افشاگری روزنامه نیویارک تایمز در مورد اخذ مبالغ هنگفت دالر توسط دفتر ریاست جمهوری
١٠ ثور (اردیبهشت) ١٣٩٢
اخذ مبالغ هنگفت دالر توسط رئیس جمهور از یک کشور بیگانه بطور مخفی باعث رسوایی سیاسی و آبروریزی کشور است
رهبران کشورها وزعمای سیاسی یک کشور که به یک کشور دیگر بطور رسمی دعوت میشوند همتای سیاسی کشور مهمان برای آنکه ازمهمان خویش استقبال گرم نموده باشد ضیافت های مجلل ترتیب ودراین مجالس اعضای کابینه وشخصیت های ملی اعضای مهم لشکری وکشوری را به همتای سیاسی خویش معرفی میدارد در یک پروگرام قبلا تعین شده اززعیم مهمان از یک محل تاریخی ویا یک منطقه بخصوص که درکشورو جهان شهرت داشته باشد دیدن نموده واکثر اوقات هم یک تحفه گران قیمت ازهنرهای زیبای کشور , یا کار دستی بخصوص کشوربه مهمان اعطا میشود ولی وقتیکه زعیم مهمان به کشوراش برمیگردد همان تحفه را ملکیت شخص خویش ندانسته بلکه این تحفه به ملت ومملکت تعلق دارد با ئیست به مرجع اداره مربوط آن سپرده شود واین یک نورم سیاسی ودیپلوماسی در جهان است .
بروز 29 اپریل 2013دستگاه ملی تلویزیون امریکاه وهمچنان روزنامه هامعتبر امریکاه بشمول نیویارک تایمز افشا نمود که رئیس جمهور افغانستان توسط مرکز جاسوسی امریکاه بنام سی آی ای
ما هانه بطورمخفی توسط خریطه های پلاستیکی و وچمدانها به مبلغ اضافه از سه صد هزار دالر به دفتر ریاست جمهوری تادیه مینمود که در ظرف این ده سال دفتر رئیس جمهور افغانستان به مبلغ زیاده از سه صد ملیون دالر دریافت نموده است واین خبرمشمئیز کننده باعث رسوائی دفتر ریاست جمهوری آقای کرزی وهمچنان باعث آبروریزی ملت ما گردید .ودر سوالی که راپورتر ها درسفرناروی از آقای رئیس جمهور در باره تادیه پول بطور مخفی از جانب دستگاه جاسوس امریکاه نمود جناب رئیس جمهوراخذ پول را از دستگاه جاسوسی امریکاه تائید نمود واظهارداشت که این مبالغ برای مصارف دفتر ریاست جمهوری و سائیر مصارفات متفرقه تادیه شده است .
دفتر رئیس جمهوری آقای کرزی کدام دستگاه بزرگ اداری نیست که ده ها هزار مامورین داشته باشد بلکه دفتر ریاست جمهوری متشکل از چندین مشاور دفاتر ونهاد های سیاسی که دارای یک تعداد از کارکنان اداری است آیا این مبالغ سر سام آورهمه به دفتر ریاست جمهوری مصرف گردیده ؟ در حالیکه مصارف دفتر ریاست جمهوری در بوجه ملی درنظر گرفته شده است .
آیا کدام سنجش ,کتاب ودفتر محاسبوی وجود داردکه این پول ها در آن ثبت شده باشدوتوسط یک محاسبه دقیق به یک مرجع مربوط راپور ارائه شده باشد که این پول ها به کجا و به صلاحیت کدام شخص مسئول به مصرف رسیده است ؟
چندی قبل آقای کرزی از کشور ایران جوال های دالر بطورمخفی دریافت میکرد ولی تا وقتی که این تادیات از سوی روزنامه معتبر نیویارک تایمزافشا نشد شخص آقای کرزی لب از لب نکشود و ملیون ها دالری که از ایران در یافت میکرد آنرا تحفه شخصی خود دانسته وبه ملت توضیح نداد کسی هم حاضرنشد که مستقیماً از رئیس جمهور استفسار کند که چرا حکومت ایران بطور مخفی توسط معتمد شخصی شما که آقای داود زی است این پول ها را تادیه کرده ؟ وهدف ازاین تادیات مخفی ایران وامریکاه به دفتر ریاست جمهوری چه بوده ؟ این پول ها چطور وبه کدام منبع یا مرجع به مصرف رسیده است ؟, با تاسف عمیق هیچ یک مرجع اداری , نهاد های مدنی وموسسات حقوقی ورسانه های مطبوعاتی کشوراین عمل خلاف قانون را که در حقیقت یک خیانت ملی است زیر سوال نبردند . رئیس جمهور که به قرآن وپرچم ملی کشور قسم یاد کرده که از استقلال , آزادی سیاسی , تمامیت ارضی کشور دفاع کند ودر روش سیاسی ملی وبین المللی خویش به ملت جواب گو باشد پس چطوررئیس جمهورکه شخص اول مملکت است حاضر به این شده که استقلال سیاسی مملکت را توسط تادیه پول بطور مخفی درتحت نفوذ سیاسی یک کشور بیگانه که در حقیقت اهانت به شئون ملی کشور است ببرد.
از پارلمان کشور هیچ امیدی نیست واعضای این پارلمان خود در فساد, دزدی واستفاده جوئی به اصطلاح تا گلو غرق است ولی دستگاه قضاه کشور که یک ارگان بکلی مستقل وتوسط قانون اسا سی کشورآزادی عمل آن تضمین شده بائیست بطورآنی تحقیقات را براه انداخته وشخص رئیس جمهور را با همدستان سیاسی اش که در استراتیژی وروش های سیاسی کشور دخیل اند توسط دادستان عالی (استره محکمه) تحقیقات را براه بیاندازد . وظیفه ارگان امنیت ملی بود که رئیس جمهور را ازاین مخفی کاری که روزی در ساحه ملی وبین المللی رسوائی وآبرو ریزی را ببار میاورد بازمیداشت وآقای امراله صالح که زمانی رئیس امنیت ملی بود واکنون درردیف اپوزیسیون قرار دارد چرا این سازش را افشاه ننمود وبالاخره وظیفه رسانه های مطبوعاتی کشور است که سروصدا بلند کند و در مورد این تادیات مخفی افشاگری کند . من یقین دارم که در اثر تحقیقات مزید یک تعداد زیاد ازرهبران اداری وسیاسی کشور دراین موضوع دخیل بوده واز این پول های باد آورده استفاده شخصی کرده اند.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
داکتر سخی سیدکاغذ