تو فرشته‌ی زمانی
۶ سنبله (شهریور) ۱۴۰۱
تو فرشته‌ی زمانی
تو شبیه‌ی آسمانی
تو به عشق سایبانی
تو چقدر مهربانی
به من بلا کشیده، رنج زندگانی دیده
---------------------
مه ای آتشین مزاجم
شده ای تو ابتهاجم
ز قضا گرفتی باجم
همه درد را علاجم
تو بهانه‌ی حیاتی، به منِ ز غم خمیده
---------------------
تپش و ترانه استی
عمرِ جاودانه استی
بیت عاشقانه استی
وطن استی خانه استی
ثمر جلال عشقت، به وجود من تنیده
------------------
تو طراوت گلابی
تو شکوه آفتابی
تو ترنمی تو آبی
شکری شبی شرابی
عطر گیسویی تو را من، بدماغ خود شمیده
---------------------
لب تو چو غنچه گل
دهن تو خمره‌ی مل
سخن تو صوت بلبل
ز برم ربوده‌ی دل
کرم تو کم مبادا، به کویر نم ندیده
-----------------------
تو کرامت بهاری
تو نوای جویباری
تو تجمل، وقاری
تو به بی وطن دیاری
قطرات اشک هستی، به قدوم تو چکیده
----------------------
جبروت آشکارم
گل تازه ای بهارم
بخدا که زرد و زارم
بنمای رستگارم
که شکسته و پریشم، چو گل یخن دریده
-----------------------
سر و حال من چو مجنون
تن من فتاده در خون
من و صد هزار مضمون
تو و صد هزار افسون
هاجوواج مانده ام من، به تو سرو نو رسیده
-----------------------
دل خود زدم به دریا
سر خود زدم به صحرا
تو سفر نمودی بی ما
تو نکردی هیچ پروا
لب حسرت فراقت، به لبان غم مکیده
------------------------
تو بیا بیا به پیشم
تو بمان بمان همیشم
تو بدان ز قلب ریشم
تو مکن دگر پریشم
به نثار مقدم تو، سر محمود آرمیده
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
احمد محمود امپراطور