شورا در افغانستان و صلح در قطر!
٢٠ حمل (فروردین) ١٣٩٢
اظهارات و چنه بازی های روز افزون آقای حامد کرزی ریس جمهور افغانستان درین اواخر نگران کننده است چون وی تمام پشتیبانه هایش را از دست داده است امروز جامه جهانی با آن چشم اعتمادِ که دوازده سال قبل آقای کرزی را تماشاء می کرد دیگر هرگز آن دیدن ها و آن روند تکرار نخواهد شد و از هر جهت مبنای راستین بودنش را آقای ریس جمهور از دست داده است.
درین اواخر اظهارات ضد و نقیض وی گاهی علیه امریکا وگاهی هم علیه نیروهای طالبان که به نحوِ برادران ناراضی ریس جمهور هستند نشان داده است که ریس جمهور اقتدارش را در امور حکومت داری از دست داده است و حالا میخواهد به نحوِ شانه هایش را عاری از جنایت های مرتکیب شده اش درین دوره نماید.
مصاحبه اخیر آقای ریس جمهور کرزی با تلویزیون الجزیره انعکاس دهنده حقیقت های تلخی است که جناب ریس جمهور بعد از مدت های زیادی این حقیقت را از حنجره اش بیرون می کند وی میگوید! ما تا هنوز در افغانستان تصامیمی را برای ریشه کن سازی و پاک سازی طالبان اتخاذ نکرده ایم.
و باری هم میگوید ! من همیشه طالبان را برادر خطاب کردم و دست ازین برادر خطابی هم نخواهم کشید.
این سخنان ریس جمهور در اظهارات اخیرش بکجا ها میرود؟ و سر نوشت این ملت معامله شده بلاخره به کجا خواهد رسید؟
اینبار ریس جمهور افغانستان نشان داد که وی از ملت هیچ سخنی را برای گفتن ندارد و صدای ریس جمهور صدای این ملت تشنه به صلح نیست و گاهی هم روند نا موزون اینگونه رفتار ها نظام را برای رفتن به یک رکود همیشه گی تعریف می کند از آغاز دولت موقت تا این روز های آخرین جناب ریس جمهور نمیخواسته و نمی خواهد که ریشه خون آشام ها و دشمنان قسم خورده این سرزمین و این ملت از بین برده شود.
ازین رو میتوان شورای عالی صلح افغانستان را یک کانون متشکل از رقابت های ایدیولوژیکی تعریف کرد چون روند و رفتار ریس جمهور با در خواست های منفی برادران ناراضی اش در همین کانون مورد بحث قرار می گیرد و به گونه هم این نوع عملکرد ها مشروع پنداشته میشود و توسط سخنگوهای این مجلس بار ها صدای ریس جمهور به آدرس برادران ناراضی اش بلند میشود روی دو دلیل میتوان بهانه گرایی های شورای عالی صلح در افغانستان را مورد نقد قرار داد.
اول ! ایجاد همین شورا بنام شورای صلح در افغانستان منجر به از بین رفتن ریس همین شوراو رهبر جهاد و مقاومت مردم افغانستان برهان الدین ربانی شد و دست های مرموز برای نشانه گرفتن به این مردان بزرگ از همین آدرس استفاده های سوء کردند و تا حدی که از آدرس همین شورا قتل های زنجیری که باعث از بین رفتن نخبه گان افغانستان شد صورت گرفت .
و هدف شورا که به نحوِ دعوت به صلح از جانب های درگیر در افغانستان صورت می گیرد جانِ هزاران انسان بی گناه و درد کشیده این سرزمین را از ما گرفت.
دوم! مشروعیت شورای عالی صلح در افغانستان درین اواخر با ایجاد دفتر و مهمان خانه ها در کشور قطر مورد سوال قرار می گیرد یعنی برای رسیدن به صلح در افغانستان نیازدیرینۀ است که افغانستان دارد نه کشور قطر پس چرا طالب ها از آمدن با افغانستان و از نشستن در میز مذاکره با دولت مردان افغانستان اباء ورزیدن و با حضور داشت سران امریکایی در کشور قطر میخواهند مصالحه با افغانستان نمایند؟
ایجاد شورای صلح در افغانستان یعنی چی؟ کی ها طرف های درگیر با دولت افغانستان هستند؟ پیام صلح فرستادن دولت مردان افغانستان بر جنگجویان مجهولول هویت چی تاثیر بر آینده افغانستان دارد ؟
درخواست و دعوت به مصالحه و برادران خواندن های مکرر ریس جمهور کرزی از افراد های مخالف که در آن تنها طالبان افغانستان نه بلکه عرب ها، چیچینی ها؛ و پاکستانی ها شامل هستند حکایت از کدام منظور ریس جمهور در قبال افغانستان و مردم افغانستان می کند؟
و مانند این صد ها سوالات دیگر وجود دارد که این شورا تنها برای سنجش و از بین بردن رهبران و سران جهادی در افغانستان تشکل شده بود و بس.
ولی ازینکه افغانستان بعد ازین با روند بی معنی ریس جمهور کرزی به کجا خواهد رفت و سرنوشت این ملت درد کشیده چی خواهد شد تنها الله بی نیاز میداند و بس چون نوید های مکرر ریس جمهور در مدت دوازده سال ریاست جمهوری اش امروز نشان میدهد که وی یک ریس جمهور خود خواه و مشاور پرست بوده است برای همین باید راه حل برون رفت ازین بحران را مردم افغانستان جویا باشند چون هفت میوه ریس جمهور کرزی بعد از دوهزار چهارده تلخ تر از دوران ریاست جمهوری اش خواهد بود.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
سید عبدالله شهاب