تیمِ اصلاحات و همگرایی مواظب باشد!
۲ سرطان (تیر) ۱۳۹٣
...بدون تردید نگرانیِ عمده این است که در اثر تقلب آن‌چه که می‌تواند به کرسی بنشیند، چهره‌یی از یک دیکتاتوری خواهد بود و دیکتاتوری در هر چهره‌یی که ظاهر شود، کل ارزش‌های جامعه را به نابودی می‌کشاند. این‌جاست که می‌توان ایستاده‌گیِ تیمِ اصلاحات و همگرایی را در برابر تقلب‌های سازمان‌یافته در انتخاباتِ ۲۴ جوزا، مورد توجه قرار داد. این مقاومت، مقاومت در برابر دیکتاتوری و خودکامه‌گی است.
اما پا درمیانیِ سازمان ملل و هر نهاد و سازمان بین‌المللی و ملیِ دیگر برای حل بحرانِ تقلب در انتخاباتِ دور دوم، ضمن این‌که می‌تواند مورد استقبال جامعۀ معترض قرار گیرد، نگرانی‌هایی را هم در پی دارد. این نگرانی‌ها عمدتاً از این‌جا ناشی می‌شوند که گاه زیر نام مصلحت عمومی، می‌خواهند ارزش‌های مردم‌سالارانه را به نفعِ جریان‌های تمامیت‌خواه مصادره کنند. حال آن‌که هیچ مصلحتی در حال حاضر برای مردمِ افغانستان بزرگ‌تر از حمایت از قانون‌گرایی و ارزش‌های دموکراتیک بوده نمی‌تواند. هر کسی که بخواهد زیر نام‌های مختلف، این ارزش‌ها را صدمه بزند، در حقیقت خیانتی بزرگ را در حقِ مردم افغانستان روا داشته است.
در همین حال، تیم اصلاحات و همگرایی نیز باید در وضعیت حساسِ فعلی نقشی را که به عهده گرفته، با مسوولیت به انجام رساند. نقشِ این تیم در دفاع از ارزش‌های دموکراتیک، بسیار سازنده بوده و این نقش نباید به معامله و چیزهایی از این قبیل تقلیل پیدا کند...
جنبش ضد تقلب در انتخاباتِ ۲۴ جوزا، در حالی وارد چهارمین روزِ خود می‌شود که سازمان‌های بین‌المللی و از جمله سازمان ملل متحد برای حل بحرانِ به‌وجود آمده در دور دوم انتخابات، اعلام آماده‌گی کرده‌اند. رییس‌جمهور کرزی نیز در نشستی با علمای کشور، از اعلام آماده‌گیِ سازمان ملل متحد برای حل بحران استقبال کرده است.
اما مسالۀ اصلی این است که بحرانِ به‌وجود آمده به‌صورتِ تصادفی رخ نداده که بتوان با پادرمیانی، به حلِ آن امیدوار بود. تقلب‌های سازمان‌یافته به هدفِ مهندسیِ آرا به نفع تیمِ خاصی در جریان انتخابات و پیش از آن به‌صورتِ گسترده انجام شده که می‌تواند بر نتایجِ انتخابات اثرگذار باشد. تیم اصلاحات و همگرایی از آغاز این روند، با ارایۀ طرحی سازنده تلاش کرد که سلامتِ انتخابات در افغانستان را اعاده کند. در حال حاضر آن‌چه که با خطر مواجه می‌باشد، سلامت انتخابات به عنوان اصل اساسیِ تمثیل ارادۀ مردم است.
وقتی مردم در انتخابات شرکت می‌کنند، به معنای این است که می‌خواهند بر اساسِ آرای آن‌ها زعیم آیندۀ کشور تعیین شود. در غیر این صورت، مکانیزم‌های ساده‌تر رسیدن به قدرت همواره دمِ دست قرار دارد و جامعۀ افغانستان و حتا جهان، تجربه‌های تلخی را در این خصوص به خاطر دارند. معنای انتخابات این است که مردم سرنوشت سیاسیِ خود را رقم می‌زنند و نه یک حزب و سازمان و گروهِ مشخص. تفاوت دموکراسی با انواع نظام‌های تجربه‌شده در جهان، با همۀ مخاطرات و پیچیده‌گی‌های آن، در انتقال قدرتِ سیاسی به مردم است. هر نوع نظامی که از مردم نماینده‌گی نکند و بر اساس آرای آن‌ها شکل نگرفته باشد، جزوِ حاکمیت‌های استبدادی به شمار می‌رود. به همین دلیل است که در جهان معاصر، هیچ نظام سیاسی‌یی ادعای غیردموکراتیک بودن ندارد و بدترین دیکتاتوری‌های جهان نیز می‌گویند که از دموکراسی حمایت و پیروی می‌کنند.
در سیزده سال گذشته آن‌چه که در افغانستان اتفاق افتاد، نهادینه کردنِ ارزش‌های دموکراتیک بود. هرچند افغانستان گام‌های نخست در این راستا را برمی‌دارد، ولی حمایتِ مردم از ارزش‌های دموکراتیک سبب شده است که امیدواری‌های فراوانی به ایجاد جامعۀ باثبات و قانون‌مدار به‌وجود آید. در همین حال، نباید فراموش کرد که نظام‌های دموکراتیک دشمنانِ خود را هم دارند و این‌گونه نیست که هیچ کسی نخواهد این ارزش‌ها را به بازی بگیرد و یا از آن‌ها به نفعِ خود سوءاستفاده کند.
دشمنانِ جامعۀ باز به تعبیر زیبای کارل پوپر، تمامیت‌خواهان و گروه‌هایی‌اند که به انحصارِ قدرت فکر می‌کنند و عمدتاً با سوءاستفاده از قواعد بازی دموکراتیک، به عرصۀ قدرت پا می‌گذارند. مگر ادلف هیتلر در آلمان در انتخابات به پیروزی نرسید؟… دشمنان دموکراسی، دقیقاً با همان روش‌های دموکراتیک، قدرتِ سیاسی را به چنگ می‌آورند و بعد به دیکتاتوری‌های تمام‌عیار مبدل می‌شوند. آن‌چه که در جنبش ضد تقلب و موضع‌گیری‌های تیم اصلاحات و همگرایی متبارز می‌باشد، دفاع از ارزش‌های مردم‌سالارانه است. تیم اصلاحات و همگرایی نیامده که خود را بر ارادۀ عمومی تحمیل کند، بل دغدغۀ اصلیِ این تیم، دفاع از ارزش‌هایی‌ست که در سیزده سال گذشته شهروندان افغانستان برای آن‌ها جنگیده‌اند. حالا این ارزش‌ها به شکل‌های متفاوت در معرضِ تهدید قرار دارند.
تقلب در انتخابات، نوعی از تهدید می‌تواند باشد که جامعه را از مسیر دموکراتیک منحرف می‌سازد. آیا می‌توان در برابر ارادۀ انحرافیِ تقلب خاموش بود؟ آیا این مسأله نمی‌تواند کل وضعیتِ موجود در کشور را با خطر روبه‌رو سازد؟
بدون تردید نگرانیِ عمده این است که در اثر تقلب آن‌چه که می‌تواند به کرسی بنشیند، چهره‌یی از یک دیکتاتوری خواهد بود و دیکتاتوری در هر چهره‌یی که ظاهر شود، کل ارزش‌های جامعه را به نابودی می‌کشاند. این‌جاست که می‌توان ایستاده‌گیِ تیمِ اصلاحات و همگرایی را در برابر تقلب‌های سازمان‌یافته در انتخاباتِ ۲۴ جوزا، مورد توجه قرار داد. این مقاومت، مقاومت در برابر دیکتاتوری و خودکامه‌گی است.
اما پا درمیانیِ سازمان ملل و هر نهاد و سازمان بین‌المللی و ملیِ دیگر برای حل بحرانِ تقلب در انتخاباتِ دور دوم، ضمن این‌که می‌تواند مورد استقبال جامعۀ معترض قرار گیرد، نگرانی‌هایی را هم در پی دارد. این نگرانی‌ها عمدتاً از این‌جا ناشی می‌شوند که گاه زیر نام مصلحت عمومی، می‌خواهند ارزش‌های مردم‌سالارانه را به نفعِ جریان‌های تمامیت‌خواه مصادره کنند. حال آن‌که هیچ مصلحتی در حال حاضر برای مردمِ افغانستان بزرگ‌تر از حمایت از قانون‌گرایی و ارزش‌های دموکراتیک بوده نمی‌تواند. هر کسی که بخواهد زیر نام‌های مختلف، این ارزش‌ها را صدمه بزند، در حقیقت خیانتی بزرگ را در حقِ مردم افغانستان روا داشته است.
در همین حال، تیم اصلاحات و همگرایی نیز باید در وضعیت حساسِ فعلی نقشی را که به عهده گرفته، با مسوولیت به انجام رساند. نقشِ این تیم در دفاع از ارزش‌های دموکراتیک، بسیار سازنده بوده و این نقش نباید به معامله و چیزهایی از این قبیل تقلیل پیدا کند.
برگرفته از تارنمای ماندگار
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
احمد عمران