سدسازی بر کودتاگری

٥ ثور (اردیبهشت) ۱۳۹٣

حالا که 41 سال از کودتای شوم 26 سرطان و36 سال از کودتای تباهکن 7 ثور گذشته, دیگر کار از محکوم کردن این کودتاهای سرطانی وکمونیستی تیرشده وباید دنبال کالبدشکافی چنین کودتاها رفت وبرای جلوگیری از تکرار آن راهکار های عملی  را پیش کشیدتا کودتاگری راکه یک عمل غیرقانونی ونامردانه است درحال وآینده سد نماید.

راهکارهای زیادی میتواند دراین راستا از یک جانب بر آگاهی نسل های نو بیافزاید واز جانب دیگر جلو چنین فاجعه ها را از پیش سد نماید.

در قدم نخست باید گروهی از استادان دانشگاه هاو نویسندگانی که رنج  و شکنجه کودتاهای 26 سیرطان و7 ثور را در مغزمغز استخوان شان حس کرده اند, به نگارش راستین این فاجعه ها کمر همت بربندند و با نگارش فصل پرخون رویدادهای پسا کودتاها, آنرا دریک کتاب زیرعنوان (کودتاهای ننگین افغانستان) ویا هر عنوان دیگری تدوین نمایند ووزارت معارف آنرا شامل نصاب آموزشی دانشگاه ها ومدارس سازد.

وزارت های دفاع , داخله , شوون اسلامی  و اطلاعات وفرهنگ, دست بدست هم داده یک محل دایمی را درشهر کابل بنام (نمایشگاه کودتاها) اختصاص بدهند ودر آن نمایشگاه آثار, اسناد, شواهد وعکس های جنایات کودتاچیان را به نمایش بگزارند واین نمایشگاه را درهر شهر کشور به نمایش ببرند تا هم جنبه آموزشی یابد وهم مردم بهتر وخوبتر قاتلان مردم وعاملان بدبختی شان را بشناسند.

بنده حاضر است در سخنرانی های این نمایشگاه ها درهرکجایی که باشد شرکت نماید وخاطرات وچشمدیدهایم را از گرفتاریها, شکنجه ها واعدام های بی وقفه مردم مظلوم ما را بیان نماید که بوسیله جنایتکاران خلقی وپرچمی با بیرحمی وقصاوت به اجرا گذاشته میشد.

بنده از کلیه هم مسلکان عزیز خود در بخش دانشگاه ها و رسانه ها تقاضا دارم تا دست بدست هم داده  راهکارهای عملی ودرست را به نمایش بگزارند تا به (فرهنگ معافیت جنایتکاران) خاتمه داده شود و با برپایی (دادگاه مردمی) یکایک جنایتکاران بخصوص جنایتکاران خلقی وپرچمی , حضوری یا غیابی به پای دادگاه کشانیده شوند وبه جزای لازم مطابق جنایات شان رسانیده شوند تا پندی باشد برای دیگران وسدی باشد برای عدم دست زدن به جنایات بعدی.

وبازهم از هموطنان عزیزی که این نوشته را میخوانند تقاضادارم تا به اطلاع امامان مساجد درداخل وخارج کشور برسانند که از اجرای جنازه وفاتحه  مرتدان خلقی وپرچمی در مساجد مقدس خودداری نمایند واجازه ندهند این مرتدانی که مردم بیگناه ما را  فقط بخاطر پابندی به دین مقدس اسلام, گروه گروه گرفتار وشکنجه واعدام کرده اند, نماز جنازه وفاتحه شان را درمساجد ادا نمایند. بروند به راه ورسم ارتداد وکمونیستی مرده های شان را گور نمایند.

با تاسف زیاد که این جنایتکاران, با استفاده از (فرهنگ معافیت جنایتکاران) بمانند شهنواز تنی هم نامزد ریاست جمهوری شد وهم بمانند سیدمحمدگلابزوی ونورالحق علومی وکبیر رنجبر وکیل شورای ملی شدند وهم بمانند سلیمان لایق کارمندبلندپایه اکادمی علوم ویاهم بمانند کودتاچی مشهور (سربراه ساز کودتاهای 26 سرطان و7 ثور) عبدالقادر پس از  اقامت در پناه روسها درمسکو به کابل برگشت و هیچ مورد پیگرد قانون ومحاکمه قرارنگرفت ودراین روزها رخت از دنیا بربست. جا داشت که به اتهام دست زدن به هردوکودتا و کشتار  بیگناهان, همینکه واردکابل شده بود , گرفتار ومحاکمه وبه جزای لازم یعنی اعدام میشد.

دیده شود که این آرزوی میلیون ها هموطن مان که پدران, فرزندان, اقارب وعزیزان دل شان را پس از کودتاهای شوم وننگین 26 سرطان و7 ثور از دست داده اند وبسیاری ها هنوز که بیش از سه ونیم دهه از ناپددید شدن عزیزان شان گذشته بازهم چشم براه پیداشدن عزیزان شان اند, چه وقت جامعه عمل می پوشد وجنایتکاران وقاتلان مردم چه وقت به دادگاه کشانیده شده به جزای جنایات شان رسانیده میشوند؟

داکترشکرالله کهگدای

سابق استاد دانشگاه کابل

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.