بخش دوم

فرهنگیان فرهنگمند، فرهیخته، ورجاوند و نستوه- پاسداران ارزش های شکوهمند و بالنده میهن باستانی ما!

دانشمندان، دانشوران، فرزانگان، دست اندرکاران رسانه های گروهی، تحلیلگران، کارشناسان و خبرگان سیاسی کشور  !

فراخوان سراسری میهنی طرح اعلام جهاد فرهنگی در برابر رژیم دست نشانده با استقبال پر شور و گرمجوشانه بسیاری از فرهنگیان کشور رو به رو گردیده است. به گونه یی که ده ها تن چه از داخل و چه از خارج  به بنده تیلفون و ایمیل فرستاده و پشتیبانی همه جانبه خویش را از آن ابراز و خواستار پیگیری و به بار نشستن آن و مطرح کردن آن به یک گفتمان سراسری ملی مبرم و تاخیر ناپذیر گردیده اند. بدین وسیله، از همه سرورانی که رنج تیلفون کردن و گسیل ایمیل را به خود روا داشته اند، ابراز سپاس و ارجدهی عمیق می نمایم.

در اوضاع و احوال کنونی که کشور با مصیبت ها و فاجعه های رنگارنگ داخلی و خارجی روبه رو بوده و شیرازه هستی آن رو به پاره شدن و گسیختی دارد و میهن ما کارزار رویارویی های بی پایان گروه های مخاصم سیاسی- نظامی داخلی  و تند روان و شیادان برونمرزی و بزرگترین سازمان های استخباراتی جهان و منطقه چون سی آی ای، می-6، ک.گ.ب.، موساد، ساواجا، آی.اس.آس. و سازمان های اطلاعاتی چین، عربستان، ترکیه و هند گردیده است، به رغم سیه روزی ها و بدبختی های فراوان، مردم ما بار دیگر شانس یافته اند تا بخت خود را بیازمایند تا باشد با بهره گیری از انتخابات پیش رو از سیه روزی و تباهی و بدبختی نجات یابند.

در اوضاع و احوال کنونی که حاکمیت کنونی توان مهار چالش های داخلی و خارجی و تاب رویارویی و دست و پنجه نرم نمودن با آن ها را ندارد و کشور لگام گسیخته به سوی بحران های چندلایه و فزونشمار می تازد، برای پایان دادن به فاجعه کنونی- جنگ های فرسایشی بی پایان و تباهکن، بیکاری و بی روزگاری فراگیر، بی برقی و بی آبی، کمبود مواد غذایی، تولید و قاچاق فراگیر مواد مخدر، کسترش اعتیاد و ده ها مصیبت دیگر به رهبر توانمندی نیاز داریم که از تجربه کافی در سیاست خارجی برخوردار بوده و شخصیت شناخته شده در صحنه بین المللی باشد و مورد اعتماد و باور همه جانبه جامعه جهانی و برخوردار از توانایی جلب کمک های خارجی و از سوی دیگر توانمندی ایستادگی و رویارویی با چالش های داخلی را داشته و بتواند با برخورداری از اعتماد بی چون و چرا و همه جانبه مردم با چیدمان یک تیم نیرومند، کاردان، مجرب و آگاه، کشور را از گرداب نارسایی ها، نا به هنجاری ها و نا به سامانی های کنونی بیرون نماید.

از همین رو است که کشور به یک تحول بنیادی و ریشه یی نیاز تاریخی دارد که گام نخست آن آوردن تغییر در رهبری است.

دردمندانه و سوگمندانه، در هفت سال گذشته چنانی که به تجربه دریافتیم، جناب آقای کرزی و تیم ناتوان و درمانده مافیایی شان نه در عرصه سیاست خارجی توانستند  دستاوردی داشته باشند و نه در عرصه داخلی که در زیر به شماری از دستاوردهای نامیمون و زیانبار شان اشاره می نماییم:

1-      به گروه های مسلح غیرقانونی شکست خورده جان دو باره بخشیده و آنان را بار دیگر بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم گردانیدند.

2-      گروه تندرو و ضاله شکست خورده طالبان را با آزادسازی هزاران تن از زندانیان آنان دوباره زنده ساخته و کشور را بار دیگر در معرض جنگ های فرسایشی بی پایان قرار دادند.

3-     گروه های تندرو تبارگرا را بسیج نموده و به آنان  قدرت بی حد و حصر داده و با پیشگیری  آجندا های ناروای تبعیض آمیز، وحدت مقدس ملی ما را با چالش های بسیار جدی یی روبرو گردانیدند. به گونه یی که کشور را در آستانه فروپاشی و تجزیه قرار داده اند که  هیچ گاهی در تاریخ ما چنین حاد  و بی چاره نبوده است.

4-     در عرصه سیاست خارجی با ناکامی مفتضحانه یی روبرو گردیده اند. به گونه یی که در غرب رژیم کنونی را به عنوان یک رژیم مافیایی، بی کفایت، فاسد و ناتوان ارزیابی می نمایند ودر پی آن اند که چگونه و هر چه زودتر از شرآن رهایی یابند وکشورهای منطقه هم آن را به عنوان یک رژیم دست نشانده، خطر آفرین و کانون شر ارزیابی می نمایند که هیچ گونه اعتمادی به آن ندارند. به ویژه پس از امضای قرار داد نابخشودنی اسارتبار و ننگین و خایینانه همکاری های اسراتیژیک از سوی وزیر خارجه غیر قانونی رژیم که کشور را به یک مملکت وابسته و اشغال شده تبدیل نمود.

5-      ضعف مدیریت و ناکارآیی مدیریتی نظام بر سر اقتدار که از رییس جمهور گرفته تا شمار بسیاری از وزیران و و دیگر گردانندگان آن ناتوانی خود را آشکارا به همه جهانیان به نمایش گذاشته اند.

6-      گماشتن افراد و اشخاص بی تجربه، خودخواه، فاسد و ناتوان و  در راس امور بر اساس سیستم مباشر پروری و باندمحوری.

7-     اشاعه فرهنگ سازشگری، داد و ستد، معامله گری و پیشگیری دسیسه سازی و  توطیه گری در برابر مخالفان و منتقدان و زمینه سازی برای بدنام ساختن و برکنار کردن فرزندان صدیق کشور از کرسی های دولتی و گماشتن افراد فاسد، جاه طلب، خوخواه، چاپلوس و وابسته به جای آنان درنظام کشورداری.

این گونه، تیم بر سر اقتتدار دردمندانه و سوگوارانه نتوانست انتظارات مردم و جامعه جهانی را بر آورده ساز و اینک  خسته و کوفته، درمانده و ناکام در پایان خط و فرجام راه قرار دارد.

مگر، با این هم رییس جمهور که در زنده سازی باندهای مافیایی جان باخته و دمیدن روح دو باره به پیکر بی جان آن ها تخصص یافته است، این بار می خواهد با زد و بند و معامله، داد و ستد و سازشکاری،  با بهره گیری از (اگر گناهکار نشویم- قدرت مسیحایی به دست آورده در زنده ساختن گروهک های بیجان، با  سوء استفاده از امکانات دولتی و پول های باد آورده  و سپردن وعده و وعیدهای فراوان، به رژیم از پا در افتاده و مشرف به مرگ خود روح تازه ببخشد و در این راه از هیچ گونه زد و بند و بهره جویی نامشروع و ناروا خود داری نمی ورزد.

به گونه یی که تجربه تاریخی نشان می دهد، یگانه چیزی که در درازای تاریخ پیوسته سرزمین ما را از شر حوادث بزرگ و دشمنان گوناگون نجات داده است، فرهنگ گهربار ما می باشد. در اوضاع و احوال کنونی، تنها دستاویزی که می تواند همه را برای تحقق اهداف ملی زیر یک چتر بیاورد و  تنها شعاری که می تواند پذیرا باشد و همه را بسیح نماید، شعار جهاد فرهنگی در برابر رژیم  است که در صورت به بار نشستن آن می توان در آینده نیز از آن چونان دستاویز وارد آوردن فشار بر گردانندگان خودکامه بهر جست.

به عنوان یک آزمون بزرگ ملی، بایسته است جلوگیری از تکرار تجربه ناکام رژیم کنونی را به شعار سراسری میهنی و ملی تبدیل نموده و  نباید دیگر به کرزی و رهزنان همراه وی مجال بدهیم با بهره گیری از دستاویز داد و دهش و معامله گری و سازش و کرنش و آرایش دوباره باند مافیایی خود بار دیگر برای پنج سال دیگر کیان کشور و سرنوشت ما را به دست گیرد.

شعار رای دادن به کرزی و تیم مافیایی اش خیانت ملی و جنایت تاریخی است! و  به کرزی رای ندهید! را باید شعار روز بسازیم و با همه نیرو و توان در پخش و اشتهار آن بکوشیم.

 رسالت ملی و مینهی همه فرهنگمندان و فرهنگیان، دست اندر کاران مطبوعات و رسانه های گروهی است تا با توان  قلم و زبان خود زمنیه ساز یک رستاخیز فرهنگی گردند