...و باز اخگری خاکستر شد!
٩ دلو (بهمن) ۱۳۹۲
استاد قسیم اخگر به دیار جاودانگان رخت سفر بربست. او را مردی می شناختیم با آواز لرزان، ولی با همتی به استواری هندوکش. و همین نمای او در ذهن ما جاودانه جلوه گر خواهد ماند. این خاک را رازیست بسا شگفتآور! هرگاه اخگری خامُش میشود، هر گرد خاکستر او اخگر تازه ای میگردد سوزنده تر که زبانه میکشد بر ریشۀ بیداد و پرچم رفته گان راه آزادی را برافراشته میدارد تا لاجوردین خدا... نمیدانیم این راز در "بوی جوی مولیان" نهفته است یا "خداوند جان و خرد"، در "نفیر نیستان" و یا "مهتری به کام شیر". در هرچه باشد، تخم این باور را در زمین اندیشۀ اخگران راه آزادی میکارد که "ثبت است بر جریدۀ عالم دوام ما" و آنان را تا واپسین نفس وامیدارد تا از راهی که رفته اند یک گام هم واپس نگردند... روانش شاد و بهشت برین جایش باد.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته