بی معنا
٣ اسد (مرداد) ١٣٩٢
مرا چه سود ازین قصه های بی معنا
و وعده ی تو به یک ناکجای بی معنا
و شب هنوز به پایان نمی رسد، بینی
که گوش می شنود صد صدای بی معنا
تو خود نهان شده‌یی چشم من به دنبالت
و رهنمای من این رد پای بی معنا
نه شب نه روز بیاسای و تن به درد بده
برای صد هوس و صد هوای بی معنا
ز ابتدای خودم نیستم خبر افسوس
که مرگ می شودم انتهای بی‌معنا
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
احمد رشاد زریر