نگاه گذرای به سیاست امریکا
٥ دلو (بهمن) ١٣٨٩
امریکا بعد یازدهم سپتمبرباوصف تک قطبی بودن جهان بحیث یگانه ابرقدرت هنوزهم چون دوران جنگ سرد درسیاست بین المللی عمل مینماید ,دشمنان قبلی خود مثل روسنه ,چین وهندوستان را رقبای همیشگی میپندارد. مشی سیاسی وپالیسی منطقوی وجهانی خویش را بر مبنای طرح ها وسیاست های دوران جنگ سرد عیار نموده ودرراستای تضعیف روسیه که محور اتحاد شوروی سابق بود وچین که به اژده های زرد معروف است وهندوستان که شبه قاره است اقدامات وپلان خصمانۀ را روی دست دارد.اقدامات امریکا علیۀ روسیه جهت بی ثباتی آن کشور استفاده از بنیاد گرایی اسلامی در چیچین وسایر ایلات مسلمان نشین روسیه کاملا آشکار بود وروسیه با درک از این معضله اقدامات قاطع وجدی جهت سر کوب این جنبشها به عمل آورد وسرانجام با اقدامات و واکنش جدی روسیه, وضع نا آرام ترین ایا لت روسیه یعنی چیچین به حالت عادی برگشت, وحکومت قانون در آنجا حکم فرما شد, همچنان اقدامات امریکا جهت شمولیت گرجستان در پیمان ناتو با عکس العمل جدی نظامی روسیه مواجه گشت که منجر به تجزیۀ گرجستان شد امریکا وگرجستان مجبور به عقب نشینی از مواضع خود شدند . امریکا جهت مقابله با چین که فعلا باتحرک بیشترو %8 رشد اقتصادی, درصدر کشورهای جهان قرار دارد, پرابلم ومشکل عمدۀ در مناسبات خود با آن کشور دارد, که این مشکل مسلۀ تایوان (فارموسا )بوده امریکا با فروش پیشرفته ترین سلاح دفاعی وتعرضی میخواهد این جزیره را که جز لاینفک سرزمین چین است تا دندان مسلح نموده وآن را چون یک کشور مستقل برای همیش متحد خود داشته باشد, این سیاست امریکا به هیج صورت برای مردم چین قابل قبول نیست . امریکا چون دوران جنگ سرد از سیاست پاکستان در مقابل هند راجع به مسلۀ کشمیر حمایه نموده وپلان های جهت تضعیف هندوستان در آسیایی جنوبی روی دست دارد که این عمل امریکا در جنوب آسیا با واکنش تند آن کشور مواجه گشته, و موضوع کشمیر به حیث یک زخم خونین اوضاع منطقه را نیز نهایت متشنج میسازد
امادربارۀ افغانستان ! با وجود حضور نظامی امریکا وناتو در افغانستان که بعداز یازده سپتمبر تغیرات عمدۀ در سیاست گذاری های واشنگتن درجنوب آسیا به وجود میامد, ملموس نبود ,عدم درک دقیق از اوضاع اجتماعی وسیاسی منطقه اقدامات ناتو وامریکا در افغانستان به بن بست مواجه گشت ،امریکا که توسط حملات طیارات خود وبه کمک نیروی ها ی جبهۀ متحد یعنی دولت اسلامی افغاستان یه پبروزی رسیده بود به مجرد تشکیل دولت موقت وانتقالی در افغانستان درجهت خلع سلاح همین نیروی های متحد قبلی خود پلان های روی دست گرفت, ودر جنگ برعلیۀطالبان والقاعده،اقدامات غیرعملی منوصل چست, که این عمل نهایتا بدون طرح یک استراتیژی روشن جهت مهاربحران کشور جنگ زدۀ چون افغانستان بود که به زودی نسبت خلای قدرت,واپس در گرداب همان بحران و جنگ داخلی غوطه ور گشت, وتشکیل واکمال اردوی افغانستان به کندی وعطالت صورت گرفت که این عطالت منتج به تقویۀ دوبارۀ طالبان والقاعده در افغانستان گردید, جای شک وتردید نیست تمام این طرح ها وپلان ها ی خصمانه توسط پاکستان متحد استراتِیژیک وی طرح ریزی میگردید وامریکای ها آن پالیسی ها را درکشورما پیاده مینمودند,این بدان معنی است که امریکا هنوزهم ازدریچهء دیدگاه پاکستان به قضایای افغانستان مینگرد, تلفات عساکر اروپایی وامریکایی فشار ذهنیت عامۀ مردم اروپا وامریکا را دگر گون ساخت وسرانجام امریکاو ناتورا متقاعد گردانید,تشکیل اکمال اردوی سه صد هزار نفری برای افغانستان روی دست گیرند .زیرا امریکا یها در این اواخر به دشواری درک نمودند که پاکستان متحد قابل اطمینان نیست, ریا, فریب, وتذویر جزلاینفک سیاست گذاری پاکستان میباشد پاکستان به افغانستان ضرورت دارد که عمق استراتیژیک آن باشد,در این صورت افغانستان حلقۀ اسارت وغلامی پاکستان در گردن نهاده وازآزادی واستقلال خویش صرف نظر نماید ،مردم افغانستان بایست درراستای دفاع از ارزش های ملی واستقلال سیاسیش به پا خواسته ,درجهت نیرومندی قوای نظامی خود تلاش جدی به خرج دهند تقویه ونیرومندی قوای مسلح کشور یگانه ضامن بقا ی افغانستان خواهد بود, پاکستان درسرحدات جنوبی خویش به حریف نیرومندی چون هندوستان مواجه است که نمیتواند دردرازمدت به آن مقابله نماید از این سبب افغانستان ضعیف وناتوان را میتواند عمق استراتیژیک خویش سازد . ناکامی سیاست های منطقهءامریکا وقتی کاملا آشکار وعریان گشت که پاکستان متحد استراتیژیک او نتواست امنیت وسایط اکمالات قوای ناتو را از داخل خاک آنکشور تامین وتضمین نماید , ایجاد دهلیزهای اکمالاتی دیگر از شمال افغانستان ضرورت مبرم گشت ،وناتو امریکا درعمل درک نمودند بدون همکاری وکمک روسیه وکشورهای آسیا مرکزی به چالشها ودشواری های زیاد درافغانستان روبروخواهند شد, ازاین سبب ناتو مجبوراء دست به دامن روسیه برد, وخواهان کمک مساعدت روسیه جهت اکمال قوای ناتو درافغانستان گردد, که فعلا پروسه اکمال قوای ناتو از راه شمال افغانستان ادامه دارد,پاکستان طالبان والقاعده اکثریت از نیرو های خویش را از چنوب به شمال افغانستان انتقال داده اند تا شمال را نا امن ساخته وراه اکمالاتی نا تو را چون شاهراه های پاکستان نا امن سازند, تشدید جنگ در شمال افغانستان, تکتیک جدید پاکستان است که میخواهد به امریکاو ناتو وانمود سازد که تمام سرزمین افغانستان نا امن بوده ومنطقۀ امن وآرام در افغانستان وجود ندارد.,
نوع همگرائی وهمسوئی بین ناتو وکشورهای عضوی کنفرانس شانگهای درحالت شکل گری است, روسها ,چینی ها وهتدیها تمایل جدی به همکاری دارند, وشاید این تمایل صادقانه باشد, آنها میدانند درصورت ناکا می امریکا وغرب درافغانستان, روسها و هیچ کشوری دیگری نمیتواند جاگزین آن گردد,وروسها دراین زمینه تجارب وافردارند,با تخلیه افغانستان بدون تقویه قوای مسلح آن دراین صورت فقط پاکستان وایران است ازاین آب گل آلود ماهی میگرند, وطالبان والقاعده درمنطقه حاکم گردیده امنیت منطقه وجهان را مورد تهدیدقرارخواهندداد.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عبدالحی نزهت