جـهــان

٢٠ دلو (بهمن) ١٣٩١

گٔل گفت بخند، ببین چه زیباست جهان
دَر گفت ببند، پر از بلا هاست، جهان
یک لحظه تأمل٬ که چه کاری بکنی
میبینی‌ تو نیستی‌ و، بر جاست جهان

****

در من نفسی تا هست، زیباست جهان
از خاک ِ خدا  تا به ثریاست، جهان
من زنده جهان زنده و من مرده* ....تمام
یک گوشه زمین خلاصه‌ء ماست، جهان

****
همسایگیِ جنگل و دریا ‌ست، جهان

یک کلبه کنار ساحل از ماست، جهان

بگذار که شاعرانه تر فکر کنم

تصویر تو سوژه غزل هاست، جهان

****

هر جا که در آن تویی‌ همان جاست، جهان

با هر نفست به من هویداست، جهان

دل‌ فرش رهت نموده  ام  پای  بنه

نقشِ قدمِ تو در دل‌ِ ماست، جهان

****

جولانگهِ شادی و غم هاست جهان
میدانِ کشاکش و جدل هاست جهان
خوبی‌ و بدی همش در آن پیدا بود
آری به خدا، آیینۀ ماست، جهان
 
****

هرچه که در آن هست نه‌، زیباست جهان

یک سر اگر و چرا و اماست، جهان

نیکی‌ و بدی همه سرشت بشر است

تضاد و نفاق و جنگ، پیداست جهان

****

بر توانگران، جایِ تماشاست جهان

گه‌ هند و گهی سیر اروپاست، جهان

با کرته مخملی و در خانه گرم

نقل و عسل و چای و مرباست، جهان

****

در چشم یتیم خارِ بیجاست، جهان

پسماندهِ تو اگر مهیاست، جهان

با پای برهنه‌ کنجِ یک خیمه سرد

یک جامۀ‌ گرم و کفش و کلاست، جهان

نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.