شتربانان پرافتخار دیروز و قایق نشینان بی سرنوشت امروز
٢٧ حمل (فروردین) ١٣٩٢
بازهم هم یک خبرناگواربتاریخ 13اپریل 2013توسط رسانه های نشراتی جاگارتا درکشوراندونزیا پخش گردید که
72تن سرنشینان یک کشتی که گمان میرفت همه آن پنا گزینان افغان باشند , توسط یک کشتی کوچک بطورمخفی به هدف مهاجرت بسوی آسترالیا در آبهای نزدیک اندونزیا دراثراوضاع خراب جوی درآبهای متلاتم بحر کشتی که سرنگون گردید وبه تعداد 58 نفر آن دربحرناپدید شدند که جستجو توسط تیم نجات دراندونزیا جریان دارد وصرف 14 نفر آن توسط کشتی های ماهیگیری در نزدیک جزیره جاوای غربی نجات داده شد واین بار اول نیست که کشتی های کوچک پناگزینان درآبهای بین اندونزیا وآسترالیا تعمه آبهای خروشان بحرشده وجان های شرین خودرا ازدست داده اند ودرجریان سالهای قبل چندین کشتی های کوچک پنا گزینان افغان دراین آبهای اندونیزیا وآسترالیا سرنگون شده اند که توسط اینجانب دراین باره مضا مینی درویپ سایت های افغان به نشررسیده است ولی توسط این نوشته بازهم توجه جدی حکومت آقای کرزی را در مورد آوارگان افغان که بشکل دلخراش جان های خودراازدست میدهند جلب و همچنان وزارت خارجه کشوردرمورد این بیچارگان بی تفاوت نمانده واقلاٌ بامقامات سیاسی کشورهای اندونیزیا, آسترالیا ترکیه ویونان به یک تفاهم سیاسی رسیده و اذیت , آزار وکشتار این بیچارگان بی دفاع وبی روز گار جلوگیری بعمل آید.
خوانندگان محترم بیاد دارند که بیست وهفت سرنشیانان یک کشتی که مشتمل ازافغانها سریلانکاه وبنگله دیشی
بودند از سواحل اندونیزیا به منظور مهاجرت بطور پنهانی دردل شب بسوی یکی از جزایر استرالیا حرکت نمودند ودر نزدیک جزیره کرسمس که متعلق به کشور استرالیا است کشتی کوچک درحال غرق شدن بود که توسط باشندگان بومی جزیره کرسمس نجات یافتند وکشور استرالیا مصمم است که این مهاجرین بدبخت را که با مشقت وزحمت فراوان خودرا به جزیره کرسمس رسانیده بودند دوباراز این جزیره اخراج کنند. که یک جنجال سیاسی در ساحه بین المللی ایجاد نمود .
جزیره کرسمس چندین سال قبل نیزدر مطبوعات جهان سروصدا تولید کرد و درآن وقت 438 پنا گزینان که اکثر آنها را افغانهای مهاجر تشکیل میدادتوسط یک کشتی هندونیزیا در راه رسیدن به جزیره کرسمس که نزدیک به آسترالیا است در حال غرق شدن بود وبه حیث تصادف کشتی بزرگ باربری نارویژی بنام ( تمپا) که درآن نزدیکی در حرکت بود برای نجات این آورگان بی وطن شتافت وسر نشینان کشتی شکسته را ازمرگ حتمی نجات داد وچون کشتی به نزدیک آبهای استرالیا وجزیره کرسمس که به استرالیا تعلق داشت , به اساس تعامل بین المللی ومطابق به فیصله نامه ملل متحد بائیست این آوارگان به حیث پنا گزین قبول میشد ند ولی حکومت آسترالیا ازقبولی سرنشینان کشتی سرباز زد ودرعوض قوای بحری آسترالیا به جزیره کرسمس شتافت تا مانع نزدیک شدن کشتی نارویژی به این جزیره گردد .با وجودی که کشور استرالیا به حیث عضودر فیصله نامه ملل متحد در مورد کمک به پناه گزینان وآوارگان جنگ امضا نمود است ولی بازهم فیصله نامه ملل متحد از جانب کشور استرالیا احترام نشد . کشتی نارویژی که کشتی کانتینری بود از سواحل جزیره کرسمس کمی فاصله گرفت ولی در نزدیک جزیره توقف نمود وبه اثر امتناع حکومت آسترالیا مشاجره سیاسی ولفظی بین سه کشور استرالیا , هندونزیا وناروی مشتعل شد این کشور ها یکدیگر را مسئول این واقعه خواندند وهر سه مملکت حا ضربه این نشدند که این آورگان بیچاره را به حیث پناگزین در کشور شان قبول کنند.
واین حادثه توجه رسانه های جهان را جلب نمود وجریان این کشمکش های سیاسی سه کشور دقیقه بدقیقه توسط گزارش اخبار وتلویزیون در جهان پخش میشد , ملل متحد وسائیر کشور های جهان امتناع کشور آسترالیا را که نفوس ان در اثر مهاجرت ها از هر گوشه وکنار جهان وبخصوص کشور های اروپائی جمع شدند توسط جامعه بین المللی به باد انتقاد گرفته شد.
قبل از اینکه درمورد منارعه سیاسی واینکه چرا حکومت استرالیا از قبول این اورگان افغان خوداری نمودند صحبت شود لازمست بطور مختصر در مورد آسترالیا و رول مهمی که شتر بانان افغان در کندوکاووکشا فی سرزمین های غیر قابل مرور داخل آسترالیا داشتند چند سطری نوشت .
آسترالیا پنجمین قاره در دنیا ودارای مساحت 7,7 ملیون کیلومتر مربع که بزرگتر از اضلاع متحده امریکاه است ولی صرف دارای21 ملیون نفوس است که دراثرمهاجرت کشورهای اروپائی تشکیل گردید وچون آسترالیا تحت الحمایه انگلیس بود در ابتدا اکثر مجرمین , قاتلین وجنایتکاران انگلیس به استرالیا تبعید میشد که بصورت طنز میگویند که کشور آسترالیا توسط جنایت کاران اروپا تاسیس گردیده است.
قسمت وسطی آسترالیا متشکل است از سرزمین های وسیع , بایر وسوزان نسبت نبود آب فاقد هرنوع نباتات است وسرزمین داخل آسترالیا توسط شتر وشتر بانان افغان کشا فی گردید که آسترالیا ئی ها از اکتشاف ساحه داخل توسط افغان های شتربان در نوشته های شان تا امروز به نیکی یاد میکنند.
در زمانی که هندوستان مستعمره انگلیس بود حکومت استعماری انگلیس در حدودچند صد شتر را همراه با شتربانان افغان توسط کشتی از بندر کرچی به آسترالیا انتقال داد وچون ساحه بزرگ داخل آسترالیا در آن زمان فاقد سرک و نسبت آب وهوای سوزان قابل عبور ومرور نبود وبهترین وسیله برای مطالعه ,تحقبق واکتشاف سرزمین های داخل آسترالیا شتر بود وامروز شترهای افغان درآسترالیا تربیه میشود وازشتران افغان برای مسابقه شتر دوانی که یک سپورت بسیار محبوب دراسترالیا است استفاده میشود.
حکومت آسترالیا تمایل به تبعیض نژادی داشت ودرگذشته صرف اتبای کشورهای اروپائی به آسترالیا به حیث مهاجر قبول میشدند ودروازه مهاجرت آسترالیا بروی کشورهای آسیائی وافریقابکلی مسدود بود ودر ختم جنگ ویتنام که حذب کمونست ویتکانگ برنده جنگ شد وکنترول سیاسی واداری کشورویتنام رابدست گرفت به تعداد کثیرویتنامی ها نظربه هراسی که از رژیم کمونست داشتند کشورشان را ترک گفته وبه کشورهای مختلف مهاجرت کردند ویک تعداد زیاد مهاجرین بی بضاعت ویتنامی توسط کشتی های کوچک برای یافت یک پناگاه در آبهای بحرهند وچین سرگردان واز ساحلی به ساحلی واز کشوری به کشوری درحرکت بودند که در مطبوعات
جهان به حیث BoatPeopal مسمی شدند وکشورهای همجوارویتنام تقریبا همه ازقبولی این پناه گزینان خودداری نمودند وبالاخره در اثر فیصله نامه ملل متحد کشتی سواران بی مملکت ویتنام که درنزدیک سواحل یک کشور میرسیدند بائیست کشورمتذکره این قایق سواران رابنام ترحم انسا نی به حیث پنا گزین قبول کردند.
ویک تعداد ازاین کشتی های ویتنامی که به سواحل آسترالیا رسیده بودند نظربه فیصله نامه ملل متحد مجبوراٌبه حیث مهاجر درآن کشور قبول شدند واز این به بعد دروازه مهاجرت بطورنیم کش بروی مردمان آسیائی در استرالیا بازشد که دراین اواخر یک تعداد زیاد چینائی های متمول هانکانگ را به منظورسرمایه گزاری درآسترالیا نیز قبول کردند.
امروز واقعه مشابه ویتنام بالای افغان های بخت برگشته ما آمده که به حیث قایق سواران بی سرنوشت به سواحل اندونزیا وآسترالیا رسیده اند ولی هیچ کشوری حاضرنیست که این بیچارگان رابه حیث پنا گزین درمملکت خویش جاه دهندومخصوصا آسترالیائی ها که ساحه وسیع ولایتناهی سرزمین داخل این کشور توسط زحمت وهمت شتربانان افغان کشافی گردید وامتناع چند صد افغان به حیث مهاجر توسط کشور آسترالیا باعث تاٌثر عمیق ما افغان ها گردیده است.
دراین اواخر عرصه برای پناگزینان افغان خیلی تنگ شده وکشورهای همجوار ومسلمان بخصوص پاکستان وایران به تعداد زیاد افغانهای مهاجر راازکشورشان با یک مزلت وتحقیر رانده وکمپهای مهاجرین را درپاکستان مسدود کردند وایران این بیچارگان بی وسیله وبی صدا را از هر گوشه وکنار کشورخود جمع آوری وبه اصطلاح رد مرز میکنند, پاسداران ومرزبانان ظالم ایران که فاقد هرنوع ترحم انسانی اند به وضع خیلی بد این بیچارگان را از کشور شان بیرون پرتاب میکنند .پولیس های رشوه ستان پاکستانی افغان هارا در جاده ها به اصطلاح شکار نموده وبرای آنکه از اقارب وی پولی بدست بیاورند آنها را روانه زندان میکنند واگر این بدبختان پولی برای رهایی خویش تهیه کرده نتوانند برای مدت مدیدی بدون سرنوشت در زندان های پاکستان باقی خواهند ماند. وسر و صدای افغان های مهاجر در ترکیه ویونان نسبت روش غیر انسانی این دوکشور نیز در مطبوعات جهان بلند شد.
وظیفه حکومت آقای کرزی است که توسط نمایندگان سیاسی خویش از وطنداران بی سرنوشت افغان خود بازرسی کند وهمچنان مراجع اداری وسیاسی کشور توسط اعلامیه ها ومصاحبه های تلویزیون وفرستادن هیئت به منظوربررسی ازحال واحوال اتباع کشور خویش رهبران سیاسی واداری کشورهای همجوار وچند کشور اروپائی واسترالیا را متوجه سازد که از رویه خشن در مقابل این بیچارگان خودداری شود وهم از روش پاسداران ایران وهمچنان رفتارغیر انسانی پولیس های رشوه ستان پاکستان جلو گیر بعمل آید
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
داکتر سخی سیدکاغذ