آتش بس در پاکستان؛ استقبال در کابل؟!

١٣ حوت (اسفند) ۱۳۹۲

"شورای صلح افغانستان تا کنون این تحلیل را نداشته است که پیشنهاد آتش بس از سویی گروه طالبان پاکستانی شده است و می باید حکومت پاکستان تاکید می کرد که در صورت به پیشنهاد این گروه لبیک می گوید که اطمنان حاصل کند که طالبانی پاکستانی برعلاوه از این که در طول یک ماه در پاکستان دست به حمله های مسلحانه نمی زنند از فریستادن افرادشان به افغانستان به خصوص در روزهای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری این کشورجدأ خود داری کنند."

شاهدالدین شاهد سخنگوی طالبان پاکستانی طی بیانیه ای روز شنبه 10 حوت، اعلام کرده است که برای از سر گیری مذاکرات ناکام صلح با دولت پاکستان، یک ماه آتش بس برقرارخواهد کرد.

بیانیه آقای شاهد که از طریق رسانه های پاکستانی نشر شد، وی تاکید کرده است که این آتش بس به خاطر آغاز گفتگو های شکست خورده بین گروه طالبان و حکومت پاکستان اتخاذ شده است.

او گفته است که از تمامی گروهک های که زیر مجموعه های گروه طالبان پاکستانی را تشکیل می دهند، خواسته شده است که تا یک ماه پس از نشر اعلام آتش بس، از جنگ در  برابر نیروهای نظامی این کشور خود داری کنند.

 گفتگوهای صلح بین دولت پاکستان و گروه طالبان پاکستانی پس از آن متوقف شد که این گروه 23 سرباز ارتش پاکستان را اسیر کرده و سپس آنان را کشتند. 

 با این حال سخنگوی طالبان پاکستان مدعی شده است؛ " آتش بس را به دلیل آن روی دست گرفته اند که حکومت پاکستان به آنان وعده سپرده است که از حملات هوایی در مناطق قبایلی آن کشور که طالبان فعالیت نظامی دارند را متوقف کنند."

اما از سویی دیگر وزارت امور داخله پاکستان با نشر اعلامیه گفته است؛ " در صورت سربازان کشورش از سویی گروه طالبان مورد حمله قرار گیرند آنان  برای دفاع از خود دست به عملیات برضد این گروه خواهند زد."

 در گذشته نیز دیده شده است با وجود که گروه طالبان پاکستانی اعلام آتش بس کرده بودند، اما افراد این گروه در مناطق قبایلی آن کشور بالای نیروهای نظامی حمله کرده اند.

اعلام آتش بس از سویی گروه طالبان پاکستانی  با واکنش های گوناگون در پاکستان و همچنان افغانستان روبرو بود.

شورای صلح افغانستان به عنوان نهادی رسمی برای گفتگوهای صلح حکومت آقای کرزی با گروه طالبان از این اقدام طالبان پاکستانی استقبال کرده و آن را انگیزه ی برای گفتگوهای صلح کابل با طالبان عنوان کرده است.

محمد اسماعیل قاسمیار مشاور این شورا گفته است؛ " گروه طالبان باید بدانند که با رویکرد های خشنت آمیز و هراس افگنانه هیچ گاه نخواهند توانست به اهداف شان در این کشور برسند."

شورای صلح افغانستان بدون این که راهبرد مشخص و تازه ای داشته باشد این بار نیز از گروه طالبان خواسته است تا به میز مذاکره با حکومت افغانستان حاضر شوند، اظهارات که در طی شش سال گذشته نتایجی در قبال نداشته است و همواره از سویی گروه طالبان با انجام حملات انتحاری و انفجار پاسخ داده شده است.

از سویی هم آگاهان امور به این باور اند که گروه طالبان چه در پاکستان و یا هم در افغانستان به هیچ اصول و معیار پایند نیستند و بعید به نظر می رسد که این بار به آنچه تعهد کرده اند پای بند باقی بمانند و این آتش بس تا یک ماه دوام کند.

محمد وزیری روزنامه نگار مقیم اسلام آباد به بی بی سی گفته است؛ " به رغم این خوش‌بینی های که در رابطه به آتش بس طالبان پاکستانی با حکومت آن کشوروجود دارد، مواضع دو طرف از یک دیگر بسیار دور است که این خود مشکلی اساسی در راه حل این معضل است."

 با باور این روزنامه نگار، طالبان پاکستانی در اعلام آتش‌بس خود بر نکاتی انگشت گذاشته اند که مورد توافق دولت پاکستان دستکم به آن گونه که آنان خواهان آن هستند، نیست."

 گروه طالبان در دو کشور ( افغانستان و پاکستان) را مجموع گروهک های هراس افگن و تروریستی تشکیل می دهد که درحملات شان برضد نیروهای نظامی تحت هیچ اصول و معیار قرار نداشته و به صورت مشخص این گروهک ها تاکنون رهبری نداشته اند و در برخی موارد هم دیده شده است که با یکدیگر شان مخالفت داشته اند که این نقایص می تواند دلایل روشن برای پایه دار نبودن آتش بس میان دولت و طالبان پاکستانی باشد.  

گفته می شود حدود 50 گروه خرد و بزرگ از زیرعنوان  طالبان در پاکستان فعالیت هراس افگنانه و تروریستی دارند که بیشترشان مستقل بوده و اهداف مختلف را دنبال کرده و برای براورده شدن آن در برابر دولت پاکستان می جنگند. 

طالبان بارها اعلام کرده اند که برای برهم زدن نظم و مختل سازی روند انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان از هیچ اقدام دریغ نخواهند کرد و این موضوع از جدی ترین نگرانی و موانع نزد سیاسیون و شهروندان افغانستان در رابطه به برگزاری انتخابات آینده به حساب می آید.

از آن جایی که  حمایت دولت پاکستان از گروه طالبان که تحت عنوان ( طالبان افغانی )  مصروف حملات هراس افگنی و تروریستی در این کشورهستند برهمه گان روشن است، یک تحلیل در رابطه به توافق دولت پاکستان و طالبان پاکستانی برای یک ماه، این است که اسلام در صدد برهم زدن نظم و آتش افروزی در روزهای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان از طریق بسج ساختن طالبانی پاکستانی با طالبانی افغانستانی در این کشور است.

یک ماه مانده به انتخابات افغانستان؛ میعاد آتش بس طالبان پاکستانی وحکومت آن کشورهم یک ماهه است، پشت پرده این سناریوچنین است که حکومت پاکستان به صورت غیر رسمی به طالبانی پاکستانی اطمنان داد که در این مدت  هیچ حمله هوایی و زمین بالای شان صورت نخواهد گرفت،  سردسته های تان با حکومت مصروف گفتگو خواهند بود، اما افراد تان با تمام توان و قوا به افغانستان رفته و با خاطرجمع امنیت انتخابات آن کشور را بر هم بزنید.

 در این میان اظهارات شورای عالی صلح افغانستان میان تهی و بدون دلیل می نمایاند، زیرا آن گونه که دیده شده این شورا از بدو تاسس تا کنون هیچ دست آورد در رابطه به مذاکره و صلح با گروه طالبان نداشته است و هر باری بدون دلیل و برنامه ای مشخص از هر اتفقای مربوط به گروه طالبان چه در افغانستان و یا هم در پاکستان صورت گرفته است تنها استقبال کرده است.

 شورای صلح تا کنون این تحلیل را نداشته است که پیشنهاد آتش بس از سویی گروه طالبان پاکستانی شده است و می باید حکومت پاکستان تاکید می کرد که در صورت به پیشنهاد این گروه لبیک می گفت که اطمنان حاصل می کرد که طالبانی پاکستانی برعلاوه از این که در طول یک ماه در پاکستان دست به حمله های مسلحانه نمی زنند از فریستادن افرادشان به افغانستان جدأ خود داری کنند.  

در یک نگاه به کارکرد های این شورا می توان گفت، یک نهاد نمایشی که از سویی آقای کرزی ایجاد گردید تا کنون دست آوردی نداشته و حالا هم  ناگذیر است که موقف حکومت را داشته باشد. این شورا که در آوردن صلح در افغانستان نا امید و ناکام است، برای توجیه مصارف و ادامه کار خود هم ناگذیر است که از هر صدای صلحی استقبال کند و به تعبیری چهره ی صلح خواهانه از خود به نمایش بگذارد.

 

اما آن طرف حکومت پاکستان  از یک سو به خاطر کنترول وضعیت امنیتی کشورش، از هر پیشنهاد صلحی حمایت خواهد کرد، از سویی دیگر از آنجایی که اراده واقعی برای سرکوب طالبان نزد دولت مردان پاکستانی وجود ندارد، می توان گفت که پذیرفتن پشنهاد صلح طالبان باب میل حکومت پاکستان است که به گونه یی ناصداقتی اسلام آباد در همکاری با کابل را نشان می دهد.

اگر به گذشته  عملکرد حکومت پاکستان نگاه شود بادرصد بالایی از اطمینان می توان گفت که در پشت این مصالحه حکومت پاکستان اهداف شوم دیگری؛ همانا آتش افروزی در افغانستان  نهفته است که عمده ترین آن ایجاد یک نوع خاطر جمعی به طالبان برای فشار بیشتر وارد کردن  در روز های  برگزاری انتخابات در این کشور است.

 

با این حال خاموشی حکومت افغانستان در رابطه به این موضوع  تازه گی ندارد، زیرا ارگ نشینان در کابل از گذشته تا کنون در این گونه موارد خاموشی اختیار کرده اند.

سیاست حمایت از طالبان در دستگاه حکومت آقای کرزی عریان بوده و دلایلی را که رئیس جمهوری کشور عنوان می کند تنها برای خود و اطرافیانش پذیرفتنی است، با وجود که مشخص شده است که حکومت افغانستان به هر قیمتی شعار مصالحه را کنار نگذاشته، حاضر نیست که با ابراز مخالفت با مصالحه پاکستان و طالبان، از خود یک چهره ضد مصالحه به نمایش بگذارد.

اگر پاکستان سر دوستی با افغانستان را می داشت، در این روز ها به پیام های صلح خواهانه طالبان با قاطعیت جواب رد می داد و آنان را زیر فشار می گرفت تا کشور همسایه اش را در روز های انتخابات زیاد فشار ندهند!







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



جاوید روستاپور