امـیـد
١١ جوزا (خرداد) ١٣٩٢
اگر بید پای این قلعه خم شود!
من هم سجده خواهم کرد
ورنه به پیش خواهم رفت
اگرچه دشوار هم باشد
تابر فراز این بلندی
پر بگشایم
بیاموزم پرواز کردن را
بنشینم به پای تماشا، جهان هستی را
قصه خواهم خواند به مهتاب
تا دیگر اشک نریزد
پرده می زنم با ابر سیاه تن عریانش را
دیگر کوه عاشق نشود
رود در خاموشی فریاد کند
اما به پیش روان باشد جاویدان
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
میر مظهر کاویانی