جلوه
٢٤ اسد (مرداد) ١٣٩٠
عشق مرا تارک دنیا نمود
صحبت آندوست مهیا نمود
هر چه که دیدم بنظر, هر نظر
جلوه گهی خویش هویدا نمود
در همه ذرات حضور آفرید
چشم مرا عا طف و بینا نمود
مهر خمو شی به لبانم نهاد
دل بسکوتم همه غو غا نمود
از همه چیز تیر شدم بی درنگ
همدم خود سا خت و تنها نمود
رخت سفر بستم از هر آرزو
تا به حضورش دلمن جا نمود
از منم و از منم و از منم
جان و دلم قطع تمنا نمود
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته