زنی، در هوای موزیک شلاق

٤ سرطان (تیر) ١٣٩٢

با گشایش دفتر طالبان در قطر، خانۀ ملت در کابل نیز پر از بحث و هیاهو گردید. تعدادی از نماینده گان مردم بازشدن این دفتر را به نوعی ناشی از مجبوریت میدانستند، و عده دیگری، مردم را از افراشته شدن پرچم سفیدی که سیاه ترین قسمت تاریخ منطقه را رقم زده است، هشدار میدادند.

در میان این گفتگو ها، دلایل دو بانوی پارلمانی و دو نماینده کابل، بیشتر از همه جالب و شنیدنی بود. جنرال نظیفه ذکی، و بانو شکریه بارکزی.

خانم جنرال فرمودند که موکلان او گفته‎اند فساد در نظام سیاسی کنونی آنها را مجبور کرده است که از طالبان حمایت کنند. به نظر او، به‎ جز طالبان، جایگزین دیگری برای نظام کنونی نیست.

او افزود: "فساد در افغانستان بیداد می‎کند. افغانستان در فساد در جهان اول شد. به کودکان و زنان تجاوز می‎شود. خشونت وجود دارد. تمام ادارات ما غرق در فساد است."

اما شکریه بارکزی نماینده دیگر مجلس پاسخ داد که نخیر جنرال، موکلان او نمی خواهند که طالبان بار دیگر به قدرت باز گردند او گفت: "طالبان دفتر خود را برای این باز نکرده‎اند که بیایند برای شما برق و آب و نان بیاورند. ببینید در ولسوالی‎هایی که همین حالا طالبان حکومت می‎کنند، درهای مکاتب به روی بچه‎های مردم باز است؟ کلینیک هست؟ طالب حتی به عسکر مسلمانی که لااله الاالله می‎گوید، اعتماد ندارد و او را گردن می‎زند، نمی‎گذارد که نماز جنازه‎اش خوانده شود. شما می‎خواهید که همانها دوباره بیایند؟"

شاید نظیفه ذکی اولین جنرال جرأت از دست داده یی نباشد که با وجود کارستان طالب در دوره پنج ساله حاکمیت شان، بازهم از آنها به عنوان "تنها جایگزین نظام کنونی" یاد میکند. اما بحق اولین، و شاید هم آخرین زن تاریخ مردانه این سرزمین است که دل اش میخواهد بار دیگر هویت خویش را با موزیک شلاق طالب تلاوت کند!

خانم ذکی، که با رأی تنها ۱۲۰۰ نفر موکل(بیشتر افسران و سربازان پولیس ملی) به پارلمان راه یافت، نمیدانیم از خواست کدام مؤکل حرف میزند؟! تصور نکنم، هیچ فرزند فداکار افغان، بخصوص پولیس شجاع این کشور، که به قول شکریه بارکزی، طالب حتی به کلمه لااله الا الله او اعتماد ندارد و او را گردن میزند، خواهان برگشت گروهی باشد که در زن ستیزی، مادر ستیزی، دختر ستیزی و خواهر ستیزی شهره آفاق است(رجوع شود به کلیپ های سنگسار کندز و تیرباران غوربند، و نیز فلم شهید چادری در استدیوی غازی)

ما که، ترسو ترین رعیت این مملکت هستیم، به این زودی ها قرار نیست شکست را قبول کنیم و تا پای جان در هر دو جبهه "فساد" و "طالب" مبارزه خواهیم کرد، چگونه شده است که جنرالی با این طول و عرض، یک دم از مبارزه خسته شده و حالا  از نام مؤکل، خواهان آمدن نظام طالبانی میگردد. خانم ذکی، نظام فساد آلود کنونی حداقل مزیتی که نسبت به نظام طالبانی دارد اینست که ما میتوانیم به وجود شما بانوی ارجمند، و جنرال عزیز در هر صورت افتخار نماییم، ولی اگر خدای ناخواسته طالب آمد و نظام زن ستیز اکولی ختک جایگزین نظام امروزی شد، در آنصورت اگر تمام پرسونل پولیس دست بکار شود، شما را از میان چین های تاریک چادری پاکستانی دیگر پیدا نخواهند کرد، چه برسد به این  که بوت سفید بپوشید، یا که آنرا بر سر سیاسر رقیب حواله کنید!

جنرال ذکی دلیل دیگر روی گرداندن مؤکلین خویش از نظام کنونی را "تجاوز جنسی به زنان" دانسته است. برای این جنرال بزرگوار پیشنهاد مینمایم، درصورتیکه طالبان کرام تشریف آوردند و شما هم(اگر) اولین جنرال زن در نظام ایشان باقی ماندید، به زودی، لشکری از طالبان ضرب مؤمن را به سوی هندوستان نیز قومنده نمایید، زیرا در شهر دهلی هم سالانه ۲۵۰ مورد تجاوز جنسی ثبت میگردد که وحشیانه ترین آن، تجاوز در ملی بس بود.

امیدوارم موکلین خانم ذکی که اکثراً پایتخت نشین هستند، اندازه گیری ریش با شیشه اریکین، نماز جبری بالای اهل هنود، خاکسترسازی تاکستان شمالی، انتقال تابوتی دختران افغان به بازارهای سکس لاهور، انفجار تمثال بزرگ تمدن در بامیان، رکود چرخ فرهنگ، اقتصاد، موسیقی، آموزش، ادبیات، آزادی بیان، و از این قبیل را در دوره تاریک طالبان یک بار دیگر بخاطر بیاورند، تا نماینده محبوب شان، مجبور نشود از آنها به عنوان تنها نظام جایگزین یاد نماید.

از همین آدرس میخواهم شجاعت شکریه بارکزی را به زن آزاد افغانستان تبریک بگویم، او "ملکی یانه" میخواهد جنرال هموطن اش را درس استقامت بیاموزد!

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.