مادر
١٧ حوت (اسفند) ١٣٨٩
تو به من بیش گرا نی ما در تو مرا را حت جا نی ما در
به من آ غو ش تو نیرودا ده تو مرا تا ب و تو ا نی ما در
مِهرآ با د بود آ غوشت همه از مِهرنشا نی ما در
هرقــدر پیر وکهن سا ل شوی
به من اَرزِ دو جها نی ما در
دا نم این را که تو دردورِجهان محترم برهمگا نی ما در
تو سزا وارِ صفت در همه جا ازکران تابه کرا نی ما در
کُمَکَت راتو برای طفلا ن در شب وروز رسا نی ما در
طفلت هرگا ه به تب گشت ملول
خوابِ را حت نتو انــــــی ما در
بهرِ دلـــدا ری و مرهم دا ری شب تو برصبح رسا نی ما در
بهرِاو لا د فدا یی با شی را حتت را تو ندا نی ما در
هرچه تو صیف کنم کم با شد چون تو با لا تر از آ نی ما در
تو به پند ار نه گُنجی هرگز
برتر از وَهم و گما نی ما در
گر جهان جمله دُکانی با شد شکر و شهدِ دُکا نی ما در
سا لگرد تو مبا رک با شد صا حب شوکت و شا نی ما در
خد متت فرضِ امینی با شد
آ شکا را ونها نی ما در
باسلام واحترام به همه دست اندر کاران سایت خراسان زمین
اینک شعری را بخاطر روز زن ارسال کردم در صورت امکان
آنرا در نوبت خواهید گذاشت
سوید ن 24 جوزا1389
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عبدالغفور امینی