اعلامیۀ جهانی حقوق بشر استاندارد دوگانه دارد*!

۸ میزان (مهر) ۱۴۰۰

نظام کنونی حاکم بر جهان غرب – چند کشوری در شرق و نیروهای دموکرات در کل،  مدعی آن استند که اعلامیه ی جهانی حقوق بشر عالی ترین دستاورد حقوقی تمدن بشری است و این اعلامیه  را بزرگ ترین شاهکار حقوقی و اخلاقی تمدن بشری می دانند، من هم به این باور هستم. اعلامیه ی جهانی حقوق بشر بیانگر به رسمیت شناخته شدن همه ی انسانها از هر نژاد و جنس و مذهب و با هر سطح اقتصادی به عنوان انسان با کرامت و ارزشمند است. اعلامیه ی جهانی حقوق بشر به تکرار در ماده های پی در پی و بدون چون و چرا  قتل غیرموجّه، تصفیه قومی و نژادی، به بردگی گرفتن، اخراج و تبعید از سرزمین و خانه، شکنجه جسمی و روحی، لت و کوبکردن، کشتار هدفمند با اهداف تصفیة نژادی یا مذهبی، آسیبزدن به کودکان و زنان و سایر اعمال غیر انسانی را محکوم میکند و اقدام به این کار را عملی ضد بشری و  قوانین بین المللی می داند.  نظام بین الملل و جماعت دموکرات خود را عام و تام متعهد به اجرای تمامی مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر میدانند. دولت ها و جوامع اسلامی بر اساس قوانین اسلامی هرچند با بخش اول این اعلامیه مشکل دارند اما بخش دوم را  اعمال  ضد ارزشهای دین اسلام می شمارند.  

باری، اگر از دولت ها با آن بحث غیر اخلاقی «منافع ملی» بگذریم. وقتی من به  سکوت «شرم» آور چپ ها - ترقی خواه ها - لیبرال ها - لیبرال های نو - جناح تندرو چپ وابسته به حزب دموکرات آمریکا و در کل چپ دموکرات  اروپا - سبز ها - فمینیست ها در شرق و غرب و جنبش «می - تو»... در  قبال نقض تمامی ماده های اعلامیه جهانی حقوق بشر از جمله  قتل غیرموجّه، تصفیه قومی و نژادی، اخراج و تبعید از سرزمین و خانه، شکنجه جسمی و روحی، لت و کوب کردن، کشتار هدفمند با اهداف تصفیۀ نژادی یا مذهبی، آسیب زدن به کودکان و زنان و سایر اعمال غیر انسانی که در «کابل - یکاولنگ – گیزاب - پنجشیر - اندر آب ها - کندهار...» توسط ارتش پاکستان یعنی طالب و تروریزم بین المللی نگاه میکنم، در مخیله ام این سوال غلیان می کند که آیا بعد از  انسان های متعهد چون برتراند راسل - ژان پل سارتر - کامو - سیمون دو بووُآر... این روشنفکران قرن بیست، انسان دوستی - اخلاق در غرب مرده است؟  اگر «نه» پس این ها چرا  سکوت کرده اند و وجدان شان برآشفته نه شده است. 

شما شاهد هستید که  در برابر فتوای تروریزم  بین المللی به رهبری پاکستان در امر قتل عام  اطفال - زنها - پیر مردها و انسان های بیگناه، نقض حقوق زن و جنایت و سبعیتی که به طور جدی و پیوسته و مستمر در «کابل - یکاولنگ – گیزاب - پنجشیر - اندر آب ها - کندهار...»  هیچ اعتراضی تا اکنون از طرف جامعه بین المللی و نهاد های مربوط به آن و جماعت دموکرات بروز نکرده است. در همه جا سکوت بی شرمانه حاکم می باشد.  این سکوت هولناک و هراس‏آور در برابر این جنایت، همراهی و همدلی  با این جنایت است. همین  سکوت جامعه بین المللی و نهاد های مربوط به آن  - جماعت دموکرات و  کشور های اسلامی که بانگ «الله اکبر» از در و دیوار شان جاری است به تروریزم  بین المللی  میدان داد تا هر جنایتی که میتوانند انجام دهند. این ها در دادگاه تاریخ - اخلاق و بارگاه خدا (ج) محکوم خواهند شد.  

 

پاورقی: 

* در حقیقت داستان سرایان «اعلامیۀ جهانی حقوق بشر»  این اعلامیه را با استاندارد دوگانه تولید کرده اند. بر اساس همین اعلامیه حقوق بشر مارشال دوستم را ۲۰ سال مورد پیگرد و فشار قرار دادند. چون تعدادی دزد را در «دشت لیلی» به سزای عملشان رسانده بود. اما، برای دفاع از منافع نامشروع  خود – جنایات همکاران راهبردی شان «تروریسم بین المللی» در «کابل - یکاولنگ – گیزاب - پنجشیر - اندر آب ها - کندهار...»  مُهر سکوت بر لب زده اند. این داستان سرایی ها دروغی بیش نیستند و در زندگی واقعی کاربُرد عملی ندارند، سکوت فعلی شان اثبات این مدعا ست. 







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



وحید تاجیک