بپا خیز
بپا خیز
همیار بپا خیز که دوران نبرد است
از دشمن بد کیش نترسی که نه مرد است
فردا که بود مایۀ امید بهر جمع
رخسار تو گلگون و ز بد خواه تو زرد است
"فاشیسم" اگر شعلۀ بیداد بر افروخت
خود سوخت در آن آتش و خاکستر سرد است
آنکس که زند مشت ,لگد میخورد آخر
بازیچۀ دوران شود,افسرده ز درد است
با عزم توانمند شکن این قفس یأس
چون گرد بپا شو,که زمان تختۀ نرد است
مقهور شرایط شدنت , مرگ هدف هاست
تاریخ نگوید که چه کردی و چه کرده است
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عبدالغنی فکرت