همتم بدرقۀ راه کن ای طایر قدس...
٢٣ ثور (اردیبهشت) ١٣٩٢
بر همت این دُخت دلیر خراسان سر تعظیم باید فرودآورد، که با همه دشواری ها در مسیر زندگی اش، همت را از دست نمیدهد و با شعار "توانا بود هر که دانا بود" پرچم آزادگی را همچنان برافراشته نگهمیدارد و دانش میجوید. او نمادیست از هزاران کودک و نوجوان این کشور که با چنین روزگاری دست در گریبان اند.
سالیانی است که ابر های سیاه بر سرزمین خورشید سایه افگنده اند و جلو تابش نور را گرفته اند و بر پهنۀ فرهنگ خراسان باران سنگ اندیشی و سنگسار میبارند و بر ریشۀ هرچه گیاه از جنس دانش و فرهنگ و انسانیت است زهراب مرگ را جاری میدارند.
ولی اینجا، خانۀ خورشید است! بر آسمان نیلگون این خاک در هزاره ای که گذشت از این ابر های سیاه بسیار هویدا گشته اند و کوشیده اند تا مهر تابان دانش را از لانه اش کوچ دهند. اما خوشبختانه هربار پرتو های باریک روشنایی روزنه های کوچکی در این ابر های سیاه شگافته اند و پژواک نواهای نیاکان خرد و دانش این کوهساران را به گوش نوباوه گان شان رسانیده اند که: "درخت تو گر بار دانش بگیرد"، "ز گهواره تا گور دانش بجوی"، "چشم خرد ات باز کن از روی یقین"، "آزادگی غبار در و بام خانه نیست"، "جز آتش عشق نیست پیرایه‌ی عشق"، "کفر چو منی گزاف و آسان نبود"، "بشنو از نی چون حکایت میکند"........
فرزندان این خاک نیز با الهام از داشته های سترگ نیاکان شان، بار ها چنین ابر های تیره را فداکارانه و پیروزمندانه کنار زده اند تا دوباره پرتو فرهنگ مهر بر کوه و دره و دریای این سرزمین نور بپاشد. این بار نیز به خواست خدا چنین خواهد شد، اگر باهم آگاهانه، عاشقانه و پیگیرانه چون این دلیربانو تلاش نماییم...
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
خراسان زمین