درسوگ و اندوه شخصیت فرهنگی کشور مرحوم مدیر رحمت الله خان (نیکپی)
١٠ قوس (آذر) ١٣٩٠
مرحوم مدیر رحمت الله خان( نیکپی ) عمر عزیزش را در راه خدمت در معارف و در راه تعلیم و تربیه فرزندان این کشور صرف کرده که از خداوند اجر بیکران و بهشت برین برای شان خواهانم. وفات استاد رحمت الله خان نیکپی حادثه اسفناکی برای مردم ما وضایعه جبران ناپذیر برای منطقه بوده. استاد رحمت الله از جمله قافله سالاران فرهنگ افغانستان و از جمله خوش سخنان و و مربیان بی مانند کشورعزیز ما بود که در راه معارف افغانستان اگر بگویم بیشتر از ملیون انسان را از داشته های علمی خویش بهره مند ساخته که نمای از نیک سرشتی و نیک اندیشی این مرد بزرگ میباشد مربی نبود که در هیچ کجای منطقه نیست بهره مندان دانش وی وجود نداشته باشد.
باور دارم که روح استاد نیکپی بزرگ زنده است و راه تعلیم و تربیه حالا با مرگ وی ماندگار تر و زمزمه جوانان این دیار ( نیکپی)خواهد شد. استاد رحمت الله نیکپی یکی از مردان دانشمند کشور و منطقه بود که علاوه بر اینکه کسب تعلیم وتربیه را حق مردم میدانست، آموختن و تعلیم متداوم را متضمن رعایت و دستیابی به دیگر ارزشها و حقوق نیز حساب می نمود.
کسب تعلیم وتربیه را خاصتاً برای زنان و دختران نیکپی بصورت جدی توصیه می نمود. این همه احساسات و توصیه های او برای کسب تعلیم وتربیه ، بطور مشخص به دختران و زنان نیکپی بود. مرد سخن و ادب ، دلسوز و ومردم خوا ، و دلپذیر بود که سالهای دراز بنام کبوتر پیام اوری تعلیم و تربیه معرفی شده بود. وفات استاد رحمت الله نیکپی،بدون شک دیواری دیگری از کاخ بلند فرزانگی و مردانگی فرو ریخت و مردم ما یک تن از متعهد ترین فرزند خود را از دست داد. ولی استاد رحمت الله خان نمیدانست که دشمنی نا جوانی دارد بنام شکر که باعث مرگش میشود که بلاخره مورخ چهارم قوس سال 1390 داعی اجل را لبیگ گفت و به لقا الله پیوست.
بلی استاد رحمت الله خان چنین میگفت که این عاشقان خانواده گرا از دیر زمانی است که در جهل و نادانی وبی عقلی غرق اند. این طایفه نه حقیقیت را می پذیرند و نه عدالت و استقلالیت را از دیر زمانی است که این طایفه با علم وفرهنگ و دانش در جنگ اند. دانشمندان را میکشند حقیقت گویان را گردن می زنند که همانطور هم شد.
مدیر رحمت الله خان ( نیکپی ) آتش یک شخصيت برازنده اجتماعي و يکي از چهره های قابل قدرو دانشمند منطقه و کشورعزیز ما افغانستان است، که در راه وحدت مردمی و تأسیس شورای مردمی تلاش های خستگی ناپذیری را انجام داده است.
هر چه سعی می مینمایم که بپذیرم که خبر مرگی استاد را، ولی برایم مشکل تر میشود، امید هایکه برای زنده ماندنش زنده است، و بلاخره باید باور کنم که استاد مرده است که دیگر واژه ی درگذشت پیشوند نامش شده است، استاد به باور شما قسم میخورم که این حرکت ادامه خواهد داشت. دیروز علم برداران دیگر بود که رفتند و فردا معلوم نیست نوبت کدام پرچم بردار شهامت و روشنگری خواهد بود. اندیشه تو به مثابه یک راه و روند قابل قبول،برای همیش در بین ما پایدار خواهد ماند،زیرا شما به مسایل برتری به این مردم می اندیشیدید.!
انا لله و انا الیه راجعون
نجیب الله جویا
کابل - افغانستان
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
نجیب الله جویا