نجفی لب باز کرده است...

۲۵ جدی (دی) ١٣٩٢

نجفی پس ازچهارسال به تعبیر همان بیت ابوالمعانی بیدل «لب باز کرده است...» * پرسش این جاست که او چرا در این روزهای حساس که رییس جمهور از امضای قرارداد امنیتی با امریکا خود داری می کند، و به انتخابات کمتر از سه ما باقی مانده، چنین نابه‌هنگام بانگ داده است.

آیا این یک بازی سیاسی است که نجفی می خواهد  به اشارۀ ولی نعمت خویش  ذهن مردم افغانستان را در پیوند به نتایج انتخابات آینده مخدوش سازد؟  شاید  پخش چنین سخنانی مقدمه‌یی  باشد برای آن بازی سیاسی  که اگر نامزد آن جناح  سیاسی که نجفی از آن به آب و دانه‌یی رسیده است،  پیروز نشود، آن گاه بهانه‌یی داشته باشد برای نپذیرفتن نتایج انتخابات.  دیدگاه هایی وجود دارد که بزرگترین دغدغه‌یی حامد کرزی در امضا نکردن قرارداد امنیتی این است باید امریکا از نامزد مورد نظر او حمایت  کند و او را به کرسی برساند، اگر چنین نشد. بر بنیاد  سخنان نجفی آن نامزد می تواند  بهانۀ  مداخلۀ امریکا را به میان آورده  و نتایج انتخابات را نپذیرد. نپذیرفتن نتایج انتخابات به وسیله یکی یا چند تن از نامزدان ریاست جمهوری می تواند افغانستان را با یک فاجعۀ  غیر قابل مهار  رو به رو سازد.  گاهی یک جمله می تواند به مانند کبرت روشنی باشد که در انبار باروتی فرود می آید. من امیدوارم که چنین نشود و افغانستان یک انتخابات روشن وشفاف را پشت سر بگذارد و اگر غیر آن شد، از هم اکنون نجفی  یبا چنین گفته‌هایی مسوُولیت چنان وضعیت ناگوار و خطرناک را بر دوش گرفته است.  شاید هم نجفی چنین سخنانی را به اشارۀ حامد کرزی شلیک می کند تا امریکا را در پیوند به خواسته‌های حامد کرزی به عقب نشینی و تسلیم وا دارد!

 پس از انتخابات دوم ریاست جمهوری بیشترینه ذهنیت اجتماعی افغانستان چنین بوده است که در آن  انتخابات نتیجۀ نهایی را رای های سیاه  و تقلب آلوده رقم زده است.  نجفی در آن هنگام رییس دارالانشای کمیسیون انتخاب بود. پس مسووُلیت این همه تقلب بر می گردد به همان بخش اجرایی کمیسیون که نجفی آن را رهبری می کرد. بناً می توان گفت که مسوُولیت آن همه تقلب نیز به آقای نجفی بر می گردد. چنین بود که او بار بار به وسیلۀ پارلمان و رسانه به تقلب در انتخابات به نفع حامد کرزی متهم شده است. چنان که در نامۀ 414/ 204 تاریخی  18/ 4/ 1390 خورشیدی« ریاست عمومی سمع شکایات و عرایض ریاست جمهوری»  که به امضای اسدالله وفا رییس آن ریاست  جهت تحقیق  به  « کمیتۀ عالی نظارت بر راهبرد مبارزه با فساد و ارتشا» فرستاده شده و 47  برگه با آن پیوست است، نجفی متهم است که او گفته : «  حامد کرزی را من رییس جمهور ساختم  ، ورنه عبدالله رییس جمهور می شد»، هم چنان او در این نامه متهم به دست داشتن در قتل  رییس ترانسپورت هرات و فساد گستردۀ مالی نیز شده است. نجفی با چنین ادعایی در همان زمان نه تنها مشروعیت انتخابات گذشته ؛ بلکه مشروعیت ریاست جمهوری دور دوم کرزی را نیز زیر سوال برده بود.  با دریغ دستگاه های عدلی کشور نه تنها پروندۀ اتهام او را پی گیری نکردند ؛ بلکه به دفاع از او  نیز پرداختند. من  باری در این پیوند نوشته های داشتم  در روزنامه‌ های آرمان ملی و ماندگار و از رییس جمهور خواسته بودم تا برخیزد و از مشروعیت نظام خود پاسداری کند. نتیجه همان شد که من سال گذشته در همین شب و روز  به دلیل شکایت نجفی مدت یک ماه زیر پی گرد پولیس قرار داشتم و دادستانی کل یا سارنوالی حکم  بازداشت مرا صادر کرده بود.  البته حق دادخواهی من بر نجفی هم چنان برجای خود باقی است! حال که نجفی در پایان دور دوم ریاست جمهوری  کرزی چنین  لب باز کرده است، بار دیگر می خواهد برای مردم افغانستان و جهان بگوید که نه تنها انتخابات گذشتۀ ریاست جمهوری افغانستان  یک پروسۀ مشروع نبود؛ بلکه نظامی برآمده از آن انتخابات نیز مشروعیت ندارد.  گره‌های چرکینی که نجفی در سیاست و انتخابات افغانستان پدید آورده است باید گشوده شود. افغانستان همیشه از چنین گره‌های چرکین نا گشوده رنج برده است. نمی دانم  برای یک تن که هیچ سود و ثمرش برای این کشور معلوم نیست، چرا این همه میدان داده می شود تا با همه پروسه های دموکراتیک کشور بازی کند و گره های چرکین نا گشوده یی را در تاریخ معاصر کشور برجای گذارد.

حال نجفی گفته است که: ««پیتر گالبرایت به من زنگ زد و گفت: برای تو خوب نیست اگر نتایج مقدماتی انتخابات را فردا اعلام کنی، گور خودت را می‌کنی! »  پرسش این جاست که نحفی چرا یک چنین حقیقتی را برای مردم افغانستان  درهمان زمان افشا نکرد؟ چرا با پارلمان کشور در میان نگذاشت؟ چنین چیزی را چرا در کابینۀ  مطرح نکرد؟ چرا با رییس کمیسیون انتخابات و کمیشنران آن در میان نگذاشت؟ اگر در میان گذاشته چه زمانی بوده است؟  این یک امر  روشن است که هر شهروند کشور زمانی که با یک رویداد غیر ملی  و تخیرب کارانه بر می خورد، باید آن را افشا کند  و نباید خاموش بماند. اگر به هر دلیلی خاموش بماند، چنین کاری به مفهوم کتمان حقیقت است. مطابق به قانون جزای افغانستان کتمان حقیقت خود جرم است. بدین اساس نجفی بزرگترین جرم را در برابر بزرگترین دست آورد ملی افغانستان یعنی انتخابات مرتکب شده است. نمی دانم  آیا در این کشور نظام عدلی و قضایی و جود دارد که این مرد ساحر رییس جمهور ساز را به محاکمه بکشاند  تا تقلب‌های انتخاباتی گذشته بیشتر آفتابی شود یا نه!  من همان زمان به اقای نجفی نوشته بودم که این ماجرا نقطۀ پایان ندارد. حا لاهم می گویم که این ماجرا را دراز تر از آن است که نجفی می خواهد آن را با چنین بازی‌های‌ ساده انگارانه پایان دهد! اگر ما، حافظۀ تاریخی نداریم این نکته را به یاد داشته باشیم که تاریخ حافظۀ شگرفی دارد.

در گزارشی در یکی از روزنامه‌های پر تیراژ کشور خواندم که نجفی این سخنان را پس از آن می گوید که کتاب وزیر دفاع پشین امریکا  رابرت گیتس، در پیوند به چگونه‌گی انتخابات دوم ریاست جمهوری افغانستان  نشر شده است. این روزنامه به نقل  از  خاطرات او، می نویسد : «نتیجۀ این تلاش‌ها یک انتخابات کثیف بود، انتخابات ۲۰۰۹ حتا بر مبنای معیارهای افغانستان بسیار آلوده بود. در آن انتخابات صندوق‌های زیادی با آرای تقلبی پر شد. یافته‌های ناظران بین‌المللی بعدها نشان داد که تقریبا یک سوم آرا، تقلبی بود.»

این سخنانی وزیر دفاع امریکاست، کشوری که ظاهراً همه مقدرات افغانستان را در دست دارد. حال نجفی با ماست مالی های سیاسی می خواهد بگوید که  مداخله گران انتخابات، امریکایی ها بودند! اگر چنین هم باشد بازهم همان پرسش به میان می آید که، آقا !در آن زمان  چه کسی بردهانت چنان مهر سکوت کوبیده بود که تا چهار سال به گفتۀ مردم لام تا کام نکردی و حال که تا سه ماه دیگر از آن کرسی که بر بنیاد خدمت گزاری ها به ولی نعمت خود به دست آورده ای رانده می شوی ، می خواهی با چنین سخنانی در میان مردم راهی پیدا کنی!  باور داشته باش که تاریخ  نام ترا جاودانه به حافظه خواهد داشت؛ اما در صدر فهرست همه متقلبان انتخابات دوم ریاست جمهوری افغانستان. من فکر می کنم که بهتر است تا دستگاه‌های عدلی و قضایی کشور پروندۀ انتخاباتی نجفی را بر بنیاد نامۀ رسمی « ریاست عمومی سمع شکایات و عرایض ریاست جمهوری»  و اسنادی که تازه انتشار یافته است، آغاز کند، تا باشد پندی شود به آنانی که هم اکنون رهبری کمیسیون انتخبات را بدون استحقاق در دست دارند.

جدی 1392

کابل

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.