شب قدر

۷ سرطان (تیر) ۱۳۹۸

برای من که شب و روز؛ بی تو بی‌قدر است

شبی که با تو سحر می‌شود شب قدر است

همیشه غرقه بخون باد! با تو این دل من

گرش به قدر سر سوزنی سر غدر است

خیال روی تو گر شمعِ بزم شاعرهاست

برای تیره‌شبِ روزگار من بدر است

خطاست سنجش ماه و ستاره با رویت

که در مقام قیاس؛ آفتاب هم کدر است

بسی تو برتر از آنی که ماه خوانندت

که ماه؛ نیم شبی را ز ماه؛ در صدر است

دوشنبه سوم تیرماه (برج سرطان) 1398

به دیگران بفرستید

دیدگاه ها در بارۀ این نوشته

عبدُاَللّه	17.10.2019 - 11:37
"باِسم اَللّه اَلرّحمن اَلرّحيم ..الشمس والقمر بحسبان.." "به شناسه بی کمداشت خداوند پرمهر بسیار مهرآور ...آفتابُُ ماه به دوشمارندگی.." ببینید بنده های "بی کمداشت خداوند"عبادُ "اَللّه" بدیدم یک که بیگانهء "اَللّه""بی کمداشت خداوند" را بنده شدن! همانند بندگیِِ خورشیدُُ ماه هست، که بودنشان برای ماه گذرا هست، هم بودنمان را در نمییابند، کودکی می‌دیدیم ماه همراهمان میآید هر سو میرفتیم، باری چونان نبود، که گمانِ مغزِ کوچکمان بود، دو که برنامه داشتن در زندگی مان خوب هست، که جور دوشمارنده ها، ماه خورشید در جایگاهی که هستیم باشیم نه از مرز درگذریم،، که کارمان را در کنار دگر بنده های گرامیِِ بی کمداشت خداوند درست انجام دهیم، سروده های ما اگر مردم را سمت گمان بَرَد همانند درگذشته پرستی یا چیزهای بی نشان پرستی، آنچه که امروزه رخنه کرده، همانند سوگواری برای درگذشته های دور، یا چشم به راهِ پیشوایی جاخورده بی نشان کردن، یا پیداآدمیزاد پرستی، همه راه به بُن بست دارد، "اَللّهمَّ""بی کمداشت خداوندا""فاطر السموات والارض""بُن مایه سازِ آسمانهاُ زمین" چگونه هست خورشید ماه زمین را اینگونه پیچیده آفریدی باری ما اندکی "دَرک""دریافتِ رسا" از توانت نداریم، مگر نه اینکه تنبل بار آمده مفتخور از همه نشانه هات سرسری میگذریم، که دگرسرایمان را اینگونه از ناکَرده هامان بی ارزش سازیم، که گر ماهی بزرگتر یا زمینی کوچکتر یا آفتابی پُرسوتر سازی یا چرخش زمین را دگرگونه سازی که یک سمتش همیشه روز هم سمت دگرش همیشه شب شود، که میتوانی که ازت ساخته ناگواردچار میشویم،یا دودی میان میآید از گرما سوزیم یا یه یخ زنیم، مرا به یادت سمت همنشینی ات در مکه سرنگون برپاساز پیوست نماز گذار