نگاه متداوم به ساعت
۱۴ جوزا (خُرداد) ۱۳۹٣
منبع: هفته نامۀ ایکونومیست
برگردان به فارسی: مسعود اندیشمند
برخی از نیروهای امریکایی در افغانستان باقی خواهند ماند، اما نه برای مدت طولانی.
در نگاه اول این یک خبر خوبی برای افغان هایی که به طور فزاینده در مورد اینکه چه اتفاقی پس از پایان ماموریت نیروهای بین المللی به رهبری آمریکا در دسمبر سال جاری خواهد افتاد نگران اند. در بیست و هفتم ماه می، پس از چند روز از سفر غیر منتظره اش به فرودگاه بگرام ، رئیس جمهور امریکا بارک اوباما پس از انتظار طولانی در مورد تعداد نیروهای امرکایی که بخاطر آموزش و همکاری با نیروهای امنیتی افغانستان و بخاطر انجام عملیات ضد تروریستی در برابر "بقایای القاعده" در افغانستان باقی خواهند ماند اعلام نمود.
آقای اوباما گفت که تعداد نیروی باقی مانده از ٣٣٠٠٠ در حال حاضر و از ١٠٠٠٠٠ در سال ٢٠١١ به ٩٨٠٠ کاهش خواهد یافت. این رقم نزدیک به آنچه است که توسط جنرال جوزِف دَنفورد، فرمانده ارشد امریکا در افغانستان پیشنهاد شده بود. و خیلی بالاتر است از آنچه موسوم به "گزینۀ صفر" که مورد پسند برخی از دستیاران کاخ سفید گردیده بود. به تعداد دو تا سه هزار نیرو احتمالاً توسط هم پیمانان ناتو، عمدتاً آلمان و ایتالیا فراهم خواهد شد.
انگیزۀ زمان اعلام مشخص نمودن تعداد نیروهای امریکایی در افغانستان توسط اوباما قسماً بخاطر دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان است که به تاریخ ١٤ جون سال جاری برگزار میشود. حامد کرزی، رئیس جمهورِ در حالِ ترک دفتر با امتناع از امضای پیمان امنیتی دو جانبه، موجب نا امیدی و یاسِ برنامه ریزان نظامی امریکا و بسیاری از افغانهای شد که امضای پیمان را مستلزم مبنای قانونی برای حضور و بقای سربازان امریکایی در خاک افغانستان تلقی می کردند. با این حال، هر دو نامزد باقیمانده به دنبال وی، عبدالله عبدالله، کاندید مورد پسند، و اشرف غنی، وعده داده اند تا در اسرع وقت این توافقنامه را امضا کنند. هردو کاندید درک میکنند که بدون ادامۀ کمک های امریکا با حمایت هوایی، تدارکات، ارتباطات و اطلاعات، نیروهای افغان که تعداد شان به ٣٨٠٠٠٠ نفر میرسد، دچار رنج و تضعیف روحیۀ جنگی و دچار تلفات در مبارزه علیه شورشیان طالب که نشانی از ضعف شان مشاهده نمیشود، خواهند شد.
اما آقای اوباما همچنان آنچه در داخل (امریکا) میگذرد را هم زیر نظر دارد. با وجود اصرار جنرال هایش که از اوباما خواستند تا بنا به معیار ها "بر اساسِ شرایط" در مورد مدت زمانِ بودنِ نیروهای باقیماندۀ امریکا که در افغانستان مستقر میشوند باید تصمیم گیری صورت گیرد؛ اما آقای اوباما یک جدول زمانِ دقیق که بر اساس هر آنچه به چرخۀ سیاست امریکا دور میزند و نه بر اساس واقعیتها در منطقه صدق میکند، اعلام نمود. نیمی از سربازان باقیماندۀ امریکایی تا پایان سال ٢٠١٥؛ و تا پایان سال ٢٠١٦، هنگامیکه اوباما آمادگی ترک دفتر را میگیرد، تقریباً همه سربازان باقی مانده افغانستان را ترک خواهند گفت. یک دستۀ کوچکِ سربازان در جهت حفاظت از سفارت امریکا و برای مشاوریت نظامی خواهند ماند. به نظر میرسد آقای اوباما تصمیم گرفته است، قسمیکه خودش درین هفته گفت "دور دادنِ ورق" در مورد افغانستان برای میراث سیاسی وی مهمتر است از انجامِ حد اقلِ آنچه ممکن در مورد نیاز برای جلوگیری از شکست یک ماموریت طولانی و پرهزینه.
جان مک کین و لیندزی گراهَم، دو سناتور همیشه جنگ طلبِ جمهوری خواه بی درنگ ازین پلان اوباما انتقاد نمودند و"تعین تاریخ خود سرانۀ اوباما" (برای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان) را یک "اشتباه تاریخی و پیروزی سیاست بر استراتژی" که شبیه آن به یک نتیجۀ فاجعه آمیز در خروج زود هنگام نیروهای نظامی امریکا از عراق شد، دانستند. اما حتی متحدان رئیس جمهور، از جمله میشل فلورنُوی، رئیس ارشد سابق سیاست پنتاگون که اکنون ریاست مرکز امنیت امریکایی، یک مرکز فکری تحلیل و تجزیه را به عهده دارد، در مورد سرعت و انعطاف ناپذیری جدول زمانی (خروج نیروهای امریکایی از افغانستان) ابراز نگرانی کرده اند. دیوید سیدنی، معاون اخیرِ دستیار وزیر دفاع امریکا در امور پاکستان و افغانستان، شرح داده است که این تصمیم اوباما با یک دست، دادن و با دست دیگر، پس گرفتن است. با توجه به واکنش افسران ارتش افغانستان (در مورد تصمیم اوباما)، گزارشها نشان میدهد که آنها بطور ناامید کننده بدبین هستند. آنها میدانند که شکاف بزرگ در توانایی هایشان، بخصوص کمبود مزمن نیروی هوایی در زمان معین شده، نمیتواند از چنین مشکلات بکاهد. آقای اوباما درین هفته وعده داده است که او جنگ (در افغانستان) را "با ختم مسئولانه" به ارمغان خواهد آورد. اما بسیاری از افغانها درین مورد دید متفاوت دارند.
پیوند منبع:
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
مسعود اندیشمند