صلح با طالبان

۱۱ دلو (بهمن) ۱۳۹۷

با آمدن آقاي ترامپ طالبان موفق شدند تا به آرزوي هميشگي خود كه مذاكره با امريكا با يد صورت گيرد و نه دولت افغانستان، برسند. آقاي زلمي خليلزاد كه در سال اول رياست جمهوري ترامپ هيچگونه موقف در  اقامتكاه سفيد نداشت با براه انداختن يك محفل در واشنگتن دي سي، پايتخت كشور  از آقاي ترامپ سخت طرفداري كرد و پاليسي هاي  او را تاييد كرد و همان بود كه وي را درين اداره رياست جمهوري تكرار به حيث نماينده خاص مقرر كردند. 

هدف از امريكا در افغانستان پايان دادن جنك بين افغانان نيست بلكه تنها خارج كردن قشون امريكايي است و بس. زيرا دوامدار ترين و پر مصرف ترين مداخله نظامي در تاريخ امريكا افغانستان بوده است. براي اين منظور  امريكا بايد از طالبان تعهد ميگرفت كه  از تروريزم دست بكشند و در مورد  چگونگي دولت آينده در افغانستان خود شان با تيّم  آقاي اشرف غني جور بيايند. بازهم نشد زيرا طالبان دولت افغانستان را يك دولت دست نشانده ميدانند كه به نظر اين محقق حق به جانب هم هستند. پس چه به وقوع خواهد پيوست در صورتيكه طالبان در انتخابات شركت نه مي كنند، دولت افغانستان را به رسميت نه مي شناسند  و تقاضا دارند تا يك حكومت اسلامي را روي كار بياورند؟ در عين زمان در يكي از مصاحبه هاي آقاي اشرف غني با يكي از تلويزيونهاي امريكايي  ما شنيديم كه در صورت اخراج قواي خارجي اين دولت سه روز هم دوام نخواهد كرد. اين را بايد بدانيم كه طالبان صد در صد آن طالبان سالهاي نود نيستند و ميخواهند تا براي خاموشي جامعه بين المللي نرم تر رويه كنند. طور مثال كدام مشكل نخواهند داشت كه اگر جناب آقاي سيرت كه در وقت سقوط مزار شريف از طالبان طرفداري كرد  و همچنان عقايد اسلامي او هم اگر زياد نزديك به طالبان نيست اما  كهنه است و به اساس مقتضيات و ايجابات عصر حاضر نيست، و به ذوق طالبان است مخصوصا كه سعودي ها در پشت پرده كار ميكنند و ميخواهند يك شخص روي كار باشد كه روش هاي سياسي سعودي را در خاور ميانه بر عليه ايران تاييد كند  و آقاي سيرت مي تواند بهترين كانديد باشد.  اما سياست هاي كه به اساس ايمان به خدا و ترس از خدا نباشد، خواهر و مادر نه مي شناسد و در شروع هر وعده ميكنند و اما وقتي به قدرت رسيدند به تعهد خود پابند نخواهند بود. 

مشكل اول در روند صلح به وجود آوردن يك حكومت اسلامي است. دولت افغانستان از روز اول نخواسته است تا نام از اسلام گيرد و سيكولريستان را امريكا به قدرت رساند. طالبان هم روش را به پيش خواهند گرفت كه سعودي ها خوش باشد. درين ميانه شيعه افغانستان از همه حقوق مدني محروم خواهد شد. دموكراسي غربي طرفدار آزادي زنان است و مخالف نظام  مرد سالاري است و طالبان زنان را قشر دوم جامعه ميدانند و چون أكثريت شان با روحيه قومي و قبائلي هستند  زن را ناموس ميدانند و به نام امنيت از همه حقوق محروم خواهند كرد. براي امريكا مهم نيست كه اگر افغان، افغان را بخورد. براي امريكا مهم است كه به داعش و قاعده موقع داده نشود  كه اين تضمين را در داخل افغانستان طالبان ميكنند و اما نه به سطح بين المللي  و ديگر اينكه امريكا يك نظام را در منطقه آرزومند است كه  از پيشروي ايران در منطقه به نفع سعودي جلوگيري كند كه اين را هم طالبان تضمين خواهند كرد. آمديم سر آزادي هاي فردي، مطبوعات و حقوق اقوام و حقوق مذاهب، اين ها همه زير عنوان صلح مصالحه خواهد شد. در افغانستان زير عنوان دين و سنت يك نظام قومي و قبائلي روي كار خواهد شد كه مخالف همه معيار هاي حقوق بشر و كرامت انساني خواهد بود. حالا انتخاب به دست مردم است: آزادي و يا اسارت به نام دين و از نگاه جامعه شناسي مخرب ترين و كشنده ترين استثمار، استثمار ديني است و اسلام شديد مخالف استثمار انسان است و از همين  خاطر قرآن هشدار ميدهد "لااكراه في الدين" يعني نگزار در راه دين زور و جبر باشد.

 







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



داکتر فرید یونس