سکتاریسم قومی، زبانی و مذهبی مردود است

٨ جوزا (خرداد) ١٣٩٢

عظمت طلبی، مقام جویی و خودنگری مخالف مصالح همگانی است و اتحاد ملی را خدشته دار میسازد

مضمون محترم  آقای ولی احمد نوری را مطالعه کردم  ایشان از مدت هااست که نوشته های پرمحتوا در بعضی جراید بیرون مرزی افغانستان به نشر رسانیده  و به خصوص درسایت جرمن افغانستان آن لین همکاری نزدیک داشته اند وبه شعر شاعران  معروف افغانستان علاقه زیاد دارد  وبهترین شعرهای زبان ادب فارسی را انتخاب و به نشر میرسانند.

 در نوشته اخیر شان تحت عنوان " استعمال نام "افغانستانی" جرم است".در سایت جرمن افغانستان با ایشان اتحاد نظر ندارم وقبل از اینکه دراین مورد تذکری دهم جناب شان زبان فارسی را زبان " دری" تذکرد اده اند وزبان ما فارسی است وزبان فارسی  یک زبان است که توسط دوصد ملیون در پینج کشور صحبت میشود. برای آنکه ما از ملت های دیگر متمایز باشیم زبان خودرا به فارسی دری , فارسی تاجکی , فارسی سمرقندی , فارسی فرغانه ائی , فارسی پهلوی وحتی فارسی آزربایجانی تصنیف کردیم که به لهجه های مختلف صحبت میشود ولهجه ها از هم فرق دارد, بعضی کلماتی اند که زاده وپرداخته هما ن محیط دریک کشور است ولی در زبان فارسی به هر لهجه ائی که صحبت میشود از نگاه ساختمان صرف ونحو, قواعد دستور زبان فارسی هیچ فرقی به مشاهده نمی رسد ونظر به احساسات ناسیونالستی کشورهای هم زبان تفاوت های کوچک کلتوری ما نند عرف وعادات , اقتصادی وحتی مذهب, میخواهند از ملیت های دیگر متفاوت باشد .

استاد سخن آقای واصف باختری بارها در نوشته هاو ایراد بیانه ها  ومصاحبه های تلویزیونی افغان های بیرون مرزی تا کید کرده اند که زبان ما فارسی است ولی به لهجه دری صحبت میشود .

بر زده از بام بلخ ,سر زده از شام گنگ         دامنه گسترده ائی در همه جاه فارسی

مشکل زبان فارسی توسط کشور ایران به ما تحمیل شده وایران سعی دارد که زبان فارسی را که در افغانستان صحبت میشود بطور خیلی زیرکانه وعمدی بنام زبان" دری " معرفی میکند وبا این روش خود اینطوروانمود میسازند که زبان دری غیر از زبان فارسی است که در ایران معمول است , نامیدن زبان فارسی افغانستان به زبان دری از سوی دستگاه حاکمه ایران نظر به احساسات ناسیونالستی و حسادت کلتور یک بهانه ویک دستاویزی شده است که ایرانیان تمام افتخارات تاریخی , شعرا وادب فارسی افغانستان را برای خود تصاحب کنند.

حال یک کشور دیگر مانند ایران صدها نه بل هزار ها کتب , رساله ها , کاوش های علمی وتاریخی را در مورد آریانای کهن وخراسان به نشر رسانیده وتاریخ ایران را یکصدوهشاد درجه دور داده وحتی آریانا وخراسان کهن را میراث نیاکان خویش معرفی وکشور افغانستان , تاجکستان , سمرقندوبخارا را بی تاریخ وکلتور جلو میدهند وسعی دارند که کلمات عربی را درزبان فارسی پهلوی با کلماتی که برای ما هم نا مانوس است تعویض کنند ویا به عباره دیگر فارسی پهلوی را از لغات بیگا نه عرب پاک سازی ویا سچه سازی کنند.

واژه های غیر مانوس وبیگانه در زبان فارسی افغانستان دراین پسینه سالها از جانب پاکستان در اثر مهاجرت  شش ملیون افغان نه تنها در در زبان فارسی افغانستان بل در فرهنگ , آداب معاشرت وحتی صنعت معماری ما جاگزین شده واگر به سر لوحه های مغازه های کابل مشاهده کنید کلمات اردو وانگلیسی بزبان فارسی نوشته شده , فرهنگ رشوه وفساد اداری از پاکستان به افغانستان صرایت نموده است .بطور مثال برای وضاحت موضع صرف یک تعداد از کلما ت زبان اردو را بیان میکنم : سرک, میله ,پت (پوتا) چپ , مرچ ( مرچ یا مراچا) کیله, گادی , چوک ویا کلمات فرانسوی مانند کابینه, پارلمان, ارگان , آژانس , لیسه , لیسانس , قوماندن, پتلون (پانتلون)این کلمات در زبان فارسی ما جاگزین شده وما به بسیار راحت از این کلمات استفاده میکنیم  وهیچ وقت ادعا نکردیم که کلمات فوق واژه های بیگانه ونا مانوس است , ولی اگر" دانش" ویا "دانشگاه" گفته شود بلند ترین مقام اداری کشور حساسیت نشان داده وآنرا کلمات بیگانه ادعا کرده اندومسایل زبانی را دامن زده  ویک احساس منفی رابین فارسی زبانان واقوام پشتون ایجاد نموده اند, ما همه بیاد داریم که آقای خرم وزیر سابق اطلاعات وفرهنگ نویسنده ها, نطاق  دستگاه تلویزیون و سایت انترنیتی را که کلمه " دانش" ویا "دانشگاه" را در صحبت های گفتاری ونوشتاری استفاده نموده غیرقابل قبول خواند و نطاق را از ماموریت اش منفک ویا کسر معاش نمود وبا زور گوئی وپرخا شگری کلمه "کلتور" را جاگزین کلمه "فرهنگ" ساخت .در حالیکه  "دانش" "دانشگاه" و" فرهنگ "کلمات ناب فارسی اند. ناصر خسرو قبادیانی بلخی  چنین میسراید:

  درخت تو گر بار "دانش" بگیرد           بزیر آورد چرخ نیلوفری را 

ما انتظار آنرا داریم  که چه وقت اسم "لشکرگاه " به یک اسم نامانوس دیگرتبدیل خواهد شد واگر چنین پلانی به منظور سچه سازی پشتو درنظر است باید اقلاً مردم آن منطقه را در جریان گذاشته ونظرخواهی شود که باشندگان همان شهر موافقه به تغیر نام شهرودیار شان دارند یا خیر ؟ نه اینکه یک زورگو بنا بر عصبیت قومی و تعصب زبانی بطور یک جانبه از قدرت سیاسی خود سوً استفاده کرده یک کلمه پشتو را قهراً جاگزین کلمه فارسی بسازد ,این خود سری ها وحرکت ضد مردمی است که اتحاد ملی را خدشه دار میسازد .

گر اختلاف مذهب وقومی ومسلکی        دارید , بهر حفظ دیانت ز جان کشید

پشتون  وتاجک  وقزل وازبک ومغل      این اسم ها زدفتر ملی روان کشید

بائیست تذکرداد که ما صدهادانشمند پشتورا می توان نام ببریم که بی آلایشانه قلم خودرا نتنها در خدمت زبان پشتو بل به خدمت زبان فارسی قرار داده اند وآثار مهمی از خود بیادگار مانده اند ونگفته اند که این وآن واژه کلمات بیگانه است ودو شاعر ارزنده رحمان باباوخشحال خان ختک شاعران بلند پایه در زبان پشتو خدمات شائیسته انجام داده اند وبخصوص رحمان بابا دانشمند بی تعصب زیادتر به زبان فارسی شعر گفته نسبت به پشتو وما فارسی زبانان آرزو میکنیم که برادران پشتون ما برای توسعه ارتقای سویه ادبی وشعری زبان پشتو صدها رحمان بابا ها وختک ها پرورش دهند وزبان پشتو را منبع ومآخذ تحقیقات علمی معرفی وبه غنای فرهنگی افغانستان بیافزایند .لیکن نه به منظور تضعیف زبان فارسی وتضعیف زبان فارسی باعث  تضعیف زبان پشتو میشود برای آنکه بیست الی بیست وپینج فیصد کلمات پشتو واژه های فارسی است و گذشته از آن کلمات ترکی , مغولی , اردو, روسی وسانسکریت در زبان پشتو جاگزین شده.پشتو نظر به محدودیت های زبانی به تنهائی نمی تواند که یه حیث یک زبان تحقیقاتی وعلمی در منطقه آسیاسی میانه ظهور کند بائیست کلمات از زبان های دیگررا به عاریت بگیرد درغیر آن به حیث یک زبان قومی باقی خواهد ماند .

بر میگردیم به عنوان نوشته شما  که " استعمال نام "افغانستانی " راجرم خواندید . نام  کشور ما افغانستان وتبعه افغانستان افغان است  ولی از نگاه قانون بین الدول نام کشور وپرچم یک کشور قابل تغیراست وچنانچه ما مشاهده کردیم که نام کشورسیلون به سری لنکاه  تبدیل شد و نام کشور برما به میانمار وحتی نشان ملی و پرچم ملی خودرا بعضی از کشورها تغیر دادند اما در صورتی که ملت یک کشوربه آن موافقه داشته باشد .

 افغانستان دارای افتخارات تاریخی چند هزار ساله است وما به غنا یم کلتور وفرهنگ خود میبالیم واین کشور شاهد تمدن های کهن ودر خشانی بوده مانند آریائی ها , کوشانی ها سامانی ها غزنوی ها وتیموری ها که هریک این تمدن ها اثرات مهم کلتوری واجتماعی خودرا دراین سرزمین بجاه گذاشته اند  مهد تمدن در خشان آسیاسی میانه آریانای کهن است و شهر های معروف آن  بلخ , غزنه , هرات ونیشاپور است که صرف  نیشاپور به ایران تعلق دارد وسه شهربا عظمت و درخشان تاریخی تعلق به ملت ما دارد . بائیست نام کشور ما آریانا وما بنام آریائی یاد میشدیم  افسوس که همین  افتخارات  تاریخی  وهویت ملی ما را به یک کشور بیگانه فروختند وکسانی که این جرم نا بخشیدنی را مرتکب شدند با ید به حیث خائین ملی در تاریخ  یاد شوند.

در این اواخر بازهم سیاست تفوق طلبی وعصبیت قومی وزبانی علناً در دفاتر وموسسات تطبیق میشود در انتصاب پست های دولتی دانش وتجربه مطرح نیست وصرف شرایط قومی درنظرگرفته میشود وقوم گرایان بقای سیاسی خودرا به این میدانند که تفاوت های قومی وزبانی را ایجاد کنند که این حرکت یک احساس منفی را بخصوص بین فارسی زبانان واقوام پشتون ایجاد کرده است , این سیاسیت های خام زمامداران پشتون اتحاد ملی مارا خدشه دار ساخته وباعث آن میشود که از روش های نا سالم حکومت مرد م عقده گرفته به مقاومت پسیف در زبان پشتو شروع کرده اند  وخودرا" افغانستانی" یاد میکنند .

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.