سونامی که در بدخشان جریان دارد نادیده نگیرید!

١٩ حوت (اسفند) ١٣٩٠

بدخشان دور افتاده  متاسفانه در طول سال ها ی طولانی و در دوران حکومت های متعدد یک ولایت فراموش شده و کمتر مورد توجه حکومت داران هر زمان بوده است . بدخشانیان با وجود کم توجهی حکومت داران آنچه که  در توان خویش دارند  خود را در غم و شادی در تمام نقاط این  سرزمین سهیم  میدانند  و درلحظات سرنوشت سازو در اندکترین مشکلات  کشورو مردم خود در هر گوشه ای از این سرزمین  با  صدای رسا  و یا حضور فزیکی سهم خود را ادامیکنند . عسکربچه های بدخشانی نیم بیشتر  از نظامیان قندهاری، هلمندی ، ننگرهاری، پکتیا و مرز های جنوب ، شرق ، غرب وشمال  تمام نقاط و خط های دفاعی این  کشوررا  در هر زمان و در هر حکومت  تشکیل میدهند  ودرتمام جنگ هابرای دفاع از تمامیت ارضی واستقلال این کشور بزرگترین قربانی ها از فرزندان بدخشانی است . بدخشانیان  همچنان در مسایل سیاسی کشور شان با وجود تمام کم توجهی ها  سهم بارز و بزرگ را همیشه به دوش گرفته اند . ولی با این همه فداکاری ها و مسوللیت پذیری هایشان این سرزمین باستان و مهد هزاران دانشمند ، شاعر و نویسنده و مبارزان راه ازادی در تمام مدت از فقر بیداد میکند و فاجعه های پی در پی جان هزاران تن از این فرزندان فقیر را در شرایط که تمام امکانات نجات انها وجود دارد میگیرد . 

برف  کوچ های  با سابقه بدخشان که به نسبت سرد سیر بودن این کشورمعمولا در زمستان ها اتفاق میافتدو همین حالا جریان دارد وجان صد ها بدخشانی را همین روز ها گرفته است  برای دولت داران و مسوولین  نا آشنا و غیر معمول نیست ولی مهم این است که با وجود داشتن تجارب دست داشته  در طول سال های متمادی چرا هنوز بدخشانیان در زمستان  قربانی میدهند ؟. در شرایط حاضر نجات جان بدخشانیان که درزیر برف کوچ ها گیر مانده اند  میتواندبسیار ساده و حتی میشود به سادگی از تلفات بیشتر جلوگیری کرد  ولی به نسبت کم توجهی نهاد کمک کننده و مسوولین مربوطه و یا هم عدم مسوللیت پذیری نماینده ها  این فاجعه هنوز هم جان صد ها هموطن بدخشانی را هر سال میگیرد  فاجعه ی که کمتر از سونامی نیست  و همین حالابا وجود حضور فعال جامعه جهانی با تمام امکانات دست داشته بدخشان را سوگوار ساخته است .  چرا مسوولین و نهاد های کمک کنننده با وجو امکانات دست داشته  واقعه را  یک حادثه عاجل و قابل جلوگیری ندانسته اند تا  مردم راکه هنوز شاید زنده باشند  از زیر برف کوچ بیرون بیاورند تا بیشتراز این  تلف نشوند. 

 بهتر است علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد

 سوال مهم اینجاست که  مسوولین و حکومت داران و نماینده های که برای حل مشکلات آن مردم فقیر دست و آستین خود را برزده بودند و برای مردم شعارمسوللیت پذیری میدادند  قبل از زمستان چی اقدامات را برای نجات و جلوگیری از اینگونه واقعات در نظر داشتند  و چگونه برنامه های را در حالات عاجل تهیه کرده بودند که بتواند در همه حالات قابل دسترسی باشد؟

تنها به فرستادن دعا و درود به قربانیان نمیشود از مسوولیت ها خود شانه خالی کرد و ابراز سوگواری هم جزیک نمایش بیش نیست . مهم این است که مسوولیت خود را در مقابل مردم فقیر بدخشان چگونه ادا کردید و میکنید؟

 آنجا سونامی قابل جلوگیری در جریان است و اینجا فقط دعا میخوانیم و بس  این چه رسمی است که بدخشانیان را زنده به گورمیسازند  ؟

 مهم این است که واقعه ای را جریان دارد با تمام وجود احساس بکنید  و هر چه زود تر اقدام کنید و به کمک آن مردم فقیر بشتابید فقط به دعا و ابراز سوگواری و تسلیت نمیشود اکتفا کرد. 

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.