تداوی مریضان در شفاخانه 400 بستر رنگ قومی گرفته است

٢٧ عقرب (آبان) ١٣٩٢

در پالیسی تداوی مستحقین منسوبین اردوی ملی افغانستان سرباز تنها خودش و بریدمل و افسران با فامیل (خانم و اولاد های مجرد زیر سن) شامل تداوی رایگان میباشد. جوانان فقیر و بیکار که از تنگدستی و بیچاره گی به اصطلاح داوطلبانه شامل خدمت سربازی در صفوف اردوی ملی میشوند.

در فورم قرارداد تمام شرایط تذکر رفته که یک ماده آن هم تداوی مجانی است ولی  باکمال تاسف وقتیکه مجروح و یا مریض میشوند در شفاخانه نظامی 400 بستر (شفاخانه سردار داودخان) وضع طوری است که با مریض به اساس سمت و لسان رتبه و صلاحیت وظیفوی رنگ سلیقه وی را بخود گرفته سرباز که بخاطر دفاع از چوکی و مقامات رده های بالایی دولت جراحت برداشته و خون خود را ریختانده است به جرم اینکه به کدام زبان صحبت کرده تداوی آن خوب تر صورت نگرفته تدریجا محکوم به مرگ باید گردد. برعکس با مجروح دیگر نحوه تداوی رنگ دیگری را بخود میگیرد. بارها و با مراتب دیده شده مجروحین که از قول اردوهای اطراف به 400 بستر تخلیه گردیده اولتر از همه به تداوی آن برادر سرباز ما توجه عاجل صورت گرفته که  به زبان پشتو ناله و فریاد میکرد و آن برادر هم وطن ماکه به زبان غیر آن فریاد و ناله کرده تداوی او به تاخیر انداحته شده و اکثرا قبل از رسیدن نوبت جان را به حق سپرده که ما مثال های زیادی از جوانان بدخشانی، تخاری و دیگر ولایات سمت شمال را دیده ایم که در سرویس عاجل جان سپرده نوبت نرسیده که به عملیات خانه انتقال شود. و اگر زنده مانده به عملیات چانسش یاری کرده یک تعداد ادویه جات عاجل و مهم را نسخه مینویسند که پایواز و یا هم اقاربش اگر موجود باشد از بازار باید خریداری کند. بدبختانه که اقارب و اعضای فامیلش  نسبت دوری از موضوع آگاهی نداشته کسی این دوا را نمی آورد جز مرگ دیگر راهی برای این سرباز بیچاره وجود ندارد.

  اما پول ادویه عاجل برای وابستگان غیر مستحق (اولاد های متاهل و بالای سن) رؤسا و جنرالان قرارگاه وزارت دفاع نقدا توزیع و حاتم بخشی میگردد تا آنها تطمیع و خوش شوند جلوی خیانت های شان را نگرفته و مورد باز پرسی شدید قرار نگیرند و راه اختلاس باز باشد.

صرف به دو موضوع  بیعدالتی بگونه مثال  اشاره میشود: در تابستان امسال در ساعات 5 عصر همزمان از یک قول اردوی اطراف دو سرباز مجروح به شفاخانه 400 بستر تخلیه شد یکی آن به زبان دری فریاد میکشید و دیگرش که به عین وضعیت وخیم قرار داشت به زبان پشتو ناله داشت داکتر جراح اول کسیرا که پشتو میگفت  طور عاجل به عملیات خانه انتقال و تحت تداوی قرار گرفت.

این سرباز که از ولایت تخار بود به دری صحبت داشت تا آخرین رمق حیات میگفت: "مادر آب بده مادر آب بده" تقریبا 45 دقیقه بعد که نوبتش میرسید فوت شد.

یک سرباز دیگر که به دری صحبت دارد غلام نبی ولد غلام حضرت سکونت اصلی سمنگان سربا زکندک اول لوای چهارم قول اردوی 201 سیلاب نسبت جرحه صدری و خونریزی شش ها داشته فعلا در اتاق مراقبت های عاجل (آی سی یو) بستر است دوای مهم آنرا نسخه نوشته اند که پدر پیرمرد وی که از نظر اقتصادی و فزیکی ناتوان است از بازار خریداری کند اما این پیر مرد یک روپیه هم به جیب ندارد چطور دوای عاجل را خریداری کرده میتواند پس سرباز مجروح محکوم به مرگ شود؟

به سر بازان دیگر که ... مهربان بوده ادویه عاجل از شفاخانه حتما تهیه میشود.

پول ادویه عاجل بیجا به قدرتمندان داده میشود بطور مثال دختر جنرال ظریف خان رییس مالی وزارت دفاع ملی نسبت ولادت نورمال به کشور هندوستان از پول همین ادویه مریضان عاجل اعزام میگردد که از نظر پالیسی شامل مستحقین تداوی نمیباشد.

این درد آور نیست که اخلاق طبابت و پالیسی تداوی را پامال میکنند چرا مقامات دولت مافیایی و فسادپرور به حیات سر باز بیچاره هیچ توجه نکرده پول آنها را به غیر مستحق میدهند همین حالا سرباز  بستر است پدرش پول نسخه دوا را ندارد بیایید پرسان کنید ولیکن موسی وردک  همه را بافته است و بسم الله محمدی  از وی دفاع کرده است علت آن چیست؟

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.