در سوگ دلبندم دوکتور لیدا نزهت

۲۹ ثور (اردیبهشت) ۱۳۹٣

دل تنگ خنده هات شدم در کجای تو

افسرده ی نگاه ات شدم هر کجای تو

رحمی نکرد خاک سیه بر من ای عزیز

هرآن به گوش میرسدم، خوش صدای تو

"اسفند" نازنین حواسش دیگر شده

چشم انتظار گشته و لیکن نیایی تو

رفتم به سوی سبزه که از خاک سرکشید

جویا شدم ز پیکر پاک و رسای تو

مادر غمین و خسته و ناچار زندگی

بر سر نمود چادر غم در عزای تو

"عمران" نگفت مادر و روح اش فسرده شد

آرام به خواب رفته ای، داند نیایی تو

"جیحون" ز سیل اشک نمود رخنه قلب من

بیدار شو عزیز پدر، بی بهایی تو

رفتی به آزمون تخصص، چه آرزو!

وا حسرتا که مرگ رسید از قفای تو

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.