سکوت فرهنگیان، سیاستمداران و... دربرابر پیام عید گلبدین چه معنی دارد؟

٢٤ اسد (مرداد) ١٣٩٢

سکوت فرهنگیان، سیاستمداران، مدافعین حقوق بشر و مبشرین وحدت و همبستگی مردم افغانستان دربرابر پیام عید فطر گلبدین حکمتیار چه معنی دارد؟؟؟

بلند شدن صدای وحشی و غیرانسانی حکمتیار در روز اول عید فطر، که مردم افغانستان را با یک لحن انتقامجویانۀ فرعونی، از فرارسی شرایط وحشتناکی همچون شرایط  دوران خروج اشغالگران روسی و سقوط حکومت داکتر نجیب الله، بعد از خروج نیروهای ناتو و امریکا در سال ۲۰۱۴ میلادی اخطار داده، اقوام و ملیت های غیر پشتون افغانستان خصوصاً مردم هزاره را، در برابر حقوق و آزادی های ناچیزی که طی سالیان اخیر، در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، بعد از تحمل محرومیت های چندین صد ساله ازآن خود نموده اند، التیماتوم انتقام های قریب الوقوع صادر می نماید، موضوعی ساده و پیش پا افتاده نیست که مردم افغانستان، خصوصاً پاسداران مبارزات فرهنگی و مدنی کشور که پیوند نزدیک و ناگسستنی با حرکات و تحولات سیاسی جامعه داشته و تعهد مبارزه برعلیه پدیده های شوم فاشیسم مذهبی، فاشیسم قومی، عقبگرایی، نژادپرستی و دیگرعوامل جهل و نفاق را، که سرنوشت این کشور را به این حال و روز اسفبار کشانیده است باخود دارند، بی تفاوتی اختیار نمایند.  

گلب الدین حکمتیار چهرۀ ناشناخته ای برای مردم افغانستان و جهان نیست، و در رابطه با شخصیت مریض و تفکرات فاشیستی مذهبی او، که حتی با پیروان پشتون و غیرپشتون مکتب اخوان المسلمین و اسلامگرایی هم نتوانست در یک مسجد نماز بخواند و بر سر یک دسترخوان نان بخورد، و هزاران تن از اعضای احزاب و تنظیم های دیگر جهادی و دیگر مردم بیگناه را، صرفاً به خاطر هموارسازی راه های تسخیر قدرت انحصاری دولت به قتل رسانید، بر هیچ کسی پوشیده نیست.

البته که این قتل عام های، هم مکتبیان اخوانی و اسلامگرایش از جانب او گناه صغیره ایست، در برابرگناهان کبیرۀ قتل عام مردم بی دفاع، کشتارهای وحشیانه، نوکری دایمی به  نیروهای اجنبی خصوصاً پاکستانی ها و اعراب،  ترور بی امان شخصیت های ملی و مترقی کشور،که از همان بدو فعالیت های تروریستی اش تحت نام جهاد، با ترور هزاران انسان پاک و باوجدان این سرزمین، مرتکب آن گردیده  و هنوزهم ادامه میدهد.

ولی بلند شدن این صدا، آنهم درین شرایط  دشوار و بحرانی، که از زمین و آسمان افغانستان بدبختی و فلاکت می بارد و نفاق برخاسته از بلایای تبعیض، تعصب، برتری جویی ها و خودمحوربینی های قومی، قبیلوی، نژادی، مذهبی، لسانی، منطقوی، سیاسی، با دست اندرکاری دشمنان داخلی و خارجی مردم ما، تا آخرین حد و در کلیه امور مردم افغانستان نفوذ نموده و در حال انکشاف روزافزون خود قرار داشته و حالت بسته شدن تمامی دروازه های امید را به روی این مردم رنج کشیدۀ تاریخ به نمایش می گذارد، ام الجنایتی است، که با هیچ معیاری قابل محاسبه و ارزیابی نیست.

اما آنچه که مرا به تعجب واداشته، سکوت مرموزی است، که تمامی جوانب و حلقات سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و مدنی افغانستان، در قبال آن به خود اتخاذ نموده و کمتر کسی حاضر گردیده، که در رابطه با ماهیت کثیف این صدا و مالک خون آشام آن، حرفی را بر زبان جاری سازد!!!!!!!

مخاطب من، تمامی حلقات روشنگری افغانستان، با انصراف از مواضع سیاسی، اعتقادی ویا هم آیدآلوژیکی ایشان است.

این راهم کنار میگذاریم که به چه قوم و قبیله ای تعلق داریم، به چه زبانی صحبت می نماییم، در کدام منطقۀ این سرزمین امرار حیات داریم و مالک چه دین و مذهبی هستیم!

سخنم با انسان این سرزمین است، که چگونه، در برابر چنین صدای شیطانی، آنهم در چنین شرایط  وحشتناکی، سکوت اختیار نموده و آن حقی را که خرد و آگاهی روشن اندیشی بر دوش ایشان گذاشته است به فراموشی می سپارند!!!!!

من از تمامی حلقات روشنگری کشور سوال می نمایم که:

آیا شما هیچ ملاحظه ای در رابطه با این اظهارات این جلاد خون آشام و قصاب شهر کابل که با پیروی از غرایز فاشیستی خویشتن و فرمان باداران اجنبی اش، طی سالیان متمادی با استفادۀ سوء از نام دین، خون بیگناهان را ریخته و خانه های مردم را ویران ساخته است، در ذهن خود ندارید؟

آیا شمابا سکوت خود، در برابراین اظهارات نفاق افگنانه و فاشیستی، بر اندیشه های آن شیطان کبیر مهر تایید نمی گذارید؟

چگونه وجدان انسانی شما، شمارا آرام می گذارد، که بعد از خواندن ویا شنیدن این گونه زهرافشانی های خاینانه، که چون شمشیر آخته برهستی باشندگان این سرزمین آتش برپا میدارد و قومی را برعلیه دیگر اقوام و ملیت های افغانستان تحریک نموده و اقوامی راهم صرف به خاطر اینکه، دیگر حاضر نیستند به شیوه های ظالمانه و غیرانسانی گذشته ها استبدادپذیر باشند و تلاش در جهت احقاق حقوق برابر با تمامی باشندگان این سرزمین دارند، به بیرون راندن از افغانستان و تا محو کامل، تهدید نموده و علناً در رابطه با عاقبت تلاشهای آزادیخواهانه و عدالتجویانۀ آنها، ایشان را هوشدار باش میدهد، سکوت اختیار نموده و حرفی را، که وظیفۀ وجدانی شماست تا به مردم بگویید و مردم را از آن برحذر دارید، ناگفته بگذارید!

شاید عده ای با این اظهارات موافق باشند و حرف های حکمتیاز را حرف دل خود بدانند، و ممکن است عدۀ دیگری هم، با درنظرداشت موقعیت زندگی خود، قدرت ابراز نظر را نداشته باشند، و ممکن است تا هنوز یک عده از هموطنان قلم بدست ما هم از این درفشانی های فاشیستی آقای حکمتیار، بدرستی آگاه نباشند، ویا حد اقل متن پارسی ویا پشتوی آنرا درست نخوانده باشند، تا بعد از خواندن ابراز قضاوت نموده و موضع گیری خود را در تایید ویا رد این اظهارات ظاهر سازند !!!!!!

ولی آنانیکه همه روزه زمین و زمان را با شاهکارهای سخن خویش آرایش می دهند و داد از مظلومیت مردم افغانستان بلند می کنند، چگونه می توانند خاموش باقی بمانند و حرفی نگویند!!!!

این سکوت برای من تعجب آور و برای مردم افغانستان هم سخت کشنده است و مردم مظلوم ما، همه منتظر مدعیان روشن اندیشی جامعۀ خویش اند، که درین رابطه چه حرفی دارند؟!!!!!

اینک من متن های پارسی و پشتوی سخنرانی آغای حکمتیار را ضمن این یاد داشت خدمت هموطنان عزیز خود تقدیم میدارم، تا با ابراز نظرهای سازندۀ خویش مردم مارا در روشنایی افکار وعقاید برازندۀ خویش قرار دهند!

اول - متن پشتو:

·          

بسم الله الرحمن الرحيم

وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيراً وَ كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَ كانَ اللَّهُ قَوِياًّ عَزِيزاً الاحزاب: 25

گرانو هېوادوالو!

د ايمان او عزت سنگرونو مدافعينو!

وروڼو خويندو! السلام عليكم و رحمة الله و بركاته

د كمكي اختر د رارسېدو په مناسبت مباركي وايم، الله تعالى دي ستاسو طاعات، عبادات او دعاگاني قبولي او د يوه واقعي اسلامي حكومت په راتلو سره دي ستاسو نېكي هيلي ترسره كړي، د مؤمنو مجاهدينو سپېڅلي جهادونه او سرښندني دي قبولي او د شهيدانو درجې دي لوړي كړي، الله تعالى دي د اسلام كورني او بهرني دښمنان له لا زياتي ماتي او ذلت سره مخامخ كړي، او زموږ راتلونكي اخترونه دي په داسي حال كي راولي چي هېواد مو آزاد وي، ټول اشغالگر ځواكونه وتلي وي او په آزاد او خپلواك افغانستان كي د مجاهدينو په لاس د افغان ولس د خوښي اسلامي حكومت قائم شوى وي. إن شاء الله دا ستره او سپېڅلې هيله به ترسره كېږي، امريكايان او انگرېزان به د خپلو روسي ملگرو په څېر زموږ له هېواده وځي او د شوروي اتحاد په برخليك به اخته كېږي، د دې نښي راڅرگنده شوې دي او إن شاء الله رارسېدا ئې لري نه ده. د دې ورځي د رارسېدو په هيله او لدې فرصت په استفادې سره څو عرائض لرم:

• افغانان بايد ډاډه وي چي د الله تعالى نصرت او د بشپړي فتحي ورځ رانږدې شوې، د كابل مفسد او كرغېړن امريكايي نظام شړېدلى، اشغالگران د جنگ له دوام او گټلو مأيوس شوي، ځاني او مالي تلفات ئې هغي كچي ته رسېدلي چي مزيد زغمل ئې ورته گران شوي، سپينه ماڼۍ د خپل ولس تر جدي فشار لاندي ده او له افغانستان د عاجل وتلو مطالبه ترې كوي، د ناټو غړي د خلکو دې پوښتني ته د منلو وړ ځواب نه لري چي موږ ولي هلته جنگيږو او تر ننه مو له دې جگړي له تابوتونو پرته بل څه ترلاسه كړي؟؛ دې اوږده جنگ امريكا او اروپا له سخت مالي او سياسي بحرانونو سره مخامخ كړي، هيڅ لاسته راوړنه نه لري.
• په داسي حال كي چي د افغان ملت ټول قومونه د تاريخ په اوږدو كي د وروڼو په څېر د يوه بل څنگ ته او د وورورۍ او برابرۍ په فضاء كي پاته شوي، ټولو په گډه له خپل هېواد دفاع كړې او د تجزيې او تفرقې هره هڅه ئې په گډه شنډه كړې خو اشغالگرانو زموږ د هېواد د اشغال له لومړۍ ورځي بيا تر ننه دا منصوبه درلوده چي يا به افغانستان په دائمي توگه تر خپل اشغال لاندي ساتي او كه دا ورته ممكنه نه شوه نو زموږ هېواد به تجزيه كوي او د جگړي د دوام شرائط به برابروي.

• د فيدرالي نظام رامنځته كول، وروڼه قومونه سره جنگول، د اقليت او اكثريت په نامه فتنې راولاړول، اقليتونو ته په امنيتي ځواكونو او ملكي اداراتو كي دومره لويه برخه وركول چي اقتدار په بشپړه توگه د دوى په واك كي وركړي او د ټولني غوڅ او مطلق اكثريت له خپلو عادلانه حقوقو او مقام محروم او غبرگون ته ئې وهڅوي، د اقليتونو لپاره مستقل ولايات جوړول، د خپلي خوښي واليان ټاكل او هغوى ته د پراخ صلاحيت انتقال، او دې ته ورته هڅي په دې موخه ترسره شوې چي د افغانانو ملي وحدت له منځه يوسي او د يوه ځواكمن مركزي حكومت له رامنځته كېدو مخنيوى وكړي، پانگه وال نظام مسلطول او شتمني، بانكونه، شركتونه، مخابراتي وسائل او نشراتي مؤسسات او صوتي او تصويري رسنۍ د څو مزدورو كړيو په لاس كي وركول... دا د هغوى د منصوبې ځيني برخي دي، دا اوس د بلخ په څېر باميان او داى كندي د مستقلو ايالتونو حيثيت لري، داى كندي د جنوب تر ډېرو ولسواليو د نفوس له پلوه وروسته دئ، خو د ايران ډالرو او د امريكايانو منصوبې ارگ دې ته اړ كړ چي د ولايت په توگه ومنل شي، د هزاره جاتو ټول ملكي او نظامي ادارې او واك ئې هزاره وو ته سپارل شوي، واليان، قومندانان، ملكي مأمورين، امنيتي ځواكونه، ښوونځي، پوهنتون، استادان، قاضيان ... ټول د هزاره توكم په واك كي دي، له شيعه پرته بل څوك په كي نه ترسترگو كېږي، د امريكايانو تر حمايې لاندي ډلي ئې دې ته هڅولې دي چي د پښتنو ټولي زمكي غصب كړي، هغوى پرېنږدي چي خپلو سيمو ته ولاړ شي او خپلي زمكي تصاحب كړي، كوچيان نه پرېږدي چي خپلو مېنو، څړځايونو او ورشوگانو ته ولاړ شي، د هغو امنيتي ځواكونو له لوري پر دغو مظلومو كوچيانو بريدونه كوي او له سيمي ئې باسي چي د فوځ او پوليس دريشي ئې په تن دي، د امريكايانو هغه خاص ځواكونه له همدغو هزاره ملېشو جوړ شوي وو چي په وردگ ميدان كي د هغوى وحشيانه جناياتو ټوله نړۍ ولړزوله، كرزى ئې دې ته اړ كړ چي ووايي: په يوې اونۍ كي بايد دا ځواكونه له سيمي وايستل شي، او دفاع وزارت ته ئې امر وكړ چي دوى خلع سلاح كړي. خو دا هسي د خولې ډزي وې.

• د پرديو بړېڅي بايد په دې پوه وي چي د امريكايانو د مټو په زور چي كومه مستي كوي، پاى به ئې ډېر عبرتناك وي، هغه ورځ به راورسېږي چي مظلوم افغانان به د خپلو غصب شوو حقوقو ترلاسه كولو لپاره ملاتړي، هغه مهال به دا د پرديو په زور مست ظالمان او غاصبين نه يوازي د هېواد په شرق، غرب، جنوب او مركز كي خپلي زمكي، كلي، نوي جوړ شوي ښارگوټي له لاسه وركوي بلكي د هېواد په هيڅ گوټ كي به پناه ځى ونه مومي، ځيني به ئې ايران ته تښتي او ايرانيان به همغه څه ورسره كوي چي پرون ئې ورسره كړي، د نړى په هيڅ هېواد كي له هيڅ مهاجر سره دومره ظلم او وحشيانه سلوك او بې رحمانه چلن نه دئ شوى لكه چي په ايران كي له هزاره وو سره شوى!!

• امريكايانو د مقاومت د ځپلو لپاره له هيڅ جنايت ډډه ونه كړه، كله ئې په كليو، كورونو، د خلكو د غم او ښادۍ په غونډو بمونه او راكټي وورولې، كله ئې په جوماتونو، مدرسو، مكتبونو، ښارونو او د خلكو د گڼه گوڼي په ځايونو كي چاودني وكړې، كله ئې د ښوونځيو نجوني مسمومي كړې، كله ئې د مخكنيو مجاهدينو هغه غړي ترور كړل چي اوس د دوى په څنگ كي ولاړ دي، هر لوري ته ئې لاس وغزولو او هر جنايت او ذليل او وحشيانه عمل ته ئې ملا وتړله خو هيڅ څه ئې ترلاسه نكړل، زموږ مؤمن او هوښيار ولس ښه پوهېږي چي دا كارونه ټول د دښمن له لوري دي، چي يا ئې مخامخ په خپله كوي، يا ئې د كابل په امنيتي ځواكونو كي د خپلو جاسوسانو په لاس او يا ئې د مجاهدينو په ليكو كي د خپلو ذليلو مزدورانو په لاس. دا او دې ته ورته كارونه د سي آى اې په وينا او د ملي امنيت رياست (مار) له لوري ترسره كېږي.
• إن شاء الله اشغالگران به وځي، له وتلو پرته بله چاره نه لري، د دوى ذليلو ملگرو ته وايو: توبه وكړئ، خداى ته مخه كړئ، د خپل ملت غېږي ته راوگرځئ، خپله توره سابقه جبران كړئ، له خپل تندي د غلامۍ تور داغونه پاك كړئ، د اشغالگرانو لمن پرېږدئ، له دوى مه غواړئ چي نور هم پاته شي، دا هيله مو نه ترسره كېږي، تاسو به داسي پر ميدان يوازي پرېږدي لكه شوروي اتحاد چي خپل كمونيست مزدوران پرېښودل، ستاسو برخليك به تر كمونيستانو هم ډېر بد وي، د افغان ولس كورني دښمنان به دا ځل له داسي سپېره برخليك سره مخامخ شي چي د راتلونكو نسلونو لپاره به هم د عبرت باعث وي.
• څوك چي گمان كوي اشغالگران به داسي امنيتي ځواك جوړ كړى شي چي د دوى له وتلو وروسته هېواد اداره كړي او د اشغالگرانو نيمگړى جنگي مأموريت بشپړ او مجاهدينو ته ماته وركړي، يا گمان كوي چي اشغالگران به وتوانېږي داسي مضبوط، ځواكمن او مقتدر حكومت جوړ كړي چي د دوى له وتلو وروسته دوام وكړي او د دوى گټي خوندي وساتي؛ دا كسان يقيناً چي سخت دوكه شوي، د ناټو له وتلو وروسته به د كابل لاس پوڅى حكومت او د پرديو په لاس روزل شوي امنيتي ځواكونه له همغه برخليك سره مخامخ كېږي چي د شوروي اتحاد په لاس تپل شوى حكومت او ذليل وطن پلورونكي كمونيستان ورسره مخامخ شول. هغه مفسد او لاس پوڅى نظام به څنگه دوام وكړي چي بانكونه ئې غارت كېږي، دولتي او شخصي زمكي د چارواكو له لوري غصب كېږي، چارواكي او كورنۍ ئې په مالي او اخلاقي فساد كي تر ستوني غرق دي، په ټولو فسادونو كي امريكايي جنرالان او د دوى غله افغان ملگري او چارواكي برابر شريك دي، دا مفسد نظام او مفسده اداره دوى پرافغانانو تپلي، دا مفسد چارواكي دوى د امريكا او اروپا له هوټلونو او كابارو راغونډ كړي افغانستان ته ئې راوړي او د اقتدار پر گدۍ ئې كښېنولي.

• د امريكايانو لاس پوڅي دا گمان كوي چي بيا به دبن د غونډي په څېر او د يوې شيطاني اجماع په ترڅ كي په قدرت كي ابقاء شي، دې ته متوجه نه دي چي د 2001 او 2014 تر منځ ژور توپيرونه دي، هغه مهال امريكايانو كابل ورته نيولى وو، د هېواد پر فضاء بي 52 جهازونه گرځېدل، امريكايانو په ټولي نړۍ كي د وېري او رعب داسي فضاء جوړه كړې وه چي هيچا د دوى په ضد د څه ويلو جرأت هم نه شو كولو، چا دا گمان هم نه كولو چي په افغانستان كي به څوك د دوى په ضد مقاومت وكړى شي، ايران، پاكستان او ټول اسلامي هېوادونه دې ته چمتو شول چي پر افغانستان د امريكايانو د يرغل ملاتړ وكړي، اته څلوېښتو حكومتونو عملاً په يرغل كي د دوى ملگرتيا وكړه، اوس امريكايان سرټيټي او نامراد وځي، له ماتي وروسته وځي، سپك شوي، هيمنت او رعب ئې په ټولي نړۍ كي ختم شوى، ولس ئې له جگړي متنفر دئ، فوځيان ئې ستړي او ناهيلي دي او د جنك گټل ورته محال برېښي، ناټو تر 2014 وړاندي د وتلو پرېكړه كړې ده، نه پوهېږو د دوى ذليل لاسپوڅي اوس څنگه گمان كوي چي د ملي اجماع امريكايي غونډي او غولوونكو انتخاباتو په نامه به افغانان دوكه كړي او په اقتدار كي به پاته شي!! د يولك پنځوس زره بهرني ځواكونو د حمايې تر چتر لاندي ستاسو حالت داسي وو چي په كابل او حتى ارگ كي مو ځان خوندي نه گڼلو، د كابل ولسواليو ته نشوى تللى، د دې ځواكونو له وتلو وروسته به ستاسو حالت څنگه وي؟!! رښتيا ووايئ: آيا ستاسو ډېرو همدا اوس د اروپا او امريكا وېزې پر خپلو پاسپورټونو نه دي لگولې، آيا ډېرو مو خپلي كورنۍ بهر ته نه دي لېږلې؟!! مگر انگرېزانو او امريكايانو خپلو جاسوسانو او ترجمانانو ته همدا اوس اوس وېزې نه دي وركړې؟!!
• دا يو څرگند حقيقت دئ چي صلح او امنيت يوازي هغه مهال راتلى شي او جگړه پاى ته رسېدى شي چي بهرني ځواكونه ووځي، د افغانستان په كورنيو چارو كي د بهرنيو لاسوهني متوقفي شي، افغانان پرېښودى شي چي خپلي ستونزي په خپله حل كړي، د خپلي خوښي نظام او د اعتماد وړ صالح مشران غوره كړي، څوك چي گمان كوي د بهرنيو ځواكونو په شتون كي به جگړه پاى ته ورسېږي؛ سخته اشتباه كوي.
• غرب د اسلامي امت له راويښېدو وېرېدلى، دا ويښتيا او پايلي ئې د خپلو استعماري گټو لپاره ستر گواښ گڼي، د همدې لپاره ئې هغه عراق وځپلو چي د اسرائيلو په وړاندي ئې ستر گواښ گڼلو، په دريو برخو ئې د وېشلو هڅه كوي، سودان ئې د جگړي د ختمولو په بهانه ووېشلو خو جگړه لاروانه ده، ليبيا ئې وځپله او د تجزيې لپاره ئې هڅي كوي، په سوريه كي غواړي د ليبيا تجربه تكرار شي، پاکستان هدف گرځېدلى او غواړي دا هېواد تجزيه كړي، پر افغانستان او عراق د بريد او بيا د اشغال په لومړيو كي ئې د ايران د دريځ ستاينه كوله او د بن په غونډي كي ئې شريك كړ خو اوس ئې د اتمي وسلو جوړولو په تور تر گواښونو لاندي نيولى، په برما كي ئې د مسلمانانو عام وژنه پيل كړې، په مصر كي ئې د منتخب حكومت په ضد د فوځي كودتا منصوبه پلې كړه، په تش لاسو لاريون كوونكو د مصري فوځ د وحشيانه بريدونو او په سلگونو مصريان په خپلو وينو كي رغړولو مرسته او حمايت كوي، په تونس كي ئې هم دې ته ورته لوبه پيل كړې.
• زموږ ملت پرديو ته د تسليمېدو پېغور نه مني، پر خپل ايمان، عزت او خپلواكۍ سودا نه كوي، تر غلامۍ عزتمن مرگ او د الله په لار كي شهادت سل ځله غوره گڼي، زموږ غيرتي ولس له هغه چا كركه لري چي پرديو ته ئې د ذلت سر ټيټ كړى، د غلامۍ كړۍ ئې په خپلي غاړي كي اچولې، له يرغلگرو سره ئې ملگرتيا كړې، هغوى ته ئې پر خپل هېواد د بريد بلنه وركړې، د هغوى تر قومندې لاندي د خپل ولس په ضد جنگېدلى، زموږ ځلانده تاريخ تل داسي كرغېړني څېرې غندلې او زموږ ولس د هغوى څلي په ډبر ويشتلي.
• مجاهدينو ته توصيه كوم چي خپله ټوله توجه اصلي دښمن ته واړوئ. په نورو نښتو كي ځان مه مصروفوئ، كله چي د خپل ټوپك په شاجور كي مرمۍ اچوئ نو نيت او قصد مو بايد دا وي چي دا به يوازي د اصلي دښمن په سر او سينه كي تشوم، هغه كسان په خپلو ليكو كي مه پرېږدئ چي خلك ځوروي، اسلامي اخلاق نه لري، اسلامي اصول نه مراعاتوي، د مجاهدينو تر منځ اختلافات او لانجې راولاړوي، د مجاهدينو د يووالي مخه نيسي، وروڼه قومونه سره جنگوي، د قومي او ژبني اختلافاتو فتنو ته لمن وهي، دوى يا د دښمن له خوا گمارل شوي منافقين دي او يا هغه چي په لاشعوري توگه د دښمن په گټه كار كوي، هغه چا ته د يوه مجاهد په سترگه مه گورئ چي د اصلي دښمن د جنگي ځواك د ځپلو پر ځاى نوري موخي لري، له داسي چاودنو ډډه وكړئ چي عام ولس ته په كي زيان رسي، د دولت ملكي مامورين، ښوونكي، قاضيان، ملايان، انجنيران، ډاكټران، خبريالان او نور غير محارب كسان مه وژنئ، له خلكو په زور عشر او زكات مه اخلئ، عشر او زكات د اسلامي حكومت له لوري او له هغو خلكو اخيستل كېږي چي امنيت ئې اسلامي حكومت تأمينوي.
• افغان ولس بايد مطمئن وي چي د دغه مبارك جهاد په نتيجه كي به إن شاء الله ټول بهرني ځواكونه زموږ له گران هېواده وځي او په خپلواك او آزاد افغانستان كي به ستاسو د خوښي اسلامي حكومت جوړېږي.

سرلوړي دي وي افغانان 

بريالي دي وي مجاهدين

حكمتيار
افغانستان
د1392كال كمكى اختر

دوم - ترجمۀ پارسی:

 هموطنان عزیز!

مدافعان سنگر های عزت و ایمان!

برادران و خواهران! السلام علیکم ورحمة الله و برکاته

فرارسیدن عید سعید فطر را به شما تبریک می گویم، خدای متعال طاعات، عبادات و دعا های شما را قبول فرموده و با بمیان آمدن یک حکومت اسلامی واقعی، امید های شما را محقق سازد، جهاد مقدس و قربانی های مجاهدین مومن را قبول و به شهدای ما درجات عالی نصیب نماید. خداوند دشمنان داخلی و خارجی اسلام را با شکست ها و ذلت های بیشتر مواجه سازد. خداوند اعیاد آیندهء را در شرایطی بیاورد که کشور ما آزاد بوده و تمام نیروهای اشغالگر از کشور ما بیرون شده و در افغانستان آزاد بدست مجاهدین حکومت اسلامی مورد خواست مردم افغانستان مستقر شده باشد. انشاالله که این آرزوی بزرگ و مقدس تحقق می یابد، امریکائی ها و انگلیس ها مانند دوستان روسی شان از کشور ما خارج خواهند شد و به سرنوشت اتحادشوروی مواجه خواهند گردید. نشانه های چنین حالتی از همین اکنون هویداست و انشاالله، بمیان آمدن چنان حالتی دور نیست. به آرزوی رسیدن آن روز و با استفاده از این فرصت، نکاتی چند را بعرض می رسانم:
 افغانها باید مطمئن باشند که نصرت خداوندی و زمان فتح کامل نزدیک شده، نظام امریکائی و نابکار کابل از هم پاشیده، اشغالگران از دوام و پیروزی در جنگ مایوس شده اند. تلفات مالی و جانی آنان اکنون در حدی است که تحمل بیشتر آن برای شان ناممکن است، قصر سفید زیر فشار جدی افکار مردم خود قرار داشته و تقاضای خروج سریع از افغانستان را دارد، کشور های عضو ناتو به این سوال مردم خود جواب قناعت بخش ندارند که چرا ما در آنجا می جنگیم و تاکنون از این جنگ جز تابوت چه دست آورد داشته ایم؟! این جنگ طولانی امریکا و اروپا را به مشکلات شدید مالی و بحران های سیاسی مواجه ساخته است بدون اینکه دست آوردی داشته باشند.

 در حالیکه تمام اقوام ملت افغان در طول تاریخ برادروار در کنار همدیگر در فضای برادری و برابری زنده گی کرده اند، همه بصورت مشترک از کشور خود در برابر تهاجم خارجی دفاع نموده و هر تلاش به منظور تفرقه و تجزیه را با اقدام مشترک به شکست مواجه ساخته اند اما اشغالگران از روز اول اشغال کشور ما تا امروز برنامه داشته اند که یا افغانستان را بصورت کامل تحت سیطرهء خود داشته باشند و اگر این کار برای شان ممکن ومقدور نباشد، کشور ما را تجزیه نموده و شرایط را برای دوام جنگ مساعد سازند.
 بمیان آوردن نظام فدرالی، اقوام برادر را با هم به جنگ وادار کردن، بنام اقلیت و اکثریت فتنه ایجاد کردن، دادن سهم بزرگ به اقلیت ها در نیروهای امنیتی و ادارات ملکی، بحدی که اقتدار بصورت کامل در اختیار آنان باشد، محروم ساختن اکثریت قاطع افراد جامعه را از حقوق شان تا آنان به عکس العمل مجبور گردند، ساختن ولایات برای اقلیت ها و تعیین والی ها به خواست خود آنان و دادن صلاحیت های وسیع به آنان و تلاش های مشابه به این هدف براه انداخته شده تا وحدت ملی میان افغان ها را از میان برده و از بمیان آمدن یک حکومت قدرتمند مرکزی جلوگیری نماید، نظام سرمایداری مسلط و ثروت، بانک ها، شرکت های مخابراتی، وسایل نشراتی و رسانه های صوتی وتصویری را بدست چند حلقهء مزدور دادن... برخی از برنامه های آنهاست. اکنون بامیان و دایکندی مانند بلخ حیثیت ایالت های مستقل را دارند. دایکندی بسیار کم جمعیت تر از برخی ولسوالی های جنوب است اما دالر دولت ایران و برنامه های امریکائی ها، ارگ را مجبور ساخت تا این مناطق را بحیث ولایت بپذیرد واختیار تمام ادارات ملکی و نظامی هزاره جات به هزاره ها سپرده شود. والی ها، قوماندان ها، مامورین ملکی، نیروهای امنیتی، مکاتب، پوهنتون، استادان، قاضیان... همه در اختیار هزاره هاست و غیر از شیعیان، در این مقامات کسی به چشم نمی خورد. تمام گروه های تحت الحمایهء امریکائی ها را تشویق نموده اند تا زمین های پشتون ها را غصب نمایند، به آنها اجازه ندهند تا به مناطق شان بروند و زمین های خود را تصاحب نمایند، به کوچی ها اجازه نمی دهند که به مناطق خود وچراگاههای خود بروند. از طرف نیروهای امنیتی علیه کوچی های مظلوم حمله صورت می گیرد و از مناطق شان توسط کسانی بیرون رانده می شوند که یونیفورم پولیس به تن دارند. نیروهای خاص امریکائی از همین ملیشه های هزاره ساخته شده بود که جنایات وحشیانهء آنان تمام جهان را لرزاند و کرزی را وادار ساخت تا بگوید که این نیروها باید در مدت یک هفته از میدان وردگ خارج شوند و به نیروهای وزارت دفاع امر کرد تا آنها را خلع سلاح نمایند اما این فقط یک گزافه گوئی بود.

 مزدوران بیگانه باید به این نکته آگاه باشند که مستی ای را که امروز به زور و حمایت امریکائی ها براه انداخته اند، پایان عبرتناکی برای شان بدنبال خواهد داشت. آنروز فرا خواهد رسید که مردم مظلوم افغانستان برای احقاق حقوق غصب شدهء شان کمر می بندند و در آن زمان این ظالمان مست از نیروی بیگانه و غاصبان نه اینکه در شرق، غرب، شمال و جنوب و مرکز کشور، زمین ها، روستاها وشهرک های تازه آباد شده را از دست می دهند بلکه در هیچ گوشهء کشور پناه گاهی برای خویش نخواهند یافت. بعضی از آنان به ایران فرار خواهند کرد و ایرانیان هم با آنها همانگونه رویه خواهند نمود که دیروز با آنها کردند. در هیچ کشوری آنگونه ظلم و سلوک وحشیانه و بیرحمانه بر مهاجرین صورت نگرفته طوری که با هزاره ها در ایران صورت گرفته است!!

 امریکائی ها برای سرکوب مقاومت از هیچ جنایتی دریغ نورزیدند، گاهی در خانه و روستا و در مجالس غم و شادی مردم بمب فرو ریختند و زمانی که در مساجد، مدارس، مکاتب، شهرها و محل های اجتماع مردم دست به انفجار زدند، زمانی هم دختران مکاتب را مسموم ساختند، گاهی دست به ترور اعضای سابق مجاهدین زدند که در کنار آنان قرار داشتند. به هرطرف دست دراز کردند و به هر عمل ذلیلانه و وحشیانه کمر بستند اما هیچ چیزی بدست نیاوردند. ملت بیدار و مومن ما خوب می دانند که این اعمال وحشیانه همه از جانب دشمن است که یا خود بصورت رویاروی انجام می دهد ویا توسط جاسوسان خود در نیروهای امنیتی کابل و یا توسط مزدوران ذلیل خویش در صف مجاهدین. این کار و کار های مشابه به آن به امر سی آی ای و بدست ریاست امنیت ملی صورت می گیرد.

 انشاالله اشغالگران از افغانستان رانده خواهند شد و جز ترک افغانستان چاره ای ندارند. ما به دوستان ذلیل آنان می گوئیم: توبه نمائید و رو به خدا آورید، به آغوش ملت بازگردید، سابقهء سیاه خود را جبران نمائید، از جبین خود داغ سیاه غلامی را پاک کنید، دامن اشغالگران را رها نمائید، از آنان خواستار دوام حضور شان در افغانستان نشوید، این امید شما تحقق نخواهد یافت وشما را چنان در میدان تنها خواهند ماند مانند اتحادشوروی که مزدوران کمونیست خود را در میدان تنها رها کردند و سرنوشت شما از کمونیست ها به مراتب بدتر خواهد بود. دشمنان داخلی ملت افغان این بار با چنان عقوبت دردناک مواجه خواهند شد که برای نسل های آینده مایهء عبرت باشد.

 کسانی که گمان می کنند اشغالگران چنان نیروی امنیتی برای افغانستان خواهند ساخت که بعد از خروج آنان افغانستان را اداره خواهد کرد و ماموریت نیمه تمام اشغالگران را تمام نموده و مجاهدین را شکست بدهند، یا اینکه گمان می کنند اشغالگران خواهند توانست چنان حکومت مقتدر و قدرتمند در افغانستان به میان آورند که بعد از خروج آنان دوام بیاورد و حافظ منافع آنان باشد، چنین افراد بدون شک سخت فریب خورده اند. بعد از خروج ناتو، دولت دست نشانده و نیروهای امنیتی تربیت یافته بدست بیگانه ها به همان سرنوشت مواجه خواهند شد که حکومت تحمیل شده توسط اتحاد شوروی و کمونیست های ذلیل و وطنفروش با آن مواجه شدند. آن نظام مفسد و دست نشانده چگونه مجال دوام خواهد داشت که بانک هایش غارت می شود، زمین های شخصی و دولتی از طرف مسوولین دولتی غصب می شوند، مقامات دولتی و خانواده های شان تا گلو در فساد مالی و اخلاقی غرق اند. در تمام این فساد ها جنرال های امریکائی و دوستان دزد افغان آنان بصورت مساویانه شریک اند. این نظام فاسد و ادارهء فاسد را اینها بر افغانها تحمیل کردند و این مقامات فاسد را اینها از هوتل ها وکاباره های امریکا و اروپا گرد آورده و به افغانستان آورند و به کرسی اقتدار نشاندند.

 مزدوران دست نشاندهء امریکا گمان می کنند که یکبار دیگر از طریق اجتماع شیطانی ای مانند کنفرانس بن در قدرت ابقا خواهند شد اما آنها متوجه نیستند که بین 2001 و 2014 تفاوتی عمیق وجود دارد؛ در آن زمان امریکائی ها کابل را برای آنان اشغال کردند و در فضای کشور طیارات بی 52 در پرواز بود. امریکا در سراسر جهان چنان فضائی از رعب و وحشت خلق کرده بود که حتی کسی علیه آنان جرئت سخن گفتن هم نداشت. کسی گمان نمی کرد که در افغانستان کسی برضد امریکائی ها به مقاومت برخیزد. ایران، پاکستان وتمام کشور های اسلامی آماده بودند تا از حملهء امریکا به افغانستان حمایت نمایند. چهل وهشت کشور بصورت عملی امریکا را در این حمله یاری دادند. اکنون امریکائی ها سرافگنده، شکست خورده و نامراد در حال خروج از افغانستان اند، آنها تحقیر شده و هیمنت و رعب شان در تمام جهان به پایان رسیده است، مردمش از جنگ متنفر اند، نظامیانش از جنگ خسته و ناامید اند و پیروزی در جنگ برای شان ناممکن به نظر می رسد. ناتو عزم خروج را قبل از 2014 دارد، ما نمی دانیم که مزدوران ذلیل آنها چگونه گمان دارند که از راه گردهمائی امریکائی بنام اجماع ملی و یا انتخابات فریبکارانه خواهند توانست افغانها را فریب دهند و بر کرسی اقتدار باقی بمانند!! در حالیکه زیر چتر حمایت 150 هزار سرباز خارجی وضع شما چنین بود که در کابل و حتی در ارگ خود را مصوون احساس نمی کردید، به ولسوالی های کابل رفته نمی توانستید، بعد از خروج این نیروها وضع شما چگونه خواهد بود؟! راست بگوئید: و مناره های یادگار آنها را آماج سنگ قرار داده است.

 به مجاهدین توصیهء من اینست که تمام توجه خود را به دشمن اصلی معطوف دارند و در کشمکش های دیگر خود را مصروف نسازند. زمانیکه در شاجور تفنگ خود مرمی می گذارند، باید نیت و قصد شان این باشد که آنرا فقط به سر وسینهء دشمن اصلی خالی می کنم. کسانی را به صف خود اجازهء داخل شدن ندهید که مردم از دست آنان اذیت می شوند، اخلاق اسلامی ندارند، اصول اسلامی را مراعات نمی کنند، در میان مجاهدین کشمش و اختلاف ایجاد می نمایند، مانع وحدت مجاهدین میشوند، اقوام برادر را با هم درگیر جنگ می سازند، به فتنه های زبانی و قومی دامن می زنند. اینها یا منافقین گماشته شده از جانب دشمن اند ویا کسانی اند که بصورت ناآگاهانه به نفع دشمن خدمت می کنند. آن شخص را به چشم مجاهد نبینید که بجای ضربه زدن به دشمن اصلی، اهداف دیگری را دنبال می کند. از انفجار هائی خودداری ورزید که به مردم غیرنظامی آسیب می رساند. مامورین ملکی دولت، معلمین، قاضیان، ملاها، انجنیران، دکتوران، روزنامه نگاران و سایر کسانی را که جنگجو نیستند، نکشید. از مردم به زور عشر وذکات نگیرید زیرا عشر وذکات از طرف حکومت اسلامی و از کسانی گرفته می شود که حکومت اسلامی امنیت آنها را تامین می نماید.

ملت افغان باید مطمئن باشد که در نتیجهء این جهاد مبارک، انشاالله تمام نیروهای خارجی از کشور ما خارج خواهند شد و در افغانستان آزاد و مستقل، حکومت اسلامی مورد خواست شما مستقر خواهد گردید.

سربلند باد ملت افغان!

پیروز باد مجاهدین

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.