کنفرانس پاریس ازبُعد سیاسی - اقتصادی کثیرالجوانب است

٢٢ جدی (دی) ١٣٩١

کنفرانس بازی های مبهم صلح ، توسط میزبانان کشور های متعدد، مقامات رسمی و انتفاعی، نهادها، و مؤسسات متفاوت، از آدرس های قبرس، مالدیف، پاکستان، جاپان، هند، تُرکیه ، عربستان سعودی ، آلمان، انگلستان، قطر اخیراً فرانسه و احتمالاً کنفرانس بعدی خلاف میل دولت کابل، درعشق آباد، بمنظور حل قضیه سیاسی (تقسیم قدرت بین زور مندان ) به اصطلاح مبارزه علیه تروریزم ، ایجاد صلح و ثبات درکشور ما دایر خواهد گردید. خواستم مورد بحث قرار دهم.

اوضاع نا بسامان موجود کشور، حاصل کار33سال اخیر نیروهای فعال و مدعیان انقلابی !؟ وطن اعم از نیروهای چپ و راست از 7ثور 1357تا امروزکه مدعی نمایندگی ازهموطنان مظلوم، کم سواد،بی سواد، مسلمان، سک، هندو، و کلیمی ما را می نمایند، با تآسف معترف به کوچکترین اشتباه خویش نبوده ، یک دیگر را مسؤول، وابسته، دست نشانده، دُشمن، فروخته شده و ... خطاب نموده، خود ها، تشکیلات متعلق بخود ها وحتی قوم متعلق بخود ها را وکالتاً صادق و وطن دوست تلقی نموده و متباقی اجزای لایتجزای کشور را با درد و دریغ، فروخته شده و بیگانه معرفی میدارند.

خوشبختانه امروزعدۀ از مردم ما پس از 33سال فاجعۀ بدون وقفه، به این بلاغت و شعور بالای سیاسی رسیده اند که می دانند " در دنیای سیاست دوست دایمی ودُشمن دایمی وجود ندارد، آنچه دایمی می باشد منافع دایمی است " ، در مسایل کلان همانا منافع ملی مطرح است . (نیروهای سیاسی جامعه زمانی حمایت ملی کسب نموده میتواند که منافع عُلیای کشور را، فارغ از قوم، زبان، سمت ، دین و مذهب پاسداری نمایند).

آنچه درفوق تذکرداده شد، متآسفانه، نیروهای درگیر فاقد آن بوده، اختلافات خطا ها و گناهان نا بخشودنی و بیگانه پرستی احزاب پشاوری، مشهدی، تحریک طالبان ورژیم فاسد موجود، تکراری بوده که نیروهای افراطی چپ سويتيست خلق و پرچم مرتکب آن، گردیده بودند. زمان سقوط نظام وابسته به شوروی، عدم توافق به نمایندگی ملت مجاهد و مسلمان افغان، توسط به اصطلاح زعمای تنظيم ها،اشتراک و به نیابت افغان ها، به وسيلهء پاکستان و ایران در میز مذاکرۀ صلح حضور یافتند، این خود به معنی فاقد شایستگی لازم رهبران و دست نشانده بودن شانرا بیان مینمود! (رهایی بقیمت نهایت سنگین جانی ومالی، ملت افغان ، از چنگال یک رژیم دست نشانده به رژیم دست نشاندۀ دیگر) . آنچه مقاومت مسلح امروز، دولت فاسد کنونی را دست نشانده و فاقد صلاحیت لازم می شمارد که یک واقعیت تلخ است، متوجه شرایط، ناگزیری ها وامکانات خود نیز باید باشند.

هر که نا مُخت از گذشت روز گار هیچ نا آموزد ز هیچ آموزگار

حضورطالبان با حزب حکمتیار در پاریس ، در کناردولتی ها و رقبايی که خویشتن را اپوزيسیون قلمداد می نمایند، بر علاوه اهمیت نمادینش میتواند به نحوی" شکست بن بست " ، به نفع صلح تلقی گردد. مشروط بر صداقت طرفین وادامۀ آن تا سرحد تعویض قدرت بشکل صلح آمیز، ازطریق مراجعه به آرای ملت ( انتخابات ) .

به گمان این حقیر، مردم اسیروبه ستوه آمده، بنابرشناخت وسوابق شان هیچ طرفی را مستقل و به صفت نماینده ای خود تعیین وقبول ننموده اند. زیرا توسط همه ( زورمندان دولتی غیر دولتی، مخالفین مسلح دولتی و قوای خارجی ) شدیداً متضررگردیده اند.

دلیلی که درشکل گیری تضادهای تنظیمی، جنگ های داخلی، ظهور تحریک طالبان ورقابت کشورهای دور و نزدیک در مداخله و به اصطلاح حل سیاسی قضیه افغانستان، نقش جدی وتأثیرگذار داشتند و دارند ، همانا بحث نفت و بازی بزرگ نو در آسیای میانه، منابع ، ذخایر و معادن سرشارما و موقعیت جیوپولیتک افغانستان می باشد. بخصوص اهمیت این منابع زمانی نقش کلیدی و برجسته بخود می گیرد که نظریه پردازان قدرت های مطرح جهان ، درخدمت کمپنی های بزرگ وشبکه های جهانی چون انرژی، اسلحه، مواد مخدر و ...قرار دارند، تشخیص می نمایند که ادامه جنگ به نام تروریزم به چه شیوه و شعارصلح و تأمین منافع اقتصادی چند ملیتی و چند جانبه توسط " شاه لوله های نفت وگاز ، عامل پیام صلح درافغانستان و منطقه ارزیابی شود " در حال حاضر کشورهای کویت ، امارات متحده عربی و ترکیه برای داوطلبی نهایی استخراج نفت و گاز این پروژه انتخاب شده اند.

شاه لوله ها از مسیر ترُکمنستان، افغانستان، پاکستان، هند، چین و ترکیه ، عبور داده می شود. پس ازيازده سال حضور قوای امریکا-ناتو، صرف نظر از ندانم کاری غربی ها، و متضرر ساختن جدی بافت مردم افغانستان درقدرت وتحمیل جنگ طولانی و ظالمانه در مناطق پشتون نشین و سرحدی، با داشتن آگاهی کامل از حضور نیروهای قدرت مند و فعال اعراب، شامل سعودی، مصری، عراقی، یمنی، مسلمانان سیاه پوست امریکايی، تانزانیا، سودان، کنیا، مالیزیا، فلیپن، بنگله دیش، چیچين ،اُزبكستان ، تاجيكستان، ایران پاکستان و ...زیر نظارت وحمایت مستقیم آی اس آی ، همه را نادیده انگاشته وتمام خرابکاری وآدم کُشی ها را به یک قوم گره کردن، عملیست دور از انصاف وخلاف تمام موازینی که جهان غرب آنرا اذعان ميدارد . جالبتر از همه این کُشتاردرحالی صورت میگیرد که رهبری دولت و مقاومت مسلح هر دو مدعی عدالت و ملی بودن را دارند.

به صراحت بايد گفت : کشانیدن نیروهای طالبان وجناح حکمتیاردرکنفرانس ها وایجاد دفتر در قطر یک ضرورت نظامی، سیاسی و اقتصادی است. ولى بلند پروازی ها وانتقام گیری هاى سیاست مردان عقده مند دولت بی کفایت و فاسد از یک سو ، حمايت از نیروی مقاومت مسلح ازسوی ديگر و تبانيى بی باکانۀ قوای ائتلاف در هردو جهت ، عامل بن بست موجود، دانسته شده كه زمينهء مداخلۀ سیاسی - نظامی امریکا را جهت حفظ و تآمین بيشتر منفعت های شان، وادار به یک سلسله سازش های جدید با قدرت های تآثیر گذار منطقه و افغان بزند. زیرا ادامه وضع موجود نه در افغانستان ممکن است ونه درتوان امریکا و متحدین ناتو و اروپايی اش ديده شده ميتواند .

بازیگر چندپهلوى ،غرق در افراطیت ، پاكستان تلاش دارد جهان را متقاعد گرداند که اگر صلحی در افغانستان بوجود آید، صرف ازطریق پاکستان امکان پذیر است وبس ! اگرقرارباشد برای لوله های نفت سرمایه گذاری صورت گيرد و يا تصفیه خانه هايى ساخته شود، بازهم پاکستان دست بالا درهمه امور به خصوص پس از 2014 داشته باشد. از همین رو چراغ سبز به نیروهای ائتلاف شمال داده میشود و رابطۀ دوستی !؟ با عبدالله عبدالله باز مینمایند، یا از مجرای " شورای نام نهاد صلح صلاح الدین ربانی" تلاش می نمایند، یا از دوستی وکنار آمدن بیش از حد دولت فاسد و ناکام افغانستان سؤ استفاده می برند، یا درمورد صلح با طالبان از سیاست قند و قمچین (صرف از مجرای آی اس آی ) آزاد سازی اسیران طالب به خواست و نیاز منافع خود ! کارشکنی وعدم صداقت نشان میدهد و یا به ایجاد دفتر قطرماهرانه مخالفت مینماید، عُمق ستراتیژی آی اس آی ایجاد اختلاف و نفاق بیشتر و بی باوری بین نیرو های افغان است و بس. خویشتن را به هر یک " دايۀ مهربان تر از مادر " وانمود می سازد.

آدرس های تدویرکنندگان کنفرانس های صلح افغانستان، ترکیه ، قطر، ترکمنستان نیز به وضاحت نشان دهندۀ علاقه مندی همین کشورها با کمپنی های نفتی چینائی، امریکائی، می باشد. ادامۀ کنفرانس پاریس توسط نماینده خاص ملل متحد، درعشق آباد، به شدت از جانب دولت کابل رد گردید، زیرا نقشی دال بر دولت بودنش در این پروسه مطرح نمیباشد.

عده ای ازهموطنان ما میدانند و در حافظه دارند که این تفاهمات و توافقات حاصل شدۀ فوق، ادامۀ نتایج رقابت های ناسالم شرکت های بزرگ نفتی امریکايی، ارجنتاينی ( يونيكال وبريداس ) ودلتای عربی می باشد. که بخاطر محو نیرو های شرو فساد، وجلب و جذب وحمایت نیروی طالبان در گرفتن امتیاز تمدید واعمارلوله های گاز از ترکمنستان به پاکستان از راه افغانستان، درسال های حاکمیت طالبان باهم در ستیز بودند.

تحمل وتقبُل شکیبایی ملت افغانستان در برابردسایس، توطئه ها، مداخلات ، ایجاد موانع ، تخریب وسبوتاژ این پروژه ها از جانب ایران و روسیه با تبانى تنظیم ها ، درآن زمان، قابل دقت وتوجه بوده، و امروز نیزیکی ازعوامل عدم تطبیق پروژه های کلان چون بند برق سلما، کجکی و... صرف نظر از بی کفایتی رژیم ، توسط ایران و پاکستان و عمال وطنى شان به ثمر نمی رسد.

نفت ساحه آمو دریا که توسط شرکت ملی نفت چین (سی-ان-پی-سی) استخراج می‌شود، در حال حاضر برای تصفیه به ترکمنستان فرستاده می‌شود، ازجانب دولت افغانستان در ماه دسامبر ۲۰۱۲ این قرار داد برای25سال با شرکت ملی نفت چین امضا گردید. شرکت افغان- امریکایی اعلام کرده است که ۷۰۰ میلیون دالر را در بخش تصفیه خانه نفت سرمایه‌ گذاری می‌کنند. به قرارگذارش ظرفیت این تصفیه خانه ۶۰ هزار بیرل نفت روزانه خواهد بود، که با آغاز کار تصفیه خانه حدود ۵۰ درصد نیازمندی نفتی کشور مرفوع خواهد شد. شرکت (اف- ام -کو) که سهم‌ داران آن سرمایه‌ داران افغان و امریکایی اند. تا اواخرهمین سال کار این پروژه را شروع خواهند نمود. پیش‌ بینی می‌شود که در این کارخانه بیش از ۱۰۰۰ نفر استخدام شود و برای حدود ۲۰ هزار نفر دیگر نیز بصورت غیر مستقیم شغل ایجاد خواهد شد.

پروژه نفتی آمودریا یکی از شش پروژه بزرگ نفتی در افغانستان است که بخش های از ولایات فاریاب، سرپل، جوزجان و افزون بر این، پنج محل بزرگ، نفت وگاز دیگر درقسمت هلمند، کتواز، هرات و کشك وجود دارد، پروژۀ نفتی افغان-تاجیک، که نفت آن حدود یک میلیارد بیرال برآورد شده است، نیز به زودی نهایی خواهد شد. براساس چندین ارزیابی انجام شده، منابع طبیعی افغانستان تا ۳ هزار میلیارد دالر بر آورد شده است .

هموطنان آگاه وطن دوست : جای بس تاسف وخجالت خواهد بود که با آفتابی شدن نیات شوم همه خارجی ها اعم ازکفر ومسلمان بیش ازاین درافتراق ما، متجاوزین وهمسایه های مُغرض وطامع، ملت با هم برادر ما را استعمال نمایند و دارايی های مار ا به غارت برند. با توجه به اینکه هیچ یک ازنیرو های سیاسی کشور کارنامۀ بدون عیب و نقص ندارند، واعمال غیرمسؤلانۀ سیاسی و وابستگی های روشن وآفتابی دارند، واز جانبی کلماتی چون آزادی، استقلال و...دیگرآن تعریف قرن 19 را ندارد. و شما بهتر از دیگران وابستگی های پاکستان، ایران وهمسایه های شمالی ما را مع الوصف ادعای آنچنانی شان می دانید.

بناً با دوری از تعصب، افراط گرايی ، بلند پروازی و خود محوری با درک وتعریف واحد ازمنافع ملی، جلوگیری از تجزیه کشور، وارثان این سرزمین میتوانند با تعقُل و وحدت نظر وعمل انشأالله درکنار هم صاحب صلح وآرامش عادلانه وبا ثبات شویم.

به امید اینکه ازتجارب تلخ گذشته آموخته شود، ومنحیث چراغ و نقشه راه برای آیندگان، مسؤلانه عمل گردد. قبل ازهمه، پیشنهاد یک آتش بس قابل اعتماد را بین طرفین درگیر به موقع می دانم، تا مردم بی گناه از حملات وحشیانۀ قوای خارجی، دولتی و حملات انتحاری و انفجاری نیروهای مقاومت مسلح درامان بمانند. همچنان به میزبانان صلح باید خاطر نشان ساخت ؛ توافق نیروهای رقیب، با اشتراک اشخاص ثالث بالخير افغان ، که سوابق پاک وافتخارآمیز سیاسی غیر جانب دارانه داشته باشند، حتمی شُمرده، میز مذاکره رایگانه وبهترین گزینه میدانیم. درغیاب ملت ودرهای بسته سازش ، تکرار اشتباه کنفرانس بُن خواهد بود، زیرا جایگاه اکثریت قاطع مردم غیرمسلح خالی باقی مى ماند .

تغییردرقانون اساسی کشورصرف خواست طالبان، نبوده بلکه، همه نیروهای مدعی قدرت، در داخل وخارج نظام به شمول افراد وارد و آگاه و متخصص نکاتی درتعدیل بخش های قانون اساسی دارند. و اما اصل عمده تطبیق یکسان قانون است که باتآسف یکی ازعوامل بدبختی موجود کشورعدم تطبیق قانون ميباشد.

این قلم ازدانشمندان، خبرگان و اهل سیاست، صمیمانه تقاضا به عمل می آورد، تا اشتباهات، نواقص، کمبود ها وخلاها را به دیدۀ اغماض نگریسته وبه عدم آگاهی ام بشمارید، تاخدای نا خواسته از حُب وبُغض کوردلانه که نیازی به آن ندارم در امان باشم. "کسی که شهامت نشان می دهد، شهامت می سازد". به این معنا که نشان دادن شهامت باعث ایجاد شجاعت در دیگران می شود. آرزو دارم شخصیت های فهیم ودانشمند اهل سیاست تا قبل ازسال 2014 برای تصمیم عاقلانه و دوراندیشانه، نیروهای زورمند کارشجاعانه وخیراندیشانۀ خویشرا تشدید نموده تارضای حق تعالی حاصل گردد.

والله اعلم بالصواب

پایان

به دیگران بفرستید

دیدگاه ها در بارۀ این نوشته