت شده و در هر ولایت توسط حکومت، مسئولان انتخابات و نیروهای امنیتی مدیریت شده است.
ملک محمد هاشم یک متنفذ قومی در ولسوالی ارگون گفت: تقلب بود. والی، فرمانده پولیس و کمیسیون انتخابات همه یک‌جا با هم این کار را انجام دادند. ارگون یکی از ولسوالی‌های ولایت «پکتیکا» است که نتایج انتخابات در آن، به شکل شگفت‌آوری به نفع اشرف غنی است.
دستیاران آقای کرزی، مصرانه اتهامات مداخله وی در تقلب و یا پا درمیانی به نفع اشرف‌غنی را رد می‌کنند. بسیاری از منتقدان رییس‌جمهور قادر به تهیه شواهد برای نشان دادن دست داشتن او در تقلب نیستند. اما بر نقش او در تغییر سیستم انتخاباتی تمرکز کرده‌اند.
احمد ولی مسعود از چهره‌های اپوزیسیون و از منتقدان صریح کرزی گفت: چه باعث تقلب انتخاباتی شد؟ چه کسی تقلب کرد؟ کمیسیون. چه کسی مقامات کمیسیون را به کار گماشت؟ کرزی.
با این وجود، برخی از مقام‌ها و بزرگان قومی در ولایات می‌گویند که پس از دور اول انتخابات، رییس‌جمهور کرزی دستور داده بود که از اشرف غنی احمدزی حمایت شود. ادعای آنان هنموای با گزارش دیپلمات‌ها و مقام‌های درون کمیسیون انتخابات است که حکایت از وارد کردن فشا‌رهای سنگین از جانب مقام‌های بلندرتبه دولت در جریان بحران انتخابات دارد.
همچنین شواهد مستقل از میزان گسترده تقلب، اغلب به نفع اشرف غنی، وجود دارد. بسیاری از سازمان‌های محلی معتبرِ ناظر انتخابات مانند «بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان»،اسناد ۲۶۸۴ مورد از بی‌نظمی‌های وسیع و تقلب گسترده همچنین پر کردن صندوق‌های رأی را به کمیسیون شکایات انتخاباتی افغانستان تحویل داده است. «نادر نادری» رئیس این گروه گفت: ما فیلم مسئولان کمیسیون انتخابات را در دست داریم که به نفع هر ۲ طرف کار می‌کنند.
عامل دیگر، تلاش‌های پیچیده برای دسته‌بندی آرای تقلبی از آرای واقعی است: تحلیلگران انتخابات می‌گویند که در دور دوم، بزرگ‌ترین گروه قومی در افغانستان یعنی پشتون‌ها با انتخاب از میان غنی پشتون‌تبار و عبدالله، کسی که با تاجیک‌هاست و ارتباط نزدیک با ائتلاف شمال دارد، مواجه شدند و به این دلیل، تعداد بیشتری به غنی رأی دادند.
غنی در مصاحبه‌یی گفت که کمپین وسیع در میان پشتون‌ها و بسیج آن‌ها، تغییر مهمی به میان آورد. بر اساس نتایج مقدماتی که در ماه جولای اعلام شد، وی با بیشتر از یک میلیون رأی در جایگاه جلوتر از عبدالله قرار گرفت.
عبدالله در دور اول با به دست آوردن ۹۰۰ هزار رأی بالاتر از اشرف غنی، پیشتاز بلامنازع بود. اما نتایج مقدماتی رقابت‌ها در دور دوم، پیشرفت عظیمی را به نفع اشرف غنی نشان می‌دهد. بر اساس گفته‌های یک مقام غربی پیشی‌گرفتن با ۱٫۹ میلیون رأی «ناممکن» است.
غنی، رأی قابل ملاحظه‌یی از ناامن‌ترین ولایت‌ها به دست آورده است. در اکثر این ولایت‌ها طالبان سفر برای ناظران انتخابات را شدیدا خطرناک کرده بودند. با وجود این که گزارش‌ها از محل حکایت از آن داشت که اشتراک مردم در واقع خیلی پایین بوده است، رأی محل‌های رأی‌دهی این مناطق در دور دوم حساب شدند.
اکنون امیدها برای نجات این انتخابات از بن بست، به بررسی آرا تقلیل یافته است. بررسی آرا در چندین انبار زیر نظر ناظران انتخابات در کابل جریان دارد.
یکی از راه‌های شناسایی رأی‌های تقلبی باطل کردن رای‌هایی است که در صد بالای آن به نفع یک نامزد استفاده شده باشد، برای مثال، ۹۵ درصد آرا.
بر اساس گفته‌های یک دیپلمات در کابل، اگر در دور دوم رأی مراکزی که بیشتر از ۹۳ درصد آن به نفع یک نامزد استفاده شده است، عملی گردیده و باطل شود، یک سوم برگه‌های رأی‌دهی که بیشتر از ۲ ملیون رأی است از شمارش حذف می‌گردد.
۲ تحلیلگر غربی که این ارقام را مستقلانه بررسی می‌کنند، ارقام خیلی بالاتر را ارائه می‌کنند: ۲٫۲ ملیون رأی به نفع غنی و ۸۰۰ هزار رأی به نفع عبدالله تقلب شده است. اگر این آرا جدا شود، عبدالله برنده خواهد شد.
تیم غنی تا کنون آماری بیرون نداده است. اما یک سیاست‌مدار ارشد که از غنی حمایت می‌کند، می‌گوید که اگر رأی‌های تقلبی نیز جداشود، نتیجه را تغییر نمی‌دهد و باز هم غنی برنده خواهد بود.
تعداد دیگر از مقام‌های غربی دیدگاهی نزدیک‌تر به این مقام دارند. آن‌ها تخمین می‌زنند که رأی‌های تقلبی خیلی کمتر از ارقامی‌ست که تعدادی از همکاران‌شان ارائه می‌کنند و با اطمینان می‌گویند که رأی‌های تقلبی بدون استفاده از درصدهای تصفیه‌ای کلان، از رأی‌های پاک می‌تواند جدا شود.
اما همین شیوه‌های جداسازی دقیق رأی‌های تقلبی بوده است که میان تیم‌های هر ۲ کاندیدا سخت‌ترین جنجال‌ها را به وجود آورده است.
این دیپلمات مقیم کابل گفت: هیچ یک از کاندیداها نمی‌توانند تضمین کنند که طرفداران‌شان پاک هستند. هر دوی آن‌ها می‌دانند که نتیجه‌ای ناخوشایند از این روند، بیرون خواهد آمد.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
روزنامۀ ماندگار